22.3.04
ΤΟΠ ΟΦ ΔΕ ΠΟΠΣ ( IΙ ).
*
Μεσημεράκι. Καλοκαίρι. Στο κατάστημα αφοι Λαμπρόπουλοι. Όλο τ' απόγευμα χθες καμάρωνα το φορητό γραμμόφωνο που μου αγόρασε ο μπαμπάς. Ένα κουτάκι ( κουτάρα μου φαινόταν ) με γαλάζια ράχη που πάνω της ήταν ενσωματωμένο το μεγάφωνο. Είμαστε εδώ, ο μπαμπάς μου κι εγώ, για ν' αγοράσουμε δίσκους. « Τι θα προτιμούσατε ;» με ρωτάει ο υπάλληλος κι εγώ κοιτάω τον μπαμπά μου. Δεν περνάει απ το μυαλό μου ότι ο πληθυντικός είναι όλος δικός μου. « Έχετε κάτι υπ’ όψιν σας ; Κάτι Ελληνικό ή κάτι ξένο; » με ξαναρωτάει. « Όχι, όχι ελληνικό. Κάτι με πολλά ντραμς » του λεω. Φεύγω με δυο σαρανταπεντάρια. Ένα της Ρίτα Παβόνε κι ένα του Ρόκι Ρόμπερτς. Δεν κατάφερα ποτέ να θυμηθώ από που έμαθα τη λέξη «ντραμς».
Μεσημεράκι. Καλοκαίρι. Στο κατάστημα αφοι Λαμπρόπουλοι. Όλο τ' απόγευμα χθες καμάρωνα το φορητό γραμμόφωνο που μου αγόρασε ο μπαμπάς. Ένα κουτάκι ( κουτάρα μου φαινόταν ) με γαλάζια ράχη που πάνω της ήταν ενσωματωμένο το μεγάφωνο. Είμαστε εδώ, ο μπαμπάς μου κι εγώ, για ν' αγοράσουμε δίσκους. « Τι θα προτιμούσατε ;» με ρωτάει ο υπάλληλος κι εγώ κοιτάω τον μπαμπά μου. Δεν περνάει απ το μυαλό μου ότι ο πληθυντικός είναι όλος δικός μου. « Έχετε κάτι υπ’ όψιν σας ; Κάτι Ελληνικό ή κάτι ξένο; » με ξαναρωτάει. « Όχι, όχι ελληνικό. Κάτι με πολλά ντραμς » του λεω. Φεύγω με δυο σαρανταπεντάρια. Ένα της Ρίτα Παβόνε κι ένα του Ρόκι Ρόμπερτς. Δεν κατάφερα ποτέ να θυμηθώ από που έμαθα τη λέξη «ντραμς».
(συνεχιζεται...)
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
