<$BlogRSDUrl$>

24.7.05

empathy 

- της Αστραδενής


Θα ήθελα να είμαι και Λονδρέζος και Αιγύπτιος και Ιάπωνας και Νεοϋορκέζος και Αθηναίος και Νιγηρανός (κάτοικος του Νίγηρα) 365 μέρες το χρόνο. Και, γιατί όχι, καρκινοπαθής, ανοϊκός, νεφροπαθής κτλ. Αποτυγχάνω. Κι αυτό γιατί το μοναδικό δείγμα συμπαράστασης που μπορώ να φορέσω είναι το ίδιο το πετσί μου. Αν και αναγνωρίζω την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, δεν με ενθουσιάζει καθόλου η ιδέα να κάνω κάτι που δεν θα έκανα κάθε μέρα, ώρα, στιγμή. Σαν αναπνοή. Δεν έχω ενοχές, γιατί αυτή η αποτυχία μάλλον είναι ταυτόσημη με τη φύση μου. Παραδίνομαι λοιπόν, όχι χωρίς τη γεύση μιας ήττας, στις πρωτοβουλίες κρατών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, προσπαθώντας μόνο να είμαι ενήμερος, και γεμάτος κατανόηση, για τους στρατηγικούς και τακτικούς σχεδιασμούς τους. Παραδέχομαι επίσης ότι είναι γοητευτική η προοπτική να είσαι καθημερινά κάποιος άλλος και μάλιστα χωρίς τον πόνο, ή την πείνα, που συνοδεύει την αλλαγή ταυτότητας. Ας έβρισκα τουλάχιστον τη δύναμη (χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια, ακριβώς γιατί δεν είμαι σε θέση να γίνω άλλος) να βοηθώ άμεσα όσους γνωστούς μου, κυριολεκτικά και μεταφορικά, πεινούν, διψούν και πονούν κάτω απ την μύτη μου. Και να ελπίζω σε ανάλογη προσπάθεια απ' τη μεριά τους. Διότι δεν αμφιβάλλω ότι όλοι καλά παιδιά είμαστε. Καλύτερα, έτσι κι αλλιώς, δεν γίνεται.
*
empathy: 1.Identification with and understanding of another's situation, feelings, and motives. See synonyms at pity. 2.The attribution of one's own feelings to an object.

empathy: [Άγγλο-Ελληνικό λεξικό Penguin-Hellenews] ουσ.(ψυχολ.) ενσυναίσθησις, εμβίωσις, εναίσθησις, συναισθηματική κατανόησις ή συμμετοχή (κατανόησις της συμπεριφοράς και των συναισθημάτων ενός άλλου ή κατανόησις και συμμετοχή εις μορφάς της τέχνης δι ενδοπροβολής και βάσει προσωπικών ενεργειών και βιωμάτων του ατόμου)

buzz it!

 

Comments:
Πολύ πιό ειλικρινής καταχώρηση από το να είσαι (τυχάρπαστος) κάθε μέρα κι άλλο "φρούτο".

Σάς διαβάζουμε αγαπητέ.

Ειλικρινώς δικός σας.


(Αλλά δεν νομίζω πώς η Διοκλεία είναι στο Μοντενέγκρο. Ισως σάς θυμίζει κάτι από την Φωτική, πάλαι ποτέ διαλάμψασα επισκοπή της Ηπείρου.)
 
Δεν χρειάζεται καθόλου να αλλάξεις για να συμπαρασταθείς στον πόνο του διπλανού σου...Αντιθέτως ,όσο πιο ειλικρινής γίνεσαι με τον εαυτό σου τόσο πιο εύκολα μπορείς να πλησιάσεις τον κάθε άνθρωπο.Αυτό είναι ,νομίζω , η καλύτερη καλλιέργεια...
 
*
Αγαπητέ τράγε,
Μάλλον έχουμε κι οι δυο δίκιο για την Διοκλεία, αν λάβουμε υπ' όψιν το απροσδιόριστο μέγεθος της πάλαι ποτέ Ηπείρου. Το έψαξα λίγο ακόμα το θέμα: στην Διοκλεία φαίνεται ότι αναφέρεται ο Κωνσταντίνος VII ο Πορφυρογέννητος στο έργο του De Administrando Imperio (