<$BlogRSDUrl$>

13.7.05

aspripetraxexaspri's Great Americans©®. 

------------------------------------------


MEL BLANK (1908-1989).

Η φωνή των

  Ντάφυ Ντακ,
  Μπάγκς Μπάνυ,
  Πόρκυ Πιγκ,
  Έλμερ Φαντ
  Γιοζέμιτυ Σαμ,
  Γούντυ Γούντπεκερ,
  Τουήτυ και
  Συλβέστρου,

            μεταξύ άλλων.
*
Η φράση που ο Mελ διάλεξε να χαραχτεί στην επιτύμβιο πλάκα του είναι: "That's all folks".
*
Περνάει απαρατήρητη, αλλά είναι μεγάλη υπόθεση η ηχητική επένδυση μιας ταινίας. Και δεν μιλάω για τα τραγούδια ή τη μουσική. Το είχα καταλάβει από παλιά, με βοήθησε σ' αυτό ο Μελ Μπλανκ, το κατάλαβα και πρόσφατα βλέποντας τους Incredibles, ταινία όπου το ηχητικό περιβάλλον είναι αυτόνομη δημιουργία, πιο επιβλητική, κατά τη γνώμη μου, απ' την κινούμενη εικόνα. Στην Ελλάδα ο μόνος που μου φαίνεται ότι είναι μανιακός με την ηχοληψία είναι ο Πανουσόπουλος ( Μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται: "Το βασικό είναι να κάνουμε κινηματογράφο, είτε με κάμερα είτε με βιντεοκάμερα").
*
Δυο καλές ταινίες περί ήχου: η Συνομιλία του Κόππολα και το Μπλόου Άουτ του Ντε Πάλμα. Είναι κι άλλες.
*
ΥΓ. ψάξε-ψάξε, έμαθα ότι ο Mel άρχισε να κάνει τον Έλμερ μετά το 1959, μέχρι τότε τον έκανε ο Arthur Q. Bryan.
*


EMILY DICKINSON

They say that "Time assuages"-
Time never did assuage-
An actual suffering strengthens
As Sinews do, with age-

Time is a Test of Trouble-
But not a Remedy-
If such it prove, it prove too
There was no Malady-

- c.1863


*
Μ' αρέσει, κι ας χρειάστηκε να πάω ως το answers.com, ν' ακούσω πώς προφέρεται αυτό το assuages: τα ποιήματα πρέπει να τ' ακούς κιόλας.(assuage ακούγεται περίπου ασουέιτζ=καταπραΰνω,κατευνάζω, sinew ακούγεται σίνιου=τένων, κν. νεύρο)
*
Τι ποιήτρια! Το από πάνω δεν πρέπει να είναι απ τα καλύτερα της. Άμα τα διαβάσω όλα, είναι 1775, θα σου πω σίγουρα. Από το Emily Dickinson-the complete poems-Edited by Thomas H. Johnson-Faber and Faber 1975.
*

buzz it!

 

Comments:
wow-what a treat on a wednesday morning!
ωραίο! δεν το θυμόμουν αυτό..
i hope it's ok to add two more much loved poems by her,
here:

.
‘hope’ is the thing with feathers --
.
‘hope’ is the thing with feathers --
that perches in the soul --
and sings the tune without the words --
and never stops -- at all --

and sweetest -- in the gale -- is heard --
and sore must be the storm --
that could abash the little bird
that kept so many warm --

i've heard it in the chillest land --
and on the strangest sea --
yet, never, in extremity,
it asked a crumb -- of me.

.
και...
.

heaven is so far of the mind
.
heaven is so far of the mind
that were the mind dissolved --
the site - of it - by architect
could not again be proved --

'tis vast -- as our capacity --
as fair -- as our idea --
to him of adequate desire
no further 'tis, than here --
.

και μια πρόταση (cheeky me) για τη σειρά great americans :
edward gorey!
.

καλημέρα!
 
"τα ποιήματα πρέπει να τ' ακούς κιόλας" γράφεις και μού 'ρθε να σε φιλήσω!

Είναι αδύνατον να καταλάβεις την ποίηση αν δεν την ακούσεις. Αν δεν ακούσεις ακόμα και την ίδια σου τη φωνή να την διαβάζει. Ο Σεφέρης, γράφει σε μια δοκιμή, (δεν θυμάμαι τον τίτλο, νομίζω ήταν ο πρόλογος στην Έρμη Χώρα του Ελιοτ), ότι όταν ολοκλήρωσε την μετάφραση του έργου, ο Ελιοτ, του ζήτησε να του διαβάσει το μεταφρασμένο κείμενο. Δεν ήξερε ελληνικά, είπε όμως, οτι του άρεσε ο τρόπος που η μετάφραση του Σεφέρη απέδιδε τον ρυθμό του ποιήματος.

Θυμάμαι το στίχο του Αναγνωστάκη
"σαν π ρ ο κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις" κατά τη γνώμη μου, την ταπεινότατη, ο στίχος αυτός υπηρετείται όχι μόνο από την ενοιολογική αλλά και από την αισθητική και ρυθμική αξία των λέξεων.

Σου γράφω άλλη μια Dickinson, επειδή με συγκίνησες, διάβασε όμως και το The heart asks pleasure first στον Προμηθέα Λυόμενο.

Exclusion

The soul selects her own society,
Then shuts the door;
On her divine majority
Obtrude no more.

Unmoved, she notes the chariot's pausing
At her low gate;
Unmoved, an emperor is kneeling
Upon her mat.

I've known her from an ample nation
Choose one
Then close the valves of her attention
Like stone.

πολύ ζεστή, από καρδιά - όχι από ζέστη, καλημέρα!
 
Με τη μέθοδο του ελέφαντα και του σκουλικιού προσθέτω ένα αποσπασματάκι της (αγγλίδος) Elizabeth Barrett Browning

What do we give to our beloved?
A little faith all undisproved
A little dust to overweep,
And bitter memories to make
The whole earth blasted for our sake.
He giveth His beloved, sleep
 
Ευχαριστώ πολύ-πολύ για τα ποιήματα. Δύσκολη λέξη μου φάνηκε το majority στο ποίημα της em.a. ( more than half? the age of legal adulthood, no longer a minor? the military rank of major? superiority? ). Διαβάζω τα ποιήματα τής E.D. με τον ενθουσιασμό του νεοφώτιστου και με το λεξικό του ανεπαρκούς αγγλομαθή στο πλάι. Ο Gorey μου είναι πολύ αγαπητός b.r. Έμαθα την ύπαρξη του πριν πολλά χρόνια, την εποχή που δούλευε για το χιουμοριστικό περιοδικό National Lampoon. Alberich χάρις στο ίντερνετ, θα διαβάσω ολόκληρο το ποίημα της Ε.Β.Β.
*
 
Σαφώς superiority.
Keep up the good work.
 
*
Αγαπητή em.a.,

κι όμως, κι όμως. Σήμερα που διάβασα το σχόλιο σου για την ερμηνεία του majority, σήμερα αγόρασα κι ένα βιβλίο με μεταφράσεις 44 ποιημάτων της Έμιλυ. Και να πως μεταφράζει ο Ερρίκος Σοφράς το ποίημα που μας ενδιαφέρει (το αντιγράφω όλο γιατί μου φαίνεται πετυχημένη, όσο γίνεται, η μετάφραση):

Διαλέγει τη δική της Συντροφιά η Ψυχή-
Μετά - κλείνει την Πόρτα -
Κανένας άλλος μην προβάλει - στη θεϊκή
Πλειοψηφία της μπροστά -

Ατάραχη - βλέπει τις Άμαξες - να σταματούν -
Μπρος στην Αυλόθυρα τη χαμηλή -
Ατάραχη - και κάποιος Αυτοκράτορας
Γονατισμένος στο Ψαθί της -

Την έχω δει - μεσ' από απέραντο έθνος -
Μόνο Έναν να κρατά -
Μετά - της προσοχής της κλείνει τις Βαλβίδες -
Σαν Πέτρα -

Η μετάφραση δημοσιεύεται σ' ένα πανέμορφο βιβλίο των εκδόσεων Ροδακιό και η όλη δουλειά φαίνεται εξαιρετικά έγκυρη. Τα ποιήματα συνοδεύονται από τρία γράμματα της Έμιλυ (the master letters), σχόλια, φωτογραφίες, μια εκτενή βιογραφία της ποιήτριας και τέλος βιβλιογραφία. Το συστήνω.

Νομίζω ότι παίζουν και οι τέσσερεις σημασίες της λέξης.
*
 
Αυτή, Κουκουζέλη μου, δεν είναι η μαγεία της ποίησης?
Να βλέπεις στην κάθε λέξη αυτό που χρειάζεσαι την κάθε στιγμή, αυτό που η ψυχή, ο νους σου έχει ανάγκη τη συγκεκριμένη ώρα?
Κι η έννοια της λέξης, να φωτίζει σαν ηλιαχτίδα μ' ένα ολότελα διαφορετικό φως ολόκληρο το ποίημα, σαν ένα σπίτι, που άλλοτε το βλέπεις με χαρούμενα καθαρά μάτια στο πρωινό φως κι άλλοτε ανάμεσα από χαρακιές δακρύων στο αρρωστημένο φως ενός χειμωνιάτικου απογεύματος.

Αυτό λατρευω στην ποίηση.
Και χαίρομαι που το βλέπεις κι εσύ.
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?