16.9.04
Μπαίνω στο κλίμα.
Ο ένας πάσχει, λόγω φθινοπωρινής μελαγχολίας, από writer's block. Ή το αντίθετο. Ο άλλος, φωτογραφίζει τρία απειλητικά πιρούνια και νοιώθω λες κι εγώ είμαι το καρπούζι που μόλις τέλειωσε. O τρίτος έχει να βγει απ το δωμάτιο του, να μας πει πώς βλέπει τα πράγματα, κάτι αιώνες. Θα τους ακολουθήσω, κι ας μην είμαι περισσότερο μελαγχολικός απ το καλοκαίρι. Θα θυμηθώ λοιπόν τις "παλιές αγάπες που μας κουνάνε μαντίλι". Φθινόπωρο μ' έβαζαν πάντα στο πλοίο. Στο βιολοντσέλο ο Γιάννης Υφαντής :
Γιατί σ' αυτό το αρχαίο αγγείο αγαπιούνται τόσο όμορφα δυο σώματα
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Γιατί σε τούτο το μοτέλ ένα ταξί δαγκώνει αυτό το φέρετρο σα να ναι πούρο
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Γιατί τα σκαλοπάτια ετούτα κατεβαίνουν μέσα στον καθρέφτη φτάνοντας εκεί που ναι θαμμένο το προφίλ του φεγγαριού
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Γιατί στον κόσμο τούτο όλοι έχουνε το σπίτι τους κι εγώ είμαι ο ξένος πού χει χάσει τη φυλή του και το δρόμο του
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Γιατί περιπλανιέμαι έξω από τη μήτρα σου κι έξω απ' τον τάφο μου
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
*
Γιατί σ' αυτό το αρχαίο αγγείο αγαπιούνται τόσο όμορφα δυο σώματα
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Γιατί σε τούτο το μοτέλ ένα ταξί δαγκώνει αυτό το φέρετρο σα να ναι πούρο
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Γιατί τα σκαλοπάτια ετούτα κατεβαίνουν μέσα στον καθρέφτη φτάνοντας εκεί που ναι θαμμένο το προφίλ του φεγγαριού
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Γιατί στον κόσμο τούτο όλοι έχουνε το σπίτι τους κι εγώ είμαι ο ξένος πού χει χάσει τη φυλή του και το δρόμο του
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Γιατί περιπλανιέμαι έξω από τη μήτρα σου κι έξω απ' τον τάφο μου
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
Περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου.
*
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
