15.6.04
ΓΑΛΛΙΑ - ΑΓΓΛΙΑ 2-1
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό μια όμορφη γυναίκα που την έλεγαν Μπα Λα. Καταγόταν από τα βάθη μιας παράξενης ζούγκλας κι όλοι την ήθελαν. Όμως εκείνη ήταν ατίθαση, απρόβλεπτη, σχεδόν κυκλοθυμική. Μπορεί να χάριζε χαρά σε κάποιον που κατά βάθος αδιαφορούσε για κείνη και ξαφνικά να δινόταν σ’ έναν που της φερόταν βίαια. Πέρασε πολλές περιπέτειες κι άλλαξε πολλούς εραστές. Τελευταία φορά την είδα στη Λισσαβώνα προχθές, 13 Ιουνίου. Κρατούσε απ’ το χέρι κάποιον Αλγερίνο που μεγάλωσε στη Γαλλία. Τον έλεγαν Ζιζού.
«Τι βρήκες σ’ αυτόν;», τη ρώτησα.
«Με χαϊδεύει πολύ απαλά, πολύ γλυκά, δεν μπορείς να φανταστείς...», μου ψιθύρισε και χάθηκε στην αγκαλιά του.
«Τι βρήκες σ’ αυτόν;», τη ρώτησα.
«Με χαϊδεύει πολύ απαλά, πολύ γλυκά, δεν μπορείς να φανταστείς...», μου ψιθύρισε και χάθηκε στην αγκαλιά του.
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
