30.3.05
Παλιός γνωστός - άριστος ροκάς, καθοδηγητής στη Μόδνε, έγραφε και στον "Ήχο" για ένα φεγγάρι - τα τίναξε φέτος λόγω πρέζας. Τον θυμάμαι να τραυλίζει, με 20 μπουκάλια μπύρας γύρω του, μια εποχή που προσπαθούσε να ξεκόψει. Μια άλλη φορά, στο Σισμανόγλειο, φάντασμα στο ημίφως ενός διαδρόμου. Στην κηδεία του εθεάθη ασύγκριτη (δεν υπερβάλλω) καλλονή του Χαλανδρίου, σε άθλια, όπως άκουσα, κατάσταση. Με την μητέρα του πεθαμένου πήγε να μείνει παλιός σύντροφος. Διωγμένος απ' την οικογένεια του, όταν έμαθαν ότι είχε κάνει κι αυτός τη βουτιά. Δεν στο παίζω έξυπνος· ο καθείς και η πρέζα του.
*
αυτό (που παραπέμπει στο Ιστολόγιον, αλλά ο blogger έχει προβλήματα) και αυτό.
*
*
αυτό (που παραπέμπει στο Ιστολόγιον, αλλά ο blogger έχει προβλήματα) και αυτό.
*
Comments:
Αφιερωμένο στην κυρία Πετραλια,τον κο Τατούλη και διάφορους άλλους
οι οποίοι αισθάνονται την υποχρέωση όταν κάποιος σαν τον Σαχτούρη
πεθάνει(βλέπε Λορεντζάτος προ ολίγου καιρού) να εκφωνούν δεκάρικους
πρός κατανάλωση...
Ποσο καλύτερα θα ήταν να τιμούσαμε του ποιητή
το έργο με τις πράξεις μας,
και όχι ως κύμβαλα αλαλάζοντα.
Δημοσίευση σχολίου
οι οποίοι αισθάνονται την υποχρέωση όταν κάποιος σαν τον Σαχτούρη
πεθάνει(βλέπε Λορεντζάτος προ ολίγου καιρού) να εκφωνούν δεκάρικους
πρός κατανάλωση...
Ποσο καλύτερα θα ήταν να τιμούσαμε του ποιητή
το έργο με τις πράξεις μας,
και όχι ως κύμβαλα αλαλάζοντα.
