16.7.04
Πες μου κάτι.
*
Τα λογότυπα περνάνε συνήθως απαρατήρητα. Κι όμως η δύναμη τους είναι ανυπολόγιστη. Όσα διακοσμούν αυτήν τη, γεμάτη συνεντεύξεις, καταχώριση είναι, στα τα μάτια μου, τυπογραφικά αριστουργήματα. Το πάνω-πάνω το σχεδίασε ο Milton Glaser το 1973, για τις διαφημιστικές ανάγκες του Νεοϋορκέζικου τουρισμού. Πρόκειται για το κατ' εξοχήν σύμβολο της δύναμης ενός λογοτύπου. Τα υπόλοιπα τέσσερα είναι δημιουργήματα του Paul Rand που τον έμαθα από τη συνέντευξη του Milton Glaser ( θα τη βρεις παρακάτω ).
*
όλοι οι σύνδεσμοι ανοίγουν σε καινούργιο παράθυρο.
*
*
Ζινεντίν Ζιντάν ( για τον Συμεών -- η ανάλυση είναι μια φυλακή που σε εμποδίζει να δεις πιο πέρα από εκεί όπου φτάνει το μάτι σου ), Quino ( ποτέ δεν θυμάμαι να έχω παίξει ποδόσφαιρο ), Πάολο Κόντε ( αν δεν τον ξέρεις να τον μάθεις και να τον ακούσεις -- όλα τα μεγάλα έχουν τις περισσότερες φορές να κάνουν με τη δική μας μικρότητα ), Δημήτρης Χριστοδούλου ( μαθηματικός, θυμάται κανείς τον Τόγκα και τις ασκήσεις γεωμετρίας των Ισουιτών ; ), Νέβιλ Μάρινερ ( τα λάθη μας είναι τα παράσημά μας ), Αλφρεντ Μπρέντελ
( οι μεγάλοι συνθέτες έχουν γράψει υπέροχες μελωδίες, γιατί αυτές οι μελωδίες συμπληρώνονται από υπέροχες σιωπές ), Γίρι Κίλιαν ( είδα τις χορογραφίες του για το Nederlands Dans Theater φέτος και τρελάθηκα ), Μίλτον Γκλέιζερ ( είδωλο των εφηβηκών μου χρόνων - δες, δες, δες ), Γιόζεφ Κουντέλκα ( δεν νομίζω ότι υπάρχουν κανόνες για το πώς μπορεί να φτάσει κανείς σε ένα αποτέλεσμα ), Πίνα Μπάους ( εγώ ποτέ δεν βλέπω κάποιο τέλος σε οτιδήποτε και αν κάνω ), Οκτάβιο Πας ( πιστεύω ότι ο φόβος δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα μέτρο! Ο φόβος μάς οδηγεί ), Σεΐτζι Οζάουα ( το ταξίδι είναι ένα είδος αθανασίας εν ζωή, αν δεχθούμε ότι ζούμε ανάμεσα σε ζωντανούς νεκρούς ), Μαργκερίτ Ντιράς ( Πίνεις γιατί δεν υπάρχει Θεός. Αντικαθίσταται από το 
οινόπνευμα. ), Arata Isozaki ( το σκοτάδι, ξέρετε, είναι μια από τις βασικότερες και πιο σημαντικές καταστάσεις στις οποίες προσωπικά πάντα ανατρέχω - δες, δες ), Άλντο Ρόσσι ( ο Λε Κορμπυζιέ έδωσε στη γαλλική οικοδομική κερδοσκοπία τη δυνατότητα να κατασκευάσει οικοδομήματα που κοστίζουν λίγο - δες, πρόσεξε το οστεοφυλάκιο ), Αντρέι Ταρκόφσκυ ( μιλάει η αδελφή του - πολλά μαλλιά με μπριγιαντίνη, μακρύ παλτό με βάτες, πολύ στενό παντελόνι και μπότες με παχύ πάτο ), Ρίτσαρντ Μέιερ ( αν τα έργα του Λε Κορμπυζιέ ήταν τέλεια, δεν θα μιλούσαμε σήμερα γι' αυτόν- δες. ), Ταντάο Αντο ( για μένα η γεωμετρία είναι το "ίχνος" της σκέψης του ανθρώπου πάνω στη φύση - δες, δες, δες ), Ιάνης Ξενάκης,
