aspripetraxexaspri

"Όλοι , λίγο ή πολύ θα έχετε ακούσει για το εργοστάσιο της πολύπαθης SOFTEX στη Δράμα που έκλεισε τελικά. Ανάμεσα στους ανθρώπους που έχασαν την δουλειά τους ήταν και 190 (συγκρατήστε τον αριθμό για μια απλά πράξη αριθμητικής που θα κάνουμε παρακάτω) οι οποίοι βρίσκονται σε «προσυνταξιοδοτικό» καθεστώς , είναι δηλαδή άνδρες άνω των 50 ετών και γυναίκες άνω των 45 ετών.
Στις 30 Αυγούστου ανακοινώθηκε η υπογραφή από τον Υπουργό της Οικονομίας Νίκο Χριστοδουλάκη η προγραμματική σύμβαση για την επανακατάρτιση των απολυμένων. Το κόστος που προβλέπει η σύμβαση ανέρχεται στα 14 εκατ. € ! Μην αρχίσετε όμως τις διαιρέσεις ακόμη: Συμπληρωματικά στην σύμβαση αυτή πρέπει να υπολογίσουμε και το ειδικό πρόγραμμα «Ολοκληρωμένης Παρέμβασης» (από πομπώδεις τίτλους πάμε καλά) του ΟΑΕΔ που και αυτό συμβάλει ουσιαστικά στην κατάρτιση των απολυμένων της Αθηναϊκής Χαρτοποιίας. Το ποσό που πρέπει να συνυπολογίσουμε ; άλλα 7,5 εκατ. €. Σύνολο 21,5 εκατ. €.
Με μια απλή διαίρεση το κόστος επανακατάρτισης των παραπάνω 190 εργαζομένων ανέρχεται σε 113.157 € (38,5 εκατομμύρια δραχμές) και κάτι ψιλά ανά άτομο.
Επειδή περαιτέρω αναφορά στο τελικό κατ’ άτομο ποσό δεν θα επιφέρει περισσότερη φρίκη στο μυαλό κάθε νοήμονος συμπολίτη μας , να κάνω μια πρόταση που θα βοηθήσει να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός:
Η επανακατάρτιση των απολυμένων της SOFTEX να γίνει σε ετήσιο σεμινάριο στο ΜΙΤ το γνωστό επιστημονικό ίδρυμα της Μασαχουσέτης ή έστω στο Πολυτυεχνείο του Βερολίνου ή τέλος πάντων στο εργαστήριο τεχνικών εφαρμογών της NASA. Να πιάσουν τόπο ρε παιδιά αυτά τα λεφτά.

To βρήκα εδώ και το έγραψε ο Διονύσης Κατρανίτσας. Αν είναι αλήθεια...

Κι άλλο ένα από το ίδιο σάιτ. Όποιος οδηγεί ξέρει περί τίνος πρόκειται...

Πριν από δέκα με δεκαπέντε χρόνια η έκφραση «το ήθος και το ύφος της εξουσίας» ήταν πολύ στη μόδα και χρησιμοποιούνταν ευρύτατα και με κάθε αφορμή. Όπως όλες οι μόδες, έτσι και αυτή πέρασε – μαζί ίσως και το ενδιαφέρον για την κάθε λέξη που την απαρτίζει ξεχωριστά. Ή ίσως, πάλι, να θεωρείται ότι σε εποχή οργάζοντος «εκσυγχρονισμού» έχει επιτευχθεί ήδη το επίπεδο εκείνο επίδοσης στον τομέα του «ήθους» και του «ύφους» που κάθε αναφορά στο θέμα να καθίσταται περιττή. Όπως και να έχει το πράγμα, ως προς το σκέλος της «εξουσίας» έχω να καταθέσω προσωπικά τα εξής : την Πέμπτη 28 Αυγούστου, λίγο πριν και λίγο μετά τις 10 το βράδυ, στη διαδρομή Χίλτον–Κηφισιά, βρέθηκα στο δρόμο μιας Mercedes μεγάλου κυβισμού με αριθμό κυκλοφορίας ΥΕΥ 2030. Τα πιεστικά νοήματα των τροχονόμων δεν μου άφησαν κανένα περιθώριο να σταματήσω στους κόκκινους σηματοδότες. Αντίθετα επιτάχυνα. Στο τέλος, στο ύψος του Ζηρίνειου, ένας μοτοσυκλετιστής μου αναμόσβησε τα φώτα για να παραμερίσω. Παραμέρισα αμέσως. Όπως επαλήθευσα αργότερα, στην Mercedes επέβαινε ο κ. Σημίτης, Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Το τί όμως συνέβαινε σε ολόκληρη τη διαδρομή θα έπρεπε να το έχει δει κανείς ο ίδιος και με τα μάτια του για να το πιστέψει.[...]

του Νικόλα Εμιρζά