11.3.04
Εκτός απ τον ιμπεριαλισμό...( part II- MEMORIES )
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ: Ένα ηλιόλουστο ανοιξιάτικο απόγευμα και ενώ ο ήρωας μας πλήττει, διαπιστώνει ότι ένα αεράκι αρκεί για να χάσει ξαφνικά το σπιτάκι του. Δεν προλαβαίνει να σκεφτεί ότι οι εργολάβοι αλωνίζουν ασύδοτοι, όταν...
*
Πάλι το Πάσχα κι η πλημμύρα
του συναισθήματος· βαθύ
σκοτάδι, θάνατος και μύρα,
και θα 'χανε κι οι δυο χαθεί,
σαν πρόσωπα του επιταφίου
όταν τους σβήνει το κερί,
μια παρωδία του νυμφίου
αυτός, κι αυτή να καρτερεί.
(συνεχίζεται...)
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
