<$BlogRSDUrl$>

28.6.05

Έλενα,
είμαι σίγουρος ότι δεν ήταν τα κολοκύθια. Τα βραστά κολοκύθια. Δεν ήταν τα βραστά κολοκύθια που σε πάχαιναν. Τώρα όμως, που σε βλέπω αδύνατη, οφείλω να σου συστήσω να διατηρήσεις ευαισθησίες χοντρού. Το έμαθες πια ότι δεν υπάρχουν πιο ευαίσθητα πλάσματα από εμάς τους χοντρούς. Εκτός ίσως από τους DJ. Ναι, το πιο ευαίσθητο πλάσμα στον κόσμο πρέπει να είναι ένας χοντρός ΝτιΤζέι. Τέλος πάντων, μην αποβάλλεις, μαζί με το πάχος, και την ευέξαπτη ευαισθησία σου. Να προειδοποιείς τον κόσμο: προσοχή, αδυνάτισα αλλά διατηρώ ευαισθησία χοντρού. Φρόντισε δε, όταν παχύνεις ξανά, να παχύνεις για ουσιαστικούς λόγους και κυρίως με στυλ. Μη παραγγέλνεις ποτέ (ακούς, ποτέ!) έξω. Να μαγειρεύεις απλά. Και θυμήσου την επόμενη φορά που θα μας κάνεις το τραπέζι, να πεις στην κυρία Φούλα να μας φτιάξει και μια πίττα.
ο φίλος σου,

buzz it!

 

Comments:
Ναι, το πιο ευαίσθητο πλάσμα στον κόσμο πρέπει να είναι ένας χοντρός ΝτιΤζέι.

Καρακαταστάνταρ και έχω και πειραματικά δεδομένα που το αποδεικνύουν αλλά δε μπορώ να προδώσω τον κολλητό μου.
 
εκεί άσπρη πέτρα?
εμμ...
χρόνια πολλά!
 
Χεχε. Ο άσπροςπέτροςξέξασπρος ευχαριστεί.
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?