14.10.03
Με αφορμή τον αριστερό εξτρέμ κύριο Βασίλη Μποτίνο.
*
του κυρίου Συμεών Πιερτζοβάνη
*
Κάποτε οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού εμψύχωναν το αριστερό εξτρέμ της ομάδας τους κραυγάζοντας: "Έλα ρε Μποτίνα τρελή!" ή "Σκίσ' τους ρε Μποτίνα!" ή "Όρμα ρε Μποτίνα μάγισσα!"
*
Η μετατροπή του αναμβισβήτητου αρσενικού σε θηλυκό τι υπέκρυπτε άραγε;
*
Γνωστοποιούμε στους νεότερους, οι οποίοι δεν είχαν την τύχη να τον δουν εν δράσει, ότι ο κύριος Μποτίνος ήταν ένας λεπτεπίλεπτος εξτρέμ, δαντελένιος (κατά την ορολογία της εποχής), ένας ευλύγιστος "αλήτης", απρόβλεπτος στις κινήσεις του, ένας μοναδικός παραγωγός συγκινήσεων. Το δε επιτόπιο άλμα του μικρόσωμου Βολιώτη ήταν ανάλογο με αυτό του Νίκου Γκάλη.
*
Η Μποτίνα η τρελή αγαπήθηκε από εργαζόμενους σε ψαραγορές, λαχαναγορές, οικοδομές αλλά και από εφοπλιστές, βιομηχάνους, συγγραφείς και άλλους προνομιούχους. Σήμερα, κανένα φανατικό κωλόπαιδο δεν διανοείται να προσδώσει θηλυκά χαρακτηριστικά σε παίκτη της ομάδας του. Αντιθέτως αφθονούν οι ύβρεις που βασίζονται στην "θηλυκοποίηση" των αντιπάλων.
*
Ισχυρίζομαι ότι μόνο ένας ποδοσφαιριστής με θηλυκά στοιχεία στο παιχνίδι του πρέπει να αξίζει της προσοχής μας. Παραδειγματικώς αναφέρω τους κ.κ. Ραούλ, Κακά, Ανρί, Αϊμάρ, Πιρές, Σαβιόλα, Ροναλντίνιο και τον συνέλληνα Τσιάρτα. Αλλά και τον κορυφαίο Τζώρτζ Μπέστ, ο οποίος απέδειξε ότι η μπάλλα παίζεται καλύτερα από απελπισμένους άνδρες που ξέρουν να (την) χαϊδεύουν σαν γυναίκες.
*
Η τρελή Μποτίνα και οι όμοιές της είναι η δικαίωση του κυρίου Διονύση Σαββόπουλου ο οποίος σε χαλεπούς καιρούς διατράνωσε ότι "Ο άνδρας και η γυναίκα δεν είναι ίσοι διότι απλούστατα η γυναίκα είναι ανώτερη."
*
[ο κύριος Πιερτζοβάνης θα σχολιάζει την αθλητική επικαιρότητα όταν του το επιτρέπουν οι γυναίκες]
του κυρίου Συμεών Πιερτζοβάνη
*
Κάποτε οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού εμψύχωναν το αριστερό εξτρέμ της ομάδας τους κραυγάζοντας: "Έλα ρε Μποτίνα τρελή!" ή "Σκίσ' τους ρε Μποτίνα!" ή "Όρμα ρε Μποτίνα μάγισσα!"
*
Η μετατροπή του αναμβισβήτητου αρσενικού σε θηλυκό τι υπέκρυπτε άραγε;
*
Γνωστοποιούμε στους νεότερους, οι οποίοι δεν είχαν την τύχη να τον δουν εν δράσει, ότι ο κύριος Μποτίνος ήταν ένας λεπτεπίλεπτος εξτρέμ, δαντελένιος (κατά την ορολογία της εποχής), ένας ευλύγιστος "αλήτης", απρόβλεπτος στις κινήσεις του, ένας μοναδικός παραγωγός συγκινήσεων. Το δε επιτόπιο άλμα του μικρόσωμου Βολιώτη ήταν ανάλογο με αυτό του Νίκου Γκάλη.
*
Η Μποτίνα η τρελή αγαπήθηκε από εργαζόμενους σε ψαραγορές, λαχαναγορές, οικοδομές αλλά και από εφοπλιστές, βιομηχάνους, συγγραφείς και άλλους προνομιούχους. Σήμερα, κανένα φανατικό κωλόπαιδο δεν διανοείται να προσδώσει θηλυκά χαρακτηριστικά σε παίκτη της ομάδας του. Αντιθέτως αφθονούν οι ύβρεις που βασίζονται στην "θηλυκοποίηση" των αντιπάλων.
*
Ισχυρίζομαι ότι μόνο ένας ποδοσφαιριστής με θηλυκά στοιχεία στο παιχνίδι του πρέπει να αξίζει της προσοχής μας. Παραδειγματικώς αναφέρω τους κ.κ. Ραούλ, Κακά, Ανρί, Αϊμάρ, Πιρές, Σαβιόλα, Ροναλντίνιο και τον συνέλληνα Τσιάρτα. Αλλά και τον κορυφαίο Τζώρτζ Μπέστ, ο οποίος απέδειξε ότι η μπάλλα παίζεται καλύτερα από απελπισμένους άνδρες που ξέρουν να (την) χαϊδεύουν σαν γυναίκες.
*
Η τρελή Μποτίνα και οι όμοιές της είναι η δικαίωση του κυρίου Διονύση Σαββόπουλου ο οποίος σε χαλεπούς καιρούς διατράνωσε ότι "Ο άνδρας και η γυναίκα δεν είναι ίσοι διότι απλούστατα η γυναίκα είναι ανώτερη."
*
[ο κύριος Πιερτζοβάνης θα σχολιάζει την αθλητική επικαιρότητα όταν του το επιτρέπουν οι γυναίκες]
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