Βrian Ferneyhough ( ένα μουσικό κομμάτι πρέπει να ορίζει το ίδιο τους ακροατές του ), Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου ( ο Σαββόπουλος δεν έχει τίποτε από μένα να πάρει άλλωστε. Ούτε καλό ούτε κακό... Τίποτε ), Ολιβερ Σακς ( γεια σου γιατρέ μου -- για εμένα οι απαντήσεις είναι η γέφυρα για να συναντηθούμε με μια νέα σειρά ερωτήσεων ), Miller Puckette ( ο καλός συνθέτης ξέρει με ποιον τρόπο πρέπει να κωδικοποιεί τη μουσική του διατηρώντας το αίσθημα που επένδυσε επάνω της ανέπαφο ), Φιλίπ Τζόνσον ( η απόγνωση με οδήγησε στην αρχιτεκτονική, όσο περίεργο και αν ακούγεται - δες, δες, δες ), Roger Reynolds ( όταν ασχολείται κάποιος με δραστηριότητα η οποία περιέχει την επικοινωνία οφείλει να έχει όρια και να σέβεται κάποιους συμβατικούς κανόνες ), Γκάρι Κασπάροφ ( -Είχα την εντύπωση ότι δεν είστε ένας συνηθισμένος άνθρωπος. -Με συγχωρείτε που σας απογοητεύω ), Paul Lansky ( ήμουν ανέκαθεν 100% μουσικός ), Mark Tramo ( δεν τίθεται θέμα μουσικού αφτιού αλλά μουσικού εγκεφάλου για να μπορεί να διακρίνει κανείς την αρμονία σε ένα έργο ), Fred Lerdahl ( όταν ένας άνθρωπος ακούει ένα μουσικό κομμάτι, λαμβάνει κατ' αρχάς ένα ηχητικό σήμα, στο οποίο όμως έχει την τάση να παρεμβαίνει -διά μέσου του εγκεφάλου- και να του αποδίδει μια μουσική δομή ).
Κι άλλες συνεντεύξεις εδώ.
Σε μερικά χρόνια όλες αυτές τις συνεντεύξεις θα πρέπει να πληρώσεις για να τις διαβάσεις. Δεν μ' ενοχλεί. Με πειράζει όμως που θα δεν θα τις έχω πια τόσο εύκολα διαθέσιμες.
*
Τα λογότυπα περνάνε συνήθως απαρατήρητα. Κι όμως η δύναμη τους είναι ανυπολόγιστη. Όσα διακοσμούν αυτήν τη, γεμάτη συνεντεύξεις, καταχώριση είναι, στα τα μάτια μου, τυπογραφικά αριστουργήματα. Το πάνω-πάνω το σχεδίασε ο Milton Glaser το 1973, για τις διαφημιστικές ανάγκες του Νεοϋορκέζικου τουρισμού. Πρόκειται για το κατ' εξοχήν σύμβολο της δύναμης ενός λογοτύπου. Τα υπόλοιπα τέσσερα είναι δημιουργήματα του Paul Rand που τον έμαθα από τη συνέντευξη του Milton Glaser ( θα τη βρεις παρακάτω ).
*
όλοι οι σύνδεσμοι ανοίγουν σε καινούργιο παράθυρο.
*
*
Ζινεντίν Ζιντάν ( για τον Συμεών -- η ανάλυση είναι μια φυλακή που σε εμποδίζει να δεις πιο πέρα από εκεί όπου φτάνει το μάτι σου ), Quino ( ποτέ δεν θυμάμαι να έχω παίξει ποδόσφαιρο ), Πάολο Κόντε ( αν δεν τον ξέρεις να τον μάθεις και να τον ακούσεις -- όλα τα μεγάλα έχουν τις περισσότερες φορές να κάνουν με τη δική μας μικρότητα ), Δημήτρης Χριστοδούλου ( μαθηματικός, θυμάται κανείς τον Τόγκα και τις ασκήσεις γεωμετρίας των Ισουιτών ; ), Νέβιλ Μάρινερ ( τα λάθη μας είναι τα παράσημά μας ), Αλφρεντ Μπρέντελ
( οι μεγάλοι συνθέτες έχουν γράψει υπέροχες μελωδίες, γιατί αυτές οι μελωδίες συμπληρώνονται από υπέροχες σιωπές ), Γίρι Κίλιαν ( είδα τις χορογραφίες του για το Nederlands Dans Theater φέτος και τρελάθηκα ), Μίλτον Γκλέιζερ ( είδωλο των εφηβηκών μου χρόνων - δες, δες, δες ), Γιόζεφ Κουντέλκα ( δεν νομίζω ότι υπάρχουν κανόνες για το πώς μπορεί να φτάσει κανείς σε ένα αποτέλεσμα ), Πίνα Μπάους ( εγώ ποτέ δεν βλέπω