9.2.05
Ο Μπομπ ...
...και τα βιβλία.
*
Αποσπάσματα από το βιβλίο "BOB DYLAN - η ζωή μου", των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, σε μετάφραση Χίλντας Παπαδημητρίου και Νίκης Προδρομίδου. Οι μεταφράστριες έχουν γράψει και τα σχόλια. Είναι κρίμα που ο εκδοτικός οίκος προτίμησε να αποδώσει το "chronicles" ως "η ζωή μου".
*
Λίγο παρακάτω σημειώνει:
Στη συνέχεια αναφέρονται ο Ηγεμόνας του Μακιαβέλι, η Κόλαση του Δάντη, το κοινωνικό συμβόλαιο του Ρουσσώ, οι Μεταμορφώσεις του Οβίδιου (με το σχόλιο "αυτές οι τρομακτικές ιστορίες φρίκης"), η αυτοβιογραφία του Ντέιβι Κρόκετ, οι τραγωδίες του Σοφοκλή ("που μιλούν για τη φύση και την λειτουργία του θείου"), η ιστορία του Μεγάλου Αλεξάντρου (δεν λέει ποια διάβασε), η βιογραφία του Σίμον Μπολιβάρ, η Βουή και η Αντάρα του Φόκνερ ("δεν το κατάλαβα και πολύ αλλά ο Φόκνερ ήταν εντυπωσιακός").
αλλά
και συνεχίζει:
Ο Θουκυδίδης όμως πρέπει να του έκανε μεγάλη εντύπωση:
Συνεχίζει με το ποίημα του Λεοπάρντι "la vita solitaria" ("οι λέξεις [...] έμοιαζαν να ξεπηδούν από τον κορμό ενός δέντρου, συναισθήματα καταδικασμένα αλλά αδάμαστα"), το πέρα από την ηδονή του Σίγκμουντ Φρόιντ, μια βιογραφία του Ρόμπερτ Ε. Λι ("χάρη σ' αυτόν και μόνο η Αμερική δεν βούλιαξε σε ανταρτοπόλεμο, ο οποίος πολύ πιθανόν να κρατούσε ως τις μέρες μας"), το ποίημα του Μίλτον "σφαγή στο Πεδεμόντιο" ("οι στίχοι του ήταν σαν τους στίχους των folk τραγουδιών, και ακόμα πιο κομψοί"), τον Πούσκιν, τον Τολστόι, τον Ντοστογιέφσκι (" [...] άρχισε να γράφει για να ξεπληρώσει τους πιστωτές του. Όπως εγώ, στις αρχές της δεκαετίας του '70, έγραφα δίσκους για να ξεπληρώσω τους δικούς μου πιστωτές"), τον Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ (Ταρζάν), τον Ιούλιο Βερν, τον Χ.Τζ.Γουέλς ("αυτοί [ οι τρεις τελευταίοι ] ήταν οι αγαπημένοι μου, [...] πριν ανακαλύψω τους τραγουδιστές της folk"), μια βιογραφία του γερουσιαστή Θαδδαίου Στήβενς κι άλλη μια του προέδρου Τέντι Ρούζβελτ ("και οι δύο αυτοί τύποι [...] θα μπορούσαν να έχουν ξεπηδήσει από μια μπαλάντα").
*
κτλ, κτλ, κτλ.
*
Αύριο: Ντύλαν και Κλαούζεβιτς.
*
*
Αποσπάσματα από το βιβλίο "BOB DYLAN - η ζωή μου", των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, σε μετάφραση Χίλντας Παπαδημητρίου και Νίκης Προδρομίδου. Οι μεταφράστριες έχουν γράψει και τα σχόλια. Είναι κρίμα που ο εκδοτικός οίκος προτίμησε να αποδώσει το "chronicles" ως "η ζωή μου".
*
Όταν έμπαινες σ' αυτό το δωμάτιο, όλα τα προηγούμενα σου φαινόταν σαν ανέκδοτο. Υπήρχαν κάθε λογής πράγματα εκεί μέσα, βιβλία για την τυπογραφία, την επιγραφική, τη φιλοσοφία, τις πολιτικές ιδεολογίες. [ Βιβλία όπως ] η Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου του Θουκυδίδη και ο Επιτάφιος του Περικλή - μια αφήγηση που σ' έκανε να ανατριχιάζεις. Γράφτηκε 400 χρόνια προ Χριστού και μιλάει για το πώς είναι στην ανθρώπινη φύση να αντιμάχεται οτιδήποτε ανώτερο. Ο Θουκυδίδης γράφει για το πώς στην εποχή του οι λέξεις είχαν χάσει την πραγματική τους έννοια, για το πώς οι πράξεις και οι απόψεις μπορούν ν' αλλάξουν μέσα σε μια στιγμή. Είναι σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα από την εποχή του ως τη δική μου.
Λίγο παρακάτω σημειώνει:
Συνήθως άνοιγα ένα βιβλίο στη μέση, διάβαζα μερικές σελίδες, και αν μου άρεσε, το έπιανα απ την αρχή. Το περί ύλης ιατρικής, αυτό ήταν καλό. Έψαχνα εκείνο το κομμάτι της μόρφωσης που δεν πήρα ποτέ.
Στη συνέχεια αναφέρονται ο Ηγεμόνας του Μακιαβέλι, η Κόλαση του Δάντη, το κοινωνικό συμβόλαιο του Ρουσσώ, οι Μεταμορφώσεις του Οβίδιου (με το σχόλιο "αυτές οι τρομακτικές ιστορίες φρίκης"), η αυτοβιογραφία του Ντέιβι Κρόκετ, οι τραγωδίες του Σοφοκλή ("που μιλούν για τη φύση και την λειτουργία του θείου"), η ιστορία του Μεγάλου Αλεξάντρου (δεν λέει ποια διάβασε), η βιογραφία του Σίμον Μπολιβάρ, η Βουή και η Αντάρα του Φόκνερ ("δεν το κατάλαβα και πολύ αλλά ο Φόκνερ ήταν εντυπωσιακός").
Διάβασα λίγο το βιβλίο του Αλμπέρτους Μάγκνους [ σημείωση των μεταφραστριών:εννοεί το Physicorum του αγίου Αλβέρτου του Μεγάλου, ο οποίος έζησε τον 13ο αιώνα και είχε μοναδικές γνώσεις για κάθε επιστήμη και τομέα της ανθρώπινης γνώσης ] του τύπου που συνδύαζε τις επιστημονικές θεωρίες με τη θεολογία. Δεν έπιανε μία μπροστά στον Θουκυδίδη.
αλλά
πολλά απ' αυτά τα βιβλία ήταν πολύ μεγάλα για διάβασμα, σαν γιγάντια παπούτσια φτιαγμένα για ανθρώπους με τεράστια πόδια.
και συνεχίζει:
Διάβαζα ποίηση κυρίως. Μπάιρον και Σέλλεϊ, και Λονγκφέλοου και Πόε.
Ο Θουκυδίδης όμως πρέπει να του έκανε μεγάλη εντύπωση:
Υπήρχε και ένα βιβλίο για τον Τζόζεφ Σμιθ, τον αυθεντικό αμερικανό προφήτη που πίστευε ότι ήταν ο Ενώχ της Βίβλου κι έλεγε ότι ο Αδάμ ήταν ο πρώτος θεάνθρωπος. Ακόμα κι αυτό ωχριά μπροστά στον Θουκυδίδη.
Συνεχίζει με το ποίημα του Λεοπάρντι "la vita solitaria" ("οι λέξεις [...] έμοιαζαν να ξεπηδούν από τον κορμό ενός δέντρου, συναισθήματα καταδικασμένα αλλά αδάμαστα"), το πέρα από την ηδονή του Σίγκμουντ Φρόιντ, μια βιογραφία του Ρόμπερτ Ε. Λι ("χάρη σ' αυτόν και μόνο η Αμερική δεν βούλιαξε σε ανταρτοπόλεμο, ο οποίος πολύ πιθανόν να κρατούσε ως τις μέρες μας"), το ποίημα του Μίλτον "σφαγή στο Πεδεμόντιο" ("οι στίχοι του ήταν σαν τους στίχους των folk τραγουδιών, και ακόμα πιο κομψοί"), τον Πούσκιν, τον Τολστόι, τον Ντοστογιέφσκι (" [...] άρχισε να γράφει για να ξεπληρώσει τους πιστωτές του. Όπως εγώ, στις αρχές της δεκαετίας του '70, έγραφα δίσκους για να ξεπληρώσω τους δικούς μου πιστωτές"), τον Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ (Ταρζάν), τον Ιούλιο Βερν, τον Χ.Τζ.Γουέλς ("αυτοί [ οι τρεις τελευταίοι ] ήταν οι αγαπημένοι μου, [...] πριν ανακαλύψω τους τραγουδιστές της folk"), μια βιογραφία του γερουσιαστή Θαδδαίου Στήβενς κι άλλη μια του προέδρου Τέντι Ρούζβελτ ("και οι δύο αυτοί τύποι [...] θα μπορούσαν να έχουν ξεπηδήσει από μια μπαλάντα").
*
κτλ, κτλ, κτλ.
*
Αύριο: Ντύλαν και Κλαούζεβιτς.
*
Comments:
Θαυμάσια καταχώρηση!
Τί αποκαλυπτικότερο από τη βιβλιοθήκη;
Υ.Γ. Πρόσεξε μην ζηλώσει τους κόπους σου ο Πετσόπουλος και ξεφυτρώσει δεύτερος σχετικός τόμος!
Ιφιμέδεια
Δημοσίευση σχολίου
Τί αποκαλυπτικότερο από τη βιβλιοθήκη;
Υ.Γ. Πρόσεξε μην ζηλώσει τους κόπους σου ο Πετσόπουλος και ξεφυτρώσει δεύτερος σχετικός τόμος!
Ιφιμέδεια
# posted by 
: 9/2/05 7:03 μ.μ.
: 9/2/05 7:03 μ.μ.
