<$BlogRSDUrl$>

29.4.05

Μεγάλη Παρασκευή. 

*
Έχει απ' όλα ο μπαξές
χρώματα μυρωδιές
ορχιδέες λευκές
μελιτζάνες γλυκές

Φουσκωμένους βολβούς
σπόρους ηδονικούς
κι ένα μπρόκολο εκεί
που θαρρείς θα εκραγεί.

[...]

Αλλεπάλληλες δες
αγγουριών αστραπές
κι οι ντομάτες γελούν
κι οι λωτοί ασελγούν.



Θα λουστείς τους χυμούς
και στ' αυτιά σου θ' ακούς
να πληθαίνει η βοή
σαν σκιά πορφυρή.

Μ' αγκαλιές λουλουδιών
μ' ευτυχία καρπών
στο τραπέζι της γης
θα κατρακυλιστείς.

Κι ίσως τραυματιστείς
και πονέσεις και δεις
πως μετά το γλυκύ
το πικρό είναι πολύ.

Μαργαρίτες μαδούν
κι οι οχέντρες ξυπνούν
στο περβόλι μου ανθεί
μια πλευρά σκοτεινή.



Στίχοι του Δ. Σαββόπουλου για την επιθεώρηση "Χαμαλίκι στη χώρα των Θαυμάτων", Χειμώνας 1985.
*
Άκου "αγγουριών αστραπές"!

*

buzz it!

 

Comments:
Δεν ξέρω τι εννοεί ο Σαββόπουλος με το "αγγουριών αστραπές", εμένα όμως ο στίχος μου φέρνει στο μυαλό τις πικραγγουριές που οι καρποί τους σκάνε στα καλά καθούμενα, σαν αστραπές, και σκορπίζουν τριγύρω τους σπόρους τους. Όταν ήμουν μικρή, όπου τις έβρισκα, σε αλάνες, στις άκρες των δρόμων, τους πετούσα βοτσαλάκια από μακριά για να σκάνε μια ώρα αρχύτερα.

Καλή Ανάσταση!
 
Καλή Ανάσταση!
*
 
*
Πικραγγουριά ένα. Πικραγγουριά δύο.
*
 
Αχ ναίιιιιιιι!
Και γω το έκανα αυτό όταν ήμουν μικρή...και το είχα εντελώς ξεχάσει μέχρι που μου το θύμησες Κουρούνα, ευχαριστώ με ταξίδεψες.
 
Δεν σου είπα ευχαριστώ Κουρούνα. Σου είπα;
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?