aspripetraxexaspri

"Πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο για έναν απλό λόγο: H αθεράπευτη εθνική μας οίηση επιστρατεύει κάθε φορά υποχρεωτικώς ανένδοτες χίμαιρες, προκειμένου να καμαρώνουμε τον στραπατσαρισμένο μας εαυτό."

"Για να εμβαθύνουμε στο «Οχι» πρέπει να προσεγγίσομε τα πνεύματα, όπως αποτυπώνονται στα ευρήματα: Εν τέταρτο των Ελληνοκυπρίων ψήφισαν «Οχι» από καθαρή άρνηση να συνυπάρξουν με τους Τουρκοκυπρίους και τους τούρκους εποίκους· έν τέταρτο από ανασφάλεια ελλείψει επαρκών εγγυήσεων· έν τέταρτο ακολούθησε την αρνητική τοποθέτηση της κομματικής του ηγεσίας και έν τέταρτο εψήφισε «Ναι» για να δοθεί λύσις στο πρόβλημα με τα δεδομένα της παρούσης ευνοϊκής συγκυρίας."

"Να το καταλάβουμε: Από οκτώ αιώνων είμαστε επιβάτες, ή και λαθρεπιβάτες ακόμη, του ιστορικού γίγνεσθαι, όχι συνδημιουργοί του. Γι' αυτό ακριβώς πρέπει να κερδίζουμε χρόνο αξιοποιώντας τις συγκυρίες και αρπάζοντας τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Δεν προτείνω στρατηγική ιστορικής πειρατείας· επιμένω να μην αισθανόμαστε ομφαλός της γης και να μοχθούμε για να κατορθώσουμε τον κοινωνικό μας εκσυγχρονισμό, αλλιώς θα προκαλέσουμε το μάνιασμα του χρόνου. Θρυαλλίδα μιας τέτοιας δυσοίωνης εξελίξεως θα μπορούσε να αποδειχθεί η αντιφατική εμμονή στο όραμα της αδιαίρετης πατρώας γης και η πεισματική άρνησις του τιμήματος που αυτό συνεπάγεται."

"H αποδοχή του Σχεδίου Αναν δεν θα ήταν μόνο πράξη πολιτική· θα ήταν και τραγική κάθαρσις. Ωστόσο οι Ελληνοκύπριοι με το «Οχι» τους επεσφράγισαν νομοτυπικά και τελετουργικά τη θυσία που δεν έκαναν. Επικαλούμενοι τις δυσβάστακτες πρόνοιες και τα κενά του σχεδίου, κατά βάθος δεν επεδίωξαν να προστατεύσουν με το «Οχι» την τιμή και πίστη τους· επεδίωξαν - αυτό είναι το κρίσιμο - να διασφαλίσουν την ησυχία και την ευημερία τους. Καθείς τους υιοθέτησε για δικό του λογαριασμό τον φόβο της ανασφάλειας και της στερήσεως, στάθμισαν και προχώρησαν. Ο παλαιός και ο σύγχρονος άνθρωπος τον οποίο κουβαλεί μέσα του ο Ελληνας της Κύπρου συναιρέθηκαν για να ωφεληθεί ο δεύτερος εν ονόματι του πρώτου, για να αποφευχθεί η κακοπάθεια επ' ονόματι προαιωνίων αξιών. Προτίμησε την παρασπονδία από την ομοσπονδία. Δεν θα ήταν αξιοσημείωτο να απορρίψουν οι Ελληνοκύπριοι το Σχέδιο υπό το κράτος του φόβου· αξιοσημείωτο είναι ότι το απέρριψαν επικαλούμενοι λόγους ηθικούς και εθνικούς, την ώρα που θέτουν την απόλαυση των αγαθών υπεράνω της στερήσεως και της θυσίας.

Ο άνθρωπος των οικονομικώς προηγμένων κοινωνιών εννοεί, πάνω απ' όλα, να περνά καλά. Αυτοβεβαιώνεται στην άνεση της ευημερίας του, χωρίς την παραμικρή διάθεση να τη διακυβεύσει. Αλλωστε ουδείς του το ζητεί, αν κρίνω από τις προσδοκίες καλύτερης ζωής, που κατακλύζουν ως διαφημιστικά μηνύματα τα πάσης φύσεως μέσα επικοινωνίας. Καμία πολιτική πρόταση η οποία παραγνωρίζει την αρχή της ευημερίας των πολιτών, εν συνδυασμώ προς τη συνεχή τους δραστηριοποίηση, δεν μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμη· καμία στρατηγική η οποία υποτιμά τα λεγόμενα «προβλήματα της καθημερινότητος», τις υπαρξιακές προεκτάσεις των καθ' εαυτό πολιτικών αποφάσεων δεν έχει προοπτική.

Το είδαμε και στις πρόσφατες εθνικές εκλογές στην Ελλάδα. Οι επιλογές των διαδικασιών και των δομών εις βάρος της ποιότητος ζωής των πολιτών και των δικαιωμάτων τους είναι καταδικασμένες σε αποτυχία."