<$BlogRSDUrl$>

11.6.04

ΔΙΑΚΟΠΕΣ 1938. 



Π.Ε.Α. = Πολιτικοί Εξόριστοι Ανάφης.
----
"To μουσικό συγκρότημα έπαιζε χορευτική μουσική για "ελληνικούς και ευρωπαϊκους χορούς" κάθε Κυριακή στην πλατεία, έξω από την εκκλησία του χωριού. [...] Οι μουσικοί έπαιζαν επίσης σε γιορτές που οργανωνόνταν την ημέρα της άφιξης του πλοίου ( συνήθως Τετάρτες ) που μετέφερε γράμματα, δέματα και ταχυδρομικές επιταγές. [...] Το απόγευμα εκείνων των ημερών στηνόταν χορός και οι εξόριστοι αναλάμβαναν με τη σειρά τους το ρόλο της ντάμας και του καβαλιέρου. Ένας έλληνας Αρμένιος το όνομα του οποίου αναφέρεται ως Κιβόρκ ( Κιβορκιάν ; ), δίδασκε χορό σε όσους δεν ήξεραν τα βήματα."

*
Αλλά δεν ήταν μόνο πολιτικοί εξόριστοι στην Ανάφη :
"Ένας κάτοικος του νησιού μου διηγήθηκε την ιστορία ενός ζωοκλέφτη εκτοπισμένου στην Ανάφη, ο οποίος είχε γνωριστεί με όλους του χωρικούς και τελικά παντρεύτηκε μια ντόπια. Κατά κάποιον τρόπο είχε κερδίσει, έστω και σε μικρό βαθμό, το σεβασμό των χωρικών, παρόλο που είχε καταδικαστεί για κλοπή των αλόγων μιας μονής, αναποδογυρίζοντας τα πέταλα τους και βάφοντας το τρίχωμά τους προκειμένου να παραπλανήσει τους διώκτες του. [...] Είναι δελεαστικό να φανταστούμε την αμοιβαία ανταλλαγή τεχνικών εξαπάτησης και κόλπων για την παραπλάνηση των αρχών ανάμεσα σε ένα τέτοιο άτομο και τα μέλη της ομάδας."

*
Ή μάλλον :
"Οι περισσότεροι ήταν άντρες που μιλούσαν ελληνικά και τουλάχιστον τα δύο τρίτα από αυτούς δεν ήταν μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος."

*
Όμως :
"Η ομάδα συμβίωσης παρίστατο σε γιορτές όπως τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, αλλά φαίνεται ότι έδινε ιδιαίτερη έμφαση στα εθνικά και επαναστατικά παρά στα θρησκευτικά στοιχεία εκείνων των ημερών. Επίσης τηρούνταν οι ημερομηνίες που είχαν πολιτική σημασία για τους κομμουνιστές-μέλη. [...] Η αποδοχή των εορτασμών, που στην πραγματικότητα αφορούσαν μια μειοψηφία των μελών, φαίνεται πως ήταν καθολική, καθώς σε αυτές τις περιστάσεις όλοι σερβίρονταν διπλάσια μερίδα φαγητού, σαλάτες, φρούτα και κρασι.[...]"

*
κτλ κτλ κτλ...
----
*
Από το βιβλίο της Margaret E. Keena " Η κοινωνική οργάνωση της εξορίας "- εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2004. "Φοβάμαι ότι το ελληνικό ακαδημαϊκό κατεστημένο θα πει ότι δεν είμαι ιστορικός αλλά ανθρωπολόγος. [...] Ελπίζω ωστόσο ότι, όταν δουν τις φωτογραφίες και διαβάσουν το κείμενο, θα πουν 'να μια φανταστική ευκαιρία για περισσότερη έρευνα' [...] ". Από συνέντευξη της συγγραφέως, που παρατίθεται σαν πρόλογος στην αρχή του βιβλίου.
*

buzz it!

 

Comments: Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?