27.3.04
ΤΟΠ ΟΦ ΔΕ ΠΟΠΣ ( IV ).
Παπαμιχαήλ : δεν κοιμάσαι και συ;
Ναύτης : όχι... δεν μπορώ να κοιμηθώ...
Παπαμιχαήλ : σκέφτεσαι το κορίτσι σου;
Ναύτης : όχι... έφαγα πολύ πεπόνι....
*
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΜΙΑΣ ΦΡΑΣΕΩΣ.
(Απροσδιόριστος τόπος και χρόνος. Ήλιος πολύς, προς τη δύση του. Έντονα χρώματα. Δυο φιγούρες. Στέκονται χαλαρά σε μια σκιά. Δεν διακρίνονται τα χαρακτηριστικά τους. Η μία σκύβει ανεπαίσθητα. Μιλά ψιθυριστά.)
—Πως να το πω...( μικρή παύση ) Εγώ, όταν είμαι ερωτευμένος νιώθω σαν μουσική από την Αλίκη στο Ναυτικό κι όχι τραγούδι του Μεγάλου Ερωτικού...( οι δυο σκιές κοιτάζονται )
(Αυλαία)
*
Αλίκη : Εε...δε θα συνεχίσουμε το χορό μας που τον αφήσαμε σαν την ημιτελή συμφωνία του Σούμπερτ;
Παπαμιχαήλ : Μα... φυσικά θα τον συνεχίσουμε....
(συνεχίζεται...)
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
