23.5.05
...έκανε επανάστασηηη.
«μπορεί κανίβαλος ποτέ να εκπροσωπήσει τάχα
όλους τους φίλους τους παλιούς που έχει στη στομάχα;»
*
Πριν πολλά χρόνια, μες τ' άγρια μεσάνυχτα, καβάλα σ’ ένα παπάκι, στην πίσω θέση, βαρύτερος κατά μισό μπουκάλι ουίσκι, ο Συμεών ξυπνούσε τους συμπολίτες μας, πρώτα στο Παλαιό Ψυχικό και μετά στο Χαλάνδρι, φωνάζοντας: «ξυπνήστε ρεεεε, ο Φλωράκης έκανε επανάστασηηη».
*
Εμένα πάλι γιατί μ’ αρέσει τόσο ο Φλωράκης; Σίγουρα δεν είναι για τη συνέπειά του. Απεχθάνομαι τη συνέπεια, ή μάλλον την προβολή της σαν την υπέρτατη αρετή, στην πολιτική. Προτιμώ την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι με σαφήνεια το συσχετισμό δυνάμεων και την ικανότητα συμβιβασμού και σύνθεσης διαφορετικών απόψεων. Όλα εκείνα που σε βοηθούν να παραμένεις πιστός στις «βασικές σου τις αρχές», αλλάζοντας, υποχρεωτικά, συνεχώς. Συνέβαλε στην εθνική συμφιλίωση; Τι θα έκανε δηλαδή; Το «όπλο παρά πόδα» θα κατέβαζε γραμμή; Αγωνιστής; Δεν είναι ο μόνος. Άσε που μου είναι συμπαθέστεροι οι κομμουνιστές που υπόγραψαν μετά τον πόλεμο. Οι δηλωσίες...
Το έργο της ζωής του; Μέσα μου συνοψίζεται σε τρεις στιγμές: η πρώτη κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, όταν συνέβαλε στη συντριβή της απόπειρας άλωσης του κομματικού μηχανισμού από την ηγεσία της ΕΔΑ. Τότε ήταν που έγινε ευρύτερα γνωστός, αναλαμβάνοντας γενικός γραμματέας του ΚΚΕ. Η δεύτερη, όταν, μετά το 89, έβαλε φρένο, και πάλι, στην απόπειρα άλωσης του μηχανισμού απ’ τα στελέχη, που είχε ο ίδιος ξεχωρίσει και αναδείξει, και που αναδείχτηκαν μετά ηγετικές φυσιογνωμίες του Συνασπισμού. Ως πολιτικός υπήρξε κυρίως ένα ντουβάρι που πάνω του κάποιοι έσπαγαν τα μούτρα τους. Κορυφαία του στιγμή η τρίτη: η συγκυβέρνηση με την δεξιά. Την εποχή του βρώμικου 89. Κατά τη γνώμη μου, μια πολλά υποσχόμενη -τότε- συγκυρία της σύγχρονης Ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Είναι ειρωνικό (η διαλεκτική και πάλι!) το ότι ο πολιτικός, που θεωρούσε τον εαυτό του ως έναν από τους σφοδρότερους πολέμιους του ευρωκομμουνισμού (το θυμάσαι αυτό το φρούτο;), έγινε εκείνος που τελικά εφάρμοσε τις διδαχές του. Θα διακινδυνεύσω να σου γράψω, ότι δεν αποκλείεται, με το σοκ που προκάλεσε τότε στο ανδρεϊκό Πασόκ, αυτός να έφερε και τον Σημίτη στο προσκήνιο.
*
Τον συμπαθώ πολύ (τον αγαπώ πήγα να γράψω) τον Φλωράκη, αλλά δεν ξέρω γιατί. Λες να είναι επειδή, όταν πηγαίναμε τις Κυριακές στην μονοκατοικία του στο Χαλάνδρι να του πουλήσουμε τον Ριζοσπάστη, ήταν τόσο ευγενικός (αυτός και η κυρία Μάρθα) μαζί μας;
*
ΥΓ : Σου γράφω από ξένο κομπιούτερ. Η οθόνη μου παραμένει μαύρη σαν τρύπα που οδηγεί στην άβυσσο.
*
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
