14.10.04
κοτόπουλο
*
Από το βιβλίο των David Edmonds και John Eidinow " H Oργή του Βιττγκενστάιν", σ 152. Μετ. Μαργαρίτα Μηλιώρη. Εκδ. Πατάκη 2004.
*
Το 18ο αιώνα, πρώτος ο Σκοτσέζος φιλόσοξος Ντέιβιντ Χιούμ έθεσε υπό αμφισβήτηση τον επαγωγικό συλλογισμό, ρωτώντας το εξής: Είναι λογικό να πιστεύουμε ότι ο ήλιος θα ανατείλει και πάλι αύριο το πρωί, μόνο και μόνο επειδή ανατέλλει κάθε μέρα μέχρι τώρα;*
Ο Χιούμ πίστευε πως δεν είναι λογικό. Για παράδειγμα, το να αναφερθούμε στους νόμους της φύσης θα μας οδηγούσε σ' ένα κυκλικό επιχείρημα. Ο μόνος λόγος, για τον οποίο πιστεύουμε στους νόμους της φύσης, είναι ότι έχουν αποδειχθεί αξιόπιστοι στο παρελθόν. Γιατί όμως να θεωρήσουμε ότι η αξιοπιστία τους στο παρελθόν αποτελεί και κάποιου είδους οδηγό για το μέλλον;
Ο Μπέρτραντ Ράσσελ, που είχε την ενστικτώδη ικανότητα να πλάθει εντυπωσιακές εικόνες, θέτει αυτό το αίνιγμα ως εξής: «Ο άνθρωπος, που τάιζε το κοτόπουλο κάθε μέρα σ' όλη του τη ζωή, τελικά του στρίβει τον λαιμό, αποδεικνύοντας έτσι ότι θα ήταν καλό για το κοτόπουλο να είχε αναπτύξει μια πιο επεξεργασμένη αντίληψη σχετικά με την επαναληπτικότητα των φυσικών φαινομένων»
Από το βιβλίο των David Edmonds και John Eidinow " H Oργή του Βιττγκενστάιν", σ 152. Μετ. Μαργαρίτα Μηλιώρη. Εκδ. Πατάκη 2004.
*
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
