<$BlogRSDUrl$>

8.2.05

blog. 

*
Το 2002 διάβασα για πρώτη φορά τη λέξη μπλογκ. Ή μάλλον blog αφού το είδα σε αμερικάνικη εφημερίδα, στο ιντερνετ. Θυμήθηκα μια παλιά ταινία που την έλεγαν the blob. Νόμιζα στην αρχή ότι η λέξη ήταν παραφθορά του τίτλου τής ταινίας. Μήπως όμως ήταν παραφθορά του be bop; Είχε άραγε σχέση με το flop; Τι λέξη ήταν αυτή τέλος πάντων και γιατί διεκδικούσε θέση στην ενημέρωση μου;
*
Το άρθρο, όπου την συνάντησα για πρώτη φορά, αφορούσε τις ρατσιστικές απόψεις ενός αμερικανού γερουσιαστή. Ο atrios (ο blogger- άλλη μυστήρια λέξη) επέμενε να αναφέρεται σ’ αυτές (τις απόψεις) με τελικό αποτέλεσμα την παραίτηση του γερουσιαστή. Όταν βρήκα τον atrios και πήγα να διαβάσω τι γράφει, μπερδεύτηκα περισσότερο. Γιατί ο τίτλος της σελίδας του λεγόταν eschaton κι όχι blog; Και γιατί έγραφε τόσο ελλειπτικά; Γιατί τα τελευταία ήταν πρώτα και τα πρώτα τελευταία;
*
Πριν βάλω την λέξη blog στο γκούγκλ, για να δω επιτέλους τι σημαίνει, είχα καταλήξει ότι επρόκειτο για γλυκιά και ταυτόχρονα σκληρή λέξη. Το μπλ στην αρχή συνιστά τη γλύκα της, το γκ το σκληρό της τέλος ενώ το ο μεσολαβεί για να συνεννοηθούν αυτά τα δυο. Καταλαβαίνεις ότι ένας τρόπος σκέψης τέτοιας δομής, δεν μπορούσε παρά να με μπερδέψει ακόμη περισσότερο.
*
Και πράγματι μπερδεύτηκα ακόμη περισσότερο, μέχρι που σ’ ένα ελληνικό σάιτ συνάντησα μια παραπομπή στο αεροπλάνο. Το αεροπλάνο, με πρώτο υπότιτλο «το πρώτο ελληνικό web log» και δεύτερο «η θέα είναι καλύτερη από ψηλά», διέθετε και μια εικόνα του Τσε, στην πάνω αριστερή γωνία, με λεζάντα (αν θυμάμαι καλά) «the revolution will be blogged». Αριστερά είχε και μια παραπομπή σε ένα άρθρο του οικοδεσπότη που ονομαζόταν «τι είναι ένα μπλογκ». Eκεί διάβασα και κατάλαβα για πρώτη φορά.
*
Το αεροπλάνο ήταν έργο ενός έλληνα φοιτητή στην Ουάσιγκτον (DC φαντάζομαι). Έκτοτε έχει αποσυρθεί εντελώς απ’ την κυκλοφορία. Τον συνάντησα ξανά στο σάιτ των νεοφιλελεύθερων (του Στ. Μάνου) να επιχειρηματολογεί. Μια απ’ τις ελάχιστες φορές που είχα μεταφυσικού τύπου εμπειρία ήταν αυτή: δεν θα το πιστέψεις, αλλά ένοιωσα ευγνωμοσύνη για την ύπαρξη των μπλογκ και του ίντερνετ εν γένει. Να νοιώθεις έτσι για κάτι τόσο απρόσωπο όπως το διαδίκτυο... Έστειλα και ιμέηλ μάλιστα: «Ένα άχρηστο ιμέλι : σας επισκέπτομαι καθημερινά και πάντα μαθαίνω κάτι. Σας συμπαθώ!»
*
Το ένα πράγμα φέρνει τ’ άλλο κι έφτιαξα κι εγώ το δικό μου μπλογκ. Είχα μια σκηνοθεσία στο μυαλό μου: ένα τεράστιο, και μονίμως ατελείωτο, γράμμα με άγνωστο παραλήπτη (εξ ου και ο ενικός που χρησιμοποιώ). Γι αυτό στην αρχή δεν είχα σχόλια. Μέχρι που ένα βράδυ, σε μπαρ, παραπονέθηκε η φίλη μου η Έλενα για την αδυναμία σχολιασμού. Έβαλα και σχόλια.
*
Η σκηνοθεσία όμως παρέμεινε ίδια.
*
Τώρα που ξαναδιαβάζω, όσα κατά καιρούς σημειώνω, διαπιστώνω ότι πρόκειται για ένα απαισιόδοξο γράμμα, που βαριέται να βάλει τα κλάματα δημόσια.
*

buzz it!

 

Comments:
έλα τώρα...
τι εννοείς? : 'βαριέται να βάλει τα κλάματα δημόσια'
βαριέται?
η απλά αρνείται?

ps
δεν θεωρώ ότι είναι απαισιόδοξο το blog σου,
ίσα-ίσα,
.
DO take care...
 
Πλάκα έχει τελικά. Και γω το πρώτο blog που διάβασα ποτέ ήταν το eschaton του atrios. Μου είχα αρέσει κιόλας η ιδέα ότι είχε ελληνική λέξη ως τίτλο. Τον διάβαζα καιρό μέχρι που ανακάλυψα το Airbag. Λιγότερο "επαναστατικό" μεν αλλά .. τι να πω. Ερωτεύτηκα το design του, που για μένα είναι εξίσου βασικό όσο και τα κείμενα (είπαμε, "γιά μένα"). Συνέχισα με ένα κάρο άλλα μέχρι που, πριν το ξέσπασμα του πολέμου του Ιράκ, μπήκα και γω στο trip του Salam Pax (πλέον κυκλοφορεί ως Raed in the Middle) και κατόπιν του αριστουργηματικού Riverbend. Ακόμα τα διαβάζω ανελειπώς.

Γιατί έφιαξα κι εγώ blog, απ' τη στιγμή που υπάρχουν τόσοι άλλοι τρόποι έκφρασης; Φοβάμαι ότι οι λόγοι μου ήταν λιγότερο "ηρωϊκοί" και "ρομαντικοί" απ' τους δικούς σου. Απλά για να δω αν μπορώ ...

Αναρωτιέμαι τελευταία αν έχει εξυπηρετήσει πλέον το σκοπό του ...
 
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
 
*
Συμπλήρωμα: τώρα μπορείς, αν θέλεις, να διαβάσεις τον Σαλάμ στην Guardian όπου διατηρεί μια στήλη.
*
 
Για στάσου, για στάσου. Ο αρχικός τίτλος του μπλογκ του Salam Pax ήταν where is raed, γιατί ο Σαλάμ έψαχνε τον Ραέντ (έναν παλαιστίνιο φίλο του) κι είχε την ελπίδα ότι θα επικοινωνούσε μαζί του μέσω του μπλογκ. (Για όσους δεν ξέρουν όλα αυτά γίνονται λίγο πριν και κατά την διάρκεια του πολέμου στο Ιρακ). Ο Ραέντ τελικά βρέθηκε, μετά το τέλος του πολέμου, κι έκανε το δικό του μπλογκ, αυτό που αναφέρεις. Καμιά σχέση με τον Σαλάμ και την πολύ σοφιστικέ (του γούστου μου) κοσμοαντίληψη του. Ο Σαλάμ έγραψε τελευταία φορά την 18η Αυγούστου του 2003. Η riverbent έχει καταπληκτική πένα.
 
*
Η σωστή διεύθυνση της στήλης.
*
Μερικές φορές ο μπλογκερ μου τη σπάει. Δεν μ' αφήνει να σβήσω την λάθος διεύθυνση. Και σβήνω λάθος σχόλιο.*
 
Gnwrisa ton Salam Pax otan douleva sti Guardian...Eixe erthei mia episkepsi - itan xamenos kai anendaxtos - emoiaze na akrovatei.Xanotan prin to deadline kai ton psaxname, den apandouse tilefwna gia mines oloklirous.Eixa panda tin endypwsi pws an tou ekana 'fou' tha petouse.
 
Ευχαριστώ.
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?