11.7.05
Οι εποχές της ειρωνείας.
ή Τρία + 2 βιβλία:
*
Το ένα είναι "Το μυθιστόρημα του Ξενοφώντα". Του Τάκη Θεοδωρόπουλου, εκδόσεις Πατάκη. Ο φίλος μου ο Συμεών, με κείνη την εντελώς αυθαίρετη διάθεση που τον χαρακτηρίζει, θεωρεί τον Θ., ψωνάρα. Έλα όμως που, με το βιβλίο αυτό, ο Θ. έκανε μπίνγκο σε πολλά ταμπλώ!
Το άλλο είναι η "Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας", του μακαρίτη Α. Φ. Χριστίδη, από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Ένα βιβλίο για τη γλώσσα, που ξεκινά με την πρόταση: "Όπως όλοι μας ξέρουμε τα ζώα δεν μιλούν", δεν μπορεί παρά να είναι ένα βιβλίο για μένα και για σένα.
Τέλος το βιβλίο του Δημήτρη Κυρτάτα: "Απόκρυφες Ιστορίες" στις εκδόσεις Άγρα.
Γιατί τα ευαγγέλια, και οι επιστολές του Παύλου, δίνουν ελάχιστες πληροφορίες για τα παιδικά και νεανικά χρόνια του Ιησού; Τόσο λίγες, ώστε οι μετέπειτα αγιογράφοι και υμνογράφοι να καταφεύγουν στα απόκρυφα ευαγγέλια για να βρουν θέματα; Στο πρώτο δοκίμιο τού βιβλίου του, ο Κ. επιχειρεί να απαντήσει, έχοντας κατά νου τη βασική διαπίστωση: οι ευαγγελιστές δεν έγραφαν ιστορία, αλλά θεολογούσαν. Και γράφοντας έδιναν, εμμέσως, τη δική τους απάντηση στο ερώτημα: πότε γεννιέται στ' αλήθεια κανείς, όταν τον γεννάει η μητέρα του ή όταν βαφτίζεται; Πολύ λογικό, ανάλογα με την απάντηση, η ζωή ενός ανθρώπου πριν το βάπτισμα (το οποίο γινόταν τότε σε μεγάλη ηλικία), να έχει ή να μην έχει σημασία. Από κει και πέρα πολλά τα ερωτήματα για τη σχέση των πρώτων χριστιανών με τον κύκλο του Ιωάννη του Βαπτιστή. Κτλ κτλ.
Σοβαρός άνθρωπος ο Κυρτάτας, γράφει προσεχτικά και με σεβασμό για όσους πιστεύουν. Είναι γνήσιος εκφραστής της Αγγλοσαξονικής σχολής (κυρίως Αμερικάνικης) βιβλικών μελετών και μελέτης της ύστερης αρχαιότητας. Μια και είπα Κυρτάτας όμως, προτείνω να προσθέσεις στον κατάλογο των αγορών σου και τον "Κόσμο της Ύστερης Αρχαιότητας" του Πήτερ Μπράουν, εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Ο συγγραφέας είναι πηγή έμπνευσης για όσους προσπαθούν να ανασυστήσουν εκείνη την εποχή.
Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ τρελαίνομαι με τις ιστορικές περιόδους, κατά τη διάρκεια των οποίων οι άνθρωποι μοιάζουν ν' αλλάζουν τις αντιλήψεις τους. Είναι οι, πώς να το πω, είναι οι εποχές της ειρωνείας.
*
YΓ. Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο "Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν σε παράξενα πράγματα;" του Μ. Σέρμερ, στις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, πρόσεξα ότι μεταφραστής είναι ο Μιχάλης Παναγιωτάκης. Βρε, μπας και είναι ο δικός μας; (1:38 μμ - Ναι! Είναι! Μετάφραση και περιεχόμενο εξαίρετα. Βάλε κι αυτό το βιβλίο στην τσάντα.)
*
Comments:
Το βιβλίο του Κυρτάτα είναι πολύ δυνατό. Οι απόκρυφες ιστορίες των Ευαγγελιων είναι γενικά πολύ ενδιαφέρουσες. Αν ψάχνεις για ανάλογες εκδόσεις, η OUP έχει εκδόσει τη Βίβλο στη κλασσική King James μετάφραση- στην ίδια έκδοση περιέχονται και τα απόκρυφα ευαγγέλια. Επίσης πολύ ενδιαφέρον είναι και το The Gospel of Mary Magdalene , σε επιμέλεια του Jean Yves Leloup και τα Γνωστικά Ευαγγέλια. Συμφωνώ και επαυξάνω για όσα γράφεις για τον Πίτερ Μπράουν ο οποίος είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος με τρομερή αγάπη και μεράκι για το αντικείμενο της μελέτης του. Παρακολούθησα το μάθημα του για ένα μόνο τρίμηνο και ήταν πηγή έμπνευσης για όλους τους φοιτητές.
'Ισως ακόμα δεν μπορούμε να πειστούμε εύκολα πως ο Χριστός ήταν άνθρωπος και αναζητούμε το θαύμα μακριά από την καρδιά μας.Η σιωπή των παιδικών του χρόνων δεν είναι βυθισμένη στην ανωνυμία-μάλλον συγγενεύει με την δική μας κατάσταση.Τα απόκρυφα δεν ρίχνουν φως σε κανένα μυστήριο-αντιθέτως μυθοποιούν κάποιον που έζησε σαν άνθρωπος.Μάλλον για αυτό τον λόγο απομακρύνθηκαν από την επίσημη διδασκαλία...
Δημοσίευση σχολίου
