<$BlogRSDUrl$>

9.8.04

Όσο το σκέφτομαι... 

...τόσο μου φαίνεται ότι έχει δίκιο :
"Με εξαίρεση την εγκατάσταση ενάμισι εκατομμυρίου προσφύγων από τη Μικρά Ασία κατά τη δεκαετία του 1920, οι Αγώνες αποτελούν το μεγαλύτερο εγχείρημα, όσον αφορά το σχεδιασμό, την προπαρασκευή και την εκτέλεση του, που ανέλαβε ποτέ η Ελλάδα εν καιρώ ειρήνης. Η προσπάθεια των οργανωτών αντιμετωπίζεται από τους Έλληνες με ένα μείγμα πατριωτικού συναισθηματισμού και ανάλαφρου σκεπτικισμού· αντιμετωπίζεται όμως και ως οικονομική ευκαιρία. Μετά τον Αύγουστο του 2004 θα ξέρουμε εάν και πόσο τα κατάφεραν."

Έβαλα με πλάγια την παρατήρηση και τους χαρακτηρισμούς που μου έκαναν εντύπωση. Το απόσπασμα είναι από τον πρόλογο του βιβλίου του Μάικλ Λιουέλιν Σμιθ "Οι Ολυμπιακοί του 1986 στην Αθήνα", εκδόσεις Εστία 2004.
*
Ο Μάικλ Λιουέλιν Σμιθ διατέλεσε Πρέσβης της Βρετανίας και στην Αθήνα. Η μελέτη του γράφτηκε με τη βοήθεια τρίμηνης υποτροφίας του τμήματος Ελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον. ( Θυμήθηκα τώρα κι αυτόν τον κακομοίρη τον Ρίτσαρντ Γουέλτς - το σταθμάρχη της ΣΙΑ, το πρώτο θύμα της 17Ν -, με λαμπρές σπουδές κλασσικής φιλολογίας στο Χάρβαρντ ). Είναι κι άλλοι ανάλογοι ξένοι που έχουν βοηθήσει στην επιχείρηση Ελληνική αυτογνωσία. Τι έχουμε κάνει και αγαπάνε αυτόν τον τόπο διάφοροι Ιμπεριαλιστές; Ξέρω τι θα μου πεις : καλύτερα να μην μας αγαπούσαν...
*
Και μη νομίζεις ότι δεν έχω υπ' όψιν μου τον "Οριενταλισμό" του Σαΐντ.

*

buzz it!

 

Comments: Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?