21.3.04
ΤΟΠ ΟΦ ΔΕ ΠΟΠΣ ( Ι ).
*
Περνάει ο καιρός και έρχεται η στιγμή του απολογισμού. Σ’ εμένα αυτή η στιγμή έρχεται σχεδόν πάντα όταν αποφασίζω να βάλω σε μια τάξη το σπίτι. Ξέρω ότι αν δεν φύγουν μερικά βιβλία και δίσκοι από το άμεσο περιβάλλον μου, κινδυνεύω από ασφυξία. Να φύγουν. Να πάνε είτε στο υπόγειο, είτε στο σκουπιδιοτενεκέ. Εκείνες τις μέρες, γιατί μου παίρνει μέρες για να συγυρίσω, πρέπει να αποφασίσω τι είναι στ’ αλήθεια σημαντικό και τι όχι. Και τότε φτιάχνω τα δικά μου τοπ οφ δε ποπς. Όμως μερικές γωνιές του σπιτιού, με δίσκους κυρίως, δεν υφίστανται την αυστηρή και θλιμμένη μου αξιολόγηση. Από κει δεν πετάω, δεν μετακινώ τίποτα και αυτός είναι ο λόγος που μου έχουν μείνει μέχρι σήμερα ο Χάρυ Μπελαφόντε στο Day-Ο, σε δίσκο 33 στροφών· το Κάου-Λίγκα με τον Χανκ Γουίλιαμς στις 78 στροφές· οι συμφωνίες του Μπραμς και τα μπαλέτα του Τσαϊκόφσκι, στις 33!/3, με χοντρά, πολύ χοντρά εξώφυλλα. Όλοι αγορασμένοι τις δεκαετίες του '40 και του '50. Όλοι του αδελφού του πατέρα μου. Τον άνθρωπο δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω, θυμάμαι όμως την παρουσία του, θυμάμαι ότι τα παιχνίδια που μου έφερνε ήταν εκείνα που μου άρεσαν πιο πολύ απ’ όλα τα παιχνίδια. Πέθανε στα 52 του από καρδιά. Και τώρα που σου γράφω μου φαίνεται ότι το σιγύρισμα του σπιτιού γίνεται όχι τόσο για να ανασάνω εγώ, αλλά αυτοί οι αρχαίοι δίσκοι.
--------
Μ’ αυτόν το φίλο κάτι συμβαίνει. Σκεφτόμαστε τα ίδια πράγματα, τον ίδιο καιρό.
--------
Περνάει ο καιρός και έρχεται η στιγμή του απολογισμού. Σ’ εμένα αυτή η στιγμή έρχεται σχεδόν πάντα όταν αποφασίζω να βάλω σε μια τάξη το σπίτι. Ξέρω ότι αν δεν φύγουν μερικά βιβλία και δίσκοι από το άμεσο περιβάλλον μου, κινδυνεύω από ασφυξία. Να φύγουν. Να πάνε είτε στο υπόγειο, είτε στο σκουπιδιοτενεκέ. Εκείνες τις μέρες, γιατί μου παίρνει μέρες για να συγυρίσω, πρέπει να αποφασίσω τι είναι στ’ αλήθεια σημαντικό και τι όχι. Και τότε φτιάχνω τα δικά μου τοπ οφ δε ποπς. Όμως μερικές γωνιές του σπιτιού, με δίσκους κυρίως, δεν υφίστανται την αυστηρή και θλιμμένη μου αξιολόγηση. Από κει δεν πετάω, δεν μετακινώ τίποτα και αυτός είναι ο λόγος που μου έχουν μείνει μέχρι σήμερα ο Χάρυ Μπελαφόντε στο Day-Ο, σε δίσκο 33 στροφών· το Κάου-Λίγκα με τον Χανκ Γουίλιαμς στις 78 στροφές· οι συμφωνίες του Μπραμς και τα μπαλέτα του Τσαϊκόφσκι, στις 33!/3, με χοντρά, πολύ χοντρά εξώφυλλα. Όλοι αγορασμένοι τις δεκαετίες του '40 και του '50. Όλοι του αδελφού του πατέρα μου. Τον άνθρωπο δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω, θυμάμαι όμως την παρουσία του, θυμάμαι ότι τα παιχνίδια που μου έφερνε ήταν εκείνα που μου άρεσαν πιο πολύ απ’ όλα τα παιχνίδια. Πέθανε στα 52 του από καρδιά. Και τώρα που σου γράφω μου φαίνεται ότι το σιγύρισμα του σπιτιού γίνεται όχι τόσο για να ανασάνω εγώ, αλλά αυτοί οι αρχαίοι δίσκοι.
(συνεχιζεται...)
--------
Μ’ αυτόν το φίλο κάτι συμβαίνει. Σκεφτόμαστε τα ίδια πράγματα, τον ίδιο καιρό.
--------
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
