8.1.04
Ο ΥΠΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΤΗ.
Λίγο πριν κοιμηθώ αργά το βράδυ
ανοίγει κάποια πόρτα στο σκοτάδι
κι ακούω μες στο στήθος μου γατάκια
που κλαίνε σε αυλές και σε σοκάκια
μέχρι να βρούνε στο μαστό του ύπνου
το ρόφημα του βλαβερού τους δείπνου
θηλάζοντας την πίσσα της ημέρας
στη ρώγα μιας αόρατης μητέρας.
Βυθίζομαι μαζί τους λίγο λίγο
στης νύχτας την τυφλή δικαιοσύνη
και σ' έναν εφιάλτη καταλήγω,
ιαγουάροι μαύροι έχουν γίνει
κι αλαφιασμένος τρέχω να ξεφύγω
σε στέπες που καπνίζουν νικοτίνη.
Mάθε για της "νύχτας την τυφλή δικαιοσύνη" από τη συλλογή ποιημάτων "Ο ύπνος του καπνιστή" του Μ. Γκανά στις εκδόσεις Καστανιώτη. Εκεί που λεει "και σ' έναν εφιάλτη καταλήγω" έβαλα κόμμα αντί για άνω τελεία, γιατί δεν ξέρω πως βάζουν άνω τελεία με το πληκτρολόγιο της microsoft. Εσύ ξέρεις;
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
