aspripetraxexaspri

Είναι εξαιρετικά βολικό να διαπραγματεύεσαι, χωρίς εμπλοκή σε ουσιαστικό δημόσιο διάλογο, για την πολιτική λύση του Κυπριακού, επειδή γνωρίζεις πως ο κ. Ντενκτάς θα παρέμβει, την τελευταία στιγμή, θα απορρίψει αυτός τη λύση και θα σε απαλλάξει από το πολιτικό κόστος αυτού του διαλόγου. Αναρωτιέμαι πού βρίσκονταν οι, εκ των υστέρων, λαλίστατοι ηγέτες ορισμένων από τα πολιτικά κόμματα της Κύπρου, κατά τη διάρκεια των πολυετών διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό, όταν διατυπώνονταν εκεί θέσεις που επιμελώς συνέλεξε ο κ. Ντε Σότο για να συντάξει μεγάλο μέρος του σχεδίου του Γενικού Γραμματέα. Γιατί απορούν σήμερα διαπιστώνοντας την απορριπτική στάση των Ελληνοκυπρίων έναντι ενός σχεδίου που συνειδητοποίησαν, μόλις μετά τη Λουκέρνη, ότι θ' αποτελέσει μόνιμη λύση του Κυπριακού;
*
Ο κ. Ερντογάν απέδειξε στη Λουκέρνη ότι η ανάδειξή του στην εξουσία σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τη γειτονική χώρα και ότι ως «αντίπαλος» αξίζει την εκτίμηση, ακόμα και τον σεβασμό μας. Θα μπορούσα ακόμη να προσθέσω πως ο κ. Ερντογάν ξεφεύγει από τον ρόλο του εξ ορισμού αντιπάλου, αφού τα κέρδη του στις διπλωματικές μάχες, σε θέματα ελληνοτουρκικού ενδιαφέροντος, δεν αποτελούν κατ' ανάγκην ελληνικές ήττες. Σε διάστημα λίγων μηνών ο κ. Ερντογάν, ακολουθώντας τον δρόμο που άνοιξε η Ελλάδα για την Τουρκία στη Νίκαια, έβαλε στο περιθώριο (προσωρινά;) τον κ. Ντενκτάς, «πέρασε» τα «κόκκινα σημεία» που θα του εξασφάλιζαν την αποχή του πολιτικο-στρατιωτικού κατεστημένου της Αγκυρας στο σχέδιο του Γενικού Γραμματέα και εμφανίσθηκε ως ειρηνοποιός και πρωτεργάτης της λύσης του Κυπριακού. Ο τουρκικός στρατός κατοχής εδαφών της Ε.Ε. έγινε «εγγυητής» της νέας Κύπρου. Το Κυπριακό, από εμπόδιο έγινε ισχυρό επιχείρημα υπέρ του τουρκικού αιτήματος να λάβει «ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων». Το κυριότερο: στο εξής, η ελληνική στρατηγική για τις διμερείς ελληνοτουρκικές διαφορές και το Κυπριακό -εφόσον το σχέδιο Ανάν απορριφθεί- δεν θα μπορεί να στηρίζεται σε απλουστεύσεις.