13.8.04
Συναντήσεις.
*
Στην Ερμού. Βαδίζω προς Καπνικαρέα. Ακούω πίσω μου, δυνατά, : «φίκι-φίκι νο, φίκι-φίκι νο» - παύση - «φίκι-φίκι νο». Γυρίζω. Μια γυναίκα με τα παχύτερα, κατάμαυρα, βαμμένα φρύδια που έχεις δει ποτέ. Κότσο τα μαλλιά. Καλοντυμένη. Την κοιτάζω ερωτηματικά, μου εξηγεί και με προσπερνάει. «Όσες ξένες ήρθαν έχουν Έιτζ κι έτσι φίκι-φίκι νο. Εγώ είμαι νοσοκόμα, προϊσταμένη και ξέρω». Την ξαναβλέπω, λίγο αργότερα, να κατεβαίνει την Μητροπόλεως.
*
Στην Ερμού. Βαδίζω προς Καπνικαρέα. Ακούω πίσω μου, δυνατά, : «φίκι-φίκι νο, φίκι-φίκι νο» - παύση - «φίκι-φίκι νο». Γυρίζω. Μια γυναίκα με τα παχύτερα, κατάμαυρα, βαμμένα φρύδια που έχεις δει ποτέ. Κότσο τα μαλλιά. Καλοντυμένη. Την κοιτάζω ερωτηματικά, μου εξηγεί και με προσπερνάει. «Όσες ξένες ήρθαν έχουν Έιτζ κι έτσι φίκι-φίκι νο. Εγώ είμαι νοσοκόμα, προϊσταμένη και ξέρω». Την ξαναβλέπω, λίγο αργότερα, να κατεβαίνει την Μητροπόλεως.
*
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
