7.7.05
Αυτογνωσία.
"Κακό. Κάκιστο αυτό που έγινε. Αλλά τα ήθελε κι ο κώλος τους, ε;".
Ή "αίσχος! αλλά, βρε παιδί μου, πήγαιναν γυρεύοντας".
Ή "τι κρίμα! τι κρίμα! αλλά είναι τόση η αδικία στον κόσμο".
Ή...
Ή...
Ή...
Πρόκειται για την ίδια πάντα πρόταση: "αν και είμαι τόσο καλός άνθρωπος, η θέα του αίματος με συγκινεί". Παραλήπτης του νοήματος, ο ίδιος ο εκφέρων. Δεν είναι αφελής ο κόσμος να επιχαίρει ανοιχτά. Είμαστε υποχρεωμένοι βλέπεις να κοιταχτούμε κι αύριο στον καθρέφτη. Μια κάποια μεταμφίεση είναι απαραίτητη.
*
Ή "αίσχος! αλλά, βρε παιδί μου, πήγαιναν γυρεύοντας".
Ή "τι κρίμα! τι κρίμα! αλλά είναι τόση η αδικία στον κόσμο".
Ή...
Ή...
Ή...
Πρόκειται για την ίδια πάντα πρόταση: "αν και είμαι τόσο καλός άνθρωπος, η θέα του αίματος με συγκινεί". Παραλήπτης του νοήματος, ο ίδιος ο εκφέρων. Δεν είναι αφελής ο κόσμος να επιχαίρει ανοιχτά. Είμαστε υποχρεωμένοι βλέπεις να κοιταχτούμε κι αύριο στον καθρέφτη. Μια κάποια μεταμφίεση είναι απαραίτητη.
*
Comments:
Ορισμένα πράγματα πολύ απλά συμβαίνουν χωρίς να καταλάβουμε ποτέ ακριβώς τους μηχανισμούς των γεγονότων. Εμείς απλά ενσωματώνουμε και αντιδρούμε σε αυτά τα γεγονότα, τις περισσότερες φορές, με τον τρόπο που δε θα ταράξει την ισορροπία του προσωπικού μας οικοσυστήματος. Έτσι, το να λυπάσαι (για) κάτι ή (για) κάποιον είναι η πιο πολυσύνθετη (για να το πω ευγενικά) αντίδραση. Σκέφτομαι την κοσμοσυρροή (μέρος της οποίας υπήρξα και εγώ) στο ΟΑΚΑ κατά τη διάρκεια των Παραολυμπιακών και θυμάμαι όχι τόσο τον κόσμο που ήρθε στους Παραολυμπιακούς για να δει το ΟΑΚΑ όσο αυτό που άκουσα παραπάνω από μια φορά από διαφόρους παρευρισκομένους: "Καλά κάναμε και ήρθαμε να στηρίξουμε τα κακόμοιρα τα παιδιά". Η υπέρβαση των παραολυμπιακών αθλητών να γίνεται οίκτος σε χρόνο dt! Aλλά όπως είπε και κάποιος (ο οποίος τώρα μου διαφεύγει): "ο οίκτος είναι το κτηνωδέστερο των συναισθημάτων". Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και συγγνώμη αν παρεκτράπην.
Είναι σαν αυτά τα επιδειξιομανή ανεγκέφαλα που ανεβαίνουν σούζα την ανηφόρα και σχεδόν όλοι 'θιγόμενοι'-ο καθένας για δικό του λόγο- μουρμουράνε "Α ρε & να πέσεις...!".
Και αν πέσει θα ακουστούν απο τα ίδια στόματα με σειρά αντίστοιχη τα :
Ωχ!
Πάρτα βλάχο.
Το μαλάκα...
Τσκ τσκ τσκ.
Αμααάν?
Το παιδί ρε το παιδί!
Κρίμα το παιδί.
Εντέλει κρίμα το παιδί, αρκεί να μην πέσει επάνω μας.
Και αν πέσει θα ακουστούν απο τα ίδια στόματα με σειρά αντίστοιχη τα :
Ωχ!
Πάρτα βλάχο.
Το μαλάκα...
Τσκ τσκ τσκ.
Αμααάν?
Το παιδί ρε το παιδί!
Κρίμα το παιδί.
Εντέλει κρίμα το παιδί, αρκεί να μην πέσει επάνω μας.
Να ρωτήσω δυο πραματάκια:
είμαστε αυτοί που διπλοπαρκάρουν και πατούνε πεζοδρόμια και διαβάσεις καροτσιών (παιδικών και αναπηρικών), αυτοί που κλείνουνε τις γιαγιάδες στις πόρτες των λεωφορείων και δε ζητούνε μια συγγνώμη (αυτά τα είδα σήμερα μόνο): είμαστε σίγουροι πως οι απόψεις μας μετράνε;
'Ευτυχώς' που κάναμε 'καθαρές δουλειές' ως ελληνικό κράτος και δεν έχουμε κανέναν να μας ανατινάζει τα τρένα και τα λεωφορεία ή να μας επιτίθεται στο όνομα του 'Infinite Justice' (λέγε με 'Skata sta mutra sas'). Έτσι είμαστε έξω από τον χορό: άρα, είμαστε σίγουροι πως οι απόψεις μας μετράνε;
Δημοσίευση σχολίου
είμαστε αυτοί που διπλοπαρκάρουν και πατούνε πεζοδρόμια και διαβάσεις καροτσιών (παιδικών και αναπηρικών), αυτοί που κλείνουνε τις γιαγιάδες στις πόρτες των λεωφορείων και δε ζητούνε μια συγγνώμη (αυτά τα είδα σήμερα μόνο): είμαστε σίγουροι πως οι απόψεις μας μετράνε;
'Ευτυχώς' που κάναμε 'καθαρές δουλειές' ως ελληνικό κράτος και δεν έχουμε κανέναν να μας ανατινάζει τα τρένα και τα λεωφορεία ή να μας επιτίθεται στο όνομα του 'Infinite Justice' (λέγε με 'Skata sta mutra sas'). Έτσι είμαστε έξω από τον χορό: άρα, είμαστε σίγουροι πως οι απόψεις μας μετράνε;
