<$BlogRSDUrl$>

13.12.04

Τα δύο Α. 

Καλύτερα να πεθάνεις,
αντί να κάθεσαι βουβή τον ποταμό να μαλώνεις
Τον ποταμό να λιθοβολείς όπως η μάνα του Κίτσου.
Γιατί κι εσύ θα ‘χεις χαθεί κι η ομορφιά σου θα ‘χει γεράσει.*

Όμως εσύ επιμένεις. Κάνεις τα λόγια τής παρηγοριάς στρατηγική. Ψάχνεις νέους (δηλαδή παμπάλαιους) συντρόφους:
άνθη, πουλιά. ελάφια.**

Άνθη, πουλιά, ελάφια οι του ΚΚΕ. Όταν τ' άκουσα χθες βράδυ στο ραδιόφωνο χασκογέλασα. Γεια σου Αλαβάνε ακριβολόγε! Γελάω (κυρίως) και θυμώνω μαζί σου. Να λοιπόν που η επιτακτική ανάγκη ενός επώδυνου θανάτου και η ελπίδα μιας ανάστασης, ενός δρόμου απατηλού, όπως σαφώς δηλώνεται στο ποίημα, γίνανε παιχνίδι στο στόμα των παιδιών. Άλλη μια φορά «παίρνεις την αλήθεια μου και μού την κάνεις λιώμα».

Τον ποταμό λιθοβολεί, τον ποταμό μαλώνει σύμπασα η Αριστερά. Και φυσικά, τέτοια που είναι,
λίγο σιτάρι για τις γιορτές, λίγο κρασί για τη θύμηση, λίγο νερό για τη σκόνη...***
φαίνεται να αρκούν στην πιο προχωρημένη πτέρυγα της. Όσα θα τη βοηθήσουν να πορευτεί κατά τη διάρκεια μιας, κατά τα άλλα, μάταιης ύπαρξης.

Καλά κάνουν και της αρκούν. Μοιάζουμε. Κι εγώ ανάλογες προσδοκίες έχω εδώ και καιρό.

Ας διάβαζαν τουλάχιστον προσεκτικά τα ποιήματα απ' τα οποία αντλούν τσιτάτα.
*
Από την άλλη μπορεί εγώ να μην διαβάζω σωστά. Θα φανεί.
*
*Αμοργός
**Αλαβάνος ( Το πλήρες απόσπασμα:"Και να διαβείς αντίπερα, να ξαναβρείς τους συντρόφους σου, άνθη, πουλιά, ελάφια, να βρεις μιαν άλλη θάλασσα, μιαν άλλη απαλοσύνη" (απλοσύνη γράφουν τα Νέα)
***Κωνσταντόπουλος.
--------
Όλα τα αποσπάσματα είναι από το δεύτερο ποίημα της Αμοργού του Ν. Γκάτσου.

 



buzz it!

 

Comments: Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?