1.2.04
KAΛΟ ΜΗΝΑ.
ΦΑΪ, ΠΟΤΟ, ΤΣΙΓΑΡΟ.
*
*
ΦΑΪ
Πριν πολλά χρόνια είχα διαβάσει ένα ποίημα του Μπρεχτ με θέμα την κοιλιά του μεγάλου ηθοποιού Τσαρλς Λώτον. Έψαχνα καιρό να το ξαναβρώ. Nα παρηγορηθώ για τη δικιά μου κοιλιά που μεγάλωνε ( και μεγαλώνει ) επικίνδυνα. Τίποτα. Είχα χάσει κάθε ελπίδα, όταν πέφτει στα χέρια μου μια μετάφραση του ποιήματος στα Αγγλικά. Εδώ είμαστε λεω, θα το μεταφράσω να το έχω. Με πολύ κόπο ( και τη συμβολή της Λ. ) το μετάφρασα. Δεν είχαν περάσει δυο μέρες και μου τηλεφωνεί ο φίλος μου ο Συμεών : "βρήκα το ποίημα που έψαχνες, δημοσιεύτηκε στο Χάρτη σε μετάφραση Σαββίδη". Σου παραθέτω τις τρεις εκδοχές του ποιήματος :
LAUGHTON'S BELLY
All of them, the way they carry their bellies around
You’d think it was swag with someone in pursuit of it
But the great man Laughton performed his like a poem
For his edification and nobody’s discomfort
Here it was: not unexpected, but not usual either
And build of foods which he
At his leisure had selected, for his entertainment.
And to a good plan, excellently carried out.
---
Η ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΩΤΟΝ
Όλοι ετούτοι κουβαλάνε τις κοιλιές τους
Σαν να είναι κλοπιμαίες
Σαν να γίνεται ανάκριση για δαύτες.
Αλλά ο μέγας Λώτον την παράσταινε σαν ποίημα
Προς εποικοδόμηση δική του και βλάβη κανενού.
Να την : όχι αναπάντεχη, μήτε κοινότοπη
Μα χτισμένη από φαγητά, ξεδιαλεγμένα
Με ραχάτι, για τον εγλεντζέ του
Καλά σχεδιασμένη, έξοχα εκτελεσμένη.
Μετάφραση: Γ.Π . Σαββίδης –περιοδικό «Χάρτης»- 1982
---
Η ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΩΤΟΝ.
Όλοι τους, τις κοιλιές τους κουβαλούν
Λες κι είναι μπάζα από κλεψιά που κάποιος κυνηγά να τους την πάρει.
Όμως ο μέγας Λώτον σαν ποίημα επί σκηνής εποίησε τη δική του
Ήθος ποιών και βλάβη κανενός.
Και ιδού : όχι συνηθισμένη μα ούτε κι ασυνήθιστη
Και από τροφές χτισμένη
Που αβίαστα επέλεξε, ήσυχα να γλεντήσει.
Η σκηνοθεσία του άψογη, έξοχα ερμηνευμένη.
Μετάφραση: kukuzelis – περιοδικό «Κωλοβαρόντας»- 2003
---
*
ΠΟΤΟ
Είμαι λέει με τον Αστερίξ σε μια ταβέρνα στη Μασσίλια κι ένας πειρατής, στο διπλανό τραπέζι, λέει αυτούς τους στίχους :
.Από του κόσμου κεκμηκώς την πλάνον αστασίαν,
εντός του ποτηρίου μου εύρον την ησυχίαν·
ζωήν κι ελπίδα εν αυτώ και πόθους εσωκλείω·
δότε να πίω.
Μακράν εδώ των συμφορών, των θυελλών του βίου,
αισθάνομαι ως διασωθείς ναύτης εκ ναυαγίου
κι εν ασφαλεί ευρισκόμενος εντος λιμένος πλοίω.
Δως μοι να πίω.
[...]
--του Κ.Π.Καβάφη ( 1886 )
Το ποίημα έχει άλλα τρία τετράστιχα.
Πλάκα έχει κι αυτό :
"εν των ονείρων τω ευρεί ευρίσκομαι πεδίω--
δος,δος να πίω"
*
ΤΣΙΓΑΡΟ
Καπνίζω κάτι παραπάνω απο δύο πακέτα ημερησίως.
*
