<$BlogRSDUrl$>

16.7.05



Είναι ποιητικόν αυτό εκτός του ζωγραφικού. Κάποιος έλεγε ότι έχει κάτι το γοτθικόν. Θυμάμαι που είχα βγει στην ταράτσα, το είδα και μ' άρεσε.


Απ το βιβλίο των εκδόσεων Ίκαρος, "Ανδρέας Βουρλούμης, Σημειώσεις ενός ζωγράφου, 1938-1940".

buzz it!

 

Comments:
Μ'αρέσει!Είναι που απεικονίζει μια μικρή λεπτομέρεια.Και τα χρώματα είναι ιωνικά.Αν είχε ταράτσα και ήταν δικό μας ευχαρίστως θα καθόμουν εκεί το βράδυ.Πρεπει να έχει ωραία θέα.Αλλιώς...
 
*
Από τον πρόλογο (γραμμένο από τον Αλέξη Τσαούση) του βιβλίου: "Διότι ο Βουρλούμης στήνει το ζωγραφικό του "περισκόπιο" σε δύο θέσεις που επιτρέπουν διαφορετικές γωνίες παρατηρήσεως: τον Άγιο Σπυρίδωνα στο Παγκράτι, που είναι η περιοχή του εργαστηρίου και βλέπει τη συνοικία από την ισόγεια στάθμη, και τη σοφίτα του σπιτιού του με παράθυρα που δίνουν θέα με ορόσημα τον Λυκαβηττό, τον Υμηττό και τον Άγιο Διονύσιο."
*
Σ' ένα άλλο σημείο, στον πρόλογο, αναφέρει ότι "το εισερχόμενο φως δεν ήταν πολύ, αλλά ο Βουρλούμης γνώριζε πολύ καλά πώς να το αποτυπώνει δίχως να σκηνοθετεί λιακάδες εντός τους εργαστηρίου". Αυτό με συγκινεί.
*
 
Ζεστή, γλυκιά, ηλιόλουστη ώχρα.
Νοσταλγία γονιδιακών αναμνήσεων.
 
Κι εμένα τέτοια απεικόνιση με συγκινεί.Λοιπόν,ίσως το Παγκράτι είναι η κατάλληλη περιοχή για μένα;Ίσως πάλι όχι!
 
μικρός ζωγράφιζα πολύ
και έφηβος
ξεκίνησα ξανά πριν μερικούς μήνες
είχα να ζωγραφίσω πέντε χρόνια
σταμάτησα όταν είδα μια ζωγραφιά
που μου έκανε δώρο μια γειτόνισσα -
η ζωγραφιά της eve
έμοιαζε πολύ με αυτήν, εδώ
ήταν ενός τοπίου
τετράγωνη χωρισμένη στα δύο
από μια διαγώνια γραμμή
το κάτω μισό ήταν καφέ
το επάνω γαλάζιο
και στη μέση της γραμμής
κάθετα στη γραμμή
ήταν ένα δέντρο
ένας μικρός λιτός κορμός
πάνω στον οποίο κάθονταν
ένας μικρός πράσινος κύκλος
.
ευχαριστώ,
 
Πως θα αποτυπωνόταν η κοινή αγάπη για τα εικαστικά;
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?