29.10.03
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ
,όπως ο Κάρολος Κουν για παράδειγμα, δύσκολα βρίσκουν συνεχιστές μεταξύ των μαθητών τους. Γιατί; Ιδού μια ενδεχόμενη απάντηση:
*
«Ένας δάσκαλος μπορεί να έχει καλά, ακόμη κι εκπληκτικά αποτελέσματα από τους μαθητές του, όσην ώρα τους διδάσκει, δίχως μ’ αυτό να είναι καλός δάσκαλος. Γιατί μπορεί να υψώνει τους μαθητές του, όση ώρα βρίσκονται κάτω από την άμεση επιρροή του, σ’ ένα αφύσικο για αυτούς ύψος, που δεν το κατάχτησαν μόνοι τους. Κι έτσι μόλις αυτός εγκαταλείψει την έδρα, εκείνοι καταρρέουν. […] ( Οι διδασκαλίες του Μάλερ ήταν εξαίρετες, όταν εκείνος διηύθυνε. Η ορχήστρα έμοιαζε να καταρρέει αμέσως, όταν δε διηύθυνε εκείνος ο ίδιος)»- Λ. Βιτγκενστάιν 1940.Απο το βιβλίο "Πολιτισμός και Αξίες"-εκδόσεις Καρδαμίτσα 2000.
*
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