κάποιο τέλος σε οτιδήποτε και αν κάνω ), Οκτάβιο Πας ( πιστεύω ότι ο φόβος δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα μέτρο! Ο φόβος μάς οδηγεί ), Σεΐτζι Οζάουα ( το ταξίδι είναι ένα είδος αθανασίας εν ζωή, αν δεχθούμε ότι ζούμε ανάμεσα σε ζωντανούς νεκρούς ), Μαργκερίτ Ντιράς ( Πίνεις γιατί δεν υπάρχει Θεός. Αντικαθίσταται από το οινόπνευμα. ), Arata Isozaki ( το σκοτάδι, ξέρετε, είναι μια από τις βασικότερες και πιο σημαντικές καταστάσεις στις οποίες προσωπικά πάντα ανατρέχω - δες, δες ), Άλντο Ρόσσι ( ο Λε Κορμπυζιέ έδωσε στη γαλλική οικοδομική κερδοσκοπία τη δυνατότητα να κατασκευάσει οικοδομήματα που κοστίζουν λίγο - δες, πρόσεξε το οστεοφυλάκιο ), Αντρέι Ταρκόφσκυ ( μιλάει η αδελφή του - πολλά μαλλιά με μπριγιαντίνη, μακρύ παλτό με βάτες, πολύ στενό παντελόνι και μπότες με παχύ πάτο ), Ρίτσαρντ Μέιερ ( αν τα έργα του Λε Κορμπυζιέ ήταν τέλεια, δεν θα μιλούσαμε σήμερα γι' αυτόν- δες. ), Ταντάο Αντο ( για μένα η γεωμετρία είναι το "ίχνος" της σκέψης του ανθρώπου πάνω στη φύση - δες, δες, δες ), Ιάνης Ξενάκης, Βrian Ferneyhough ( ένα μουσικό κομμάτι πρέπει να ορίζει το ίδιο τους ακροατές του ), Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου ( ο Σαββόπουλος δεν έχει τίποτε από μένα να πάρει άλλωστε. Ούτε καλό ούτε κακό... Τίποτε ), Ολιβερ Σακς ( γεια σου γιατρέ μου -- για εμένα οι απαντήσεις είναι η γέφυρα για να συναντηθούμε με μια νέα σειρά ερωτήσεων ), Miller Puckette ( ο καλός συνθέτης ξέρει με ποιον τρόπο πρέπει να κωδικοποιεί τη μουσική του διατηρώντας το αίσθημα που επένδυσε επάνω της ανέπαφο ), Φιλίπ Τζόνσον ( η απόγνωση με οδήγησε στην αρχιτεκτονική, όσο περίεργο και αν ακούγεται - δες, δες, δες ), Roger Reynolds ( όταν ασχολείται κάποιος με δραστηριότητα η οποία περιέχει την επικοινωνία οφείλει να έχει όρια και να σέβεται κάποιους συμβατικούς κανόνες ), Γκάρι Κασπάροφ ( -Είχα την εντύπωση ότι δεν είστε ένας συνηθισμένος άνθρωπος. -Με συγχωρείτε που σας απογοητεύω ), Paul Lansky ( ήμουν ανέκαθεν 100% μουσικός ), Mark Tramo ( δεν τίθεται θέμα μουσικού αφτιού αλλά μουσικού εγκεφάλου για να μπορεί να διακρίνει κανείς την αρμονία σε ένα έργο ), Fred Lerdahl ( όταν ένας άνθρωπος ακούει ένα μουσικό κομμάτι, λαμβάνει κατ' αρχάς ένα ηχητικό σήμα, στο οποίο όμως έχει την τάση να παρεμβαίνει -διά μέσου του εγκεφάλου- και να του αποδίδει μια μουσική δομή ).
Κι άλλες συνεντεύξεις εδώ.
Σε μερικά χρόνια όλες αυτές τις συνεντεύξεις θα πρέπει να πληρώσεις για να τις διαβάσεις. Δεν μ' ενοχλεί. Με πειράζει όμως που θα δεν θα τις έχω πια τόσο εύκολα διαθέσιμες.
*
Comments:
Γκουγκλιζοντας τον Όλιβερ Σακς βρήκα το ποστ (το ποστ, όχι το μπλογκ), τον οποίο Σακς ανακαλυψα με μια αισθητή διαφορά φάσης και εντυπωσιάσθην. Απλώς ήθελα να προσθέσω την ψήφο εμπιστοσύνης μου στη δική σας, :-)
Δημοσίευση σχολίου
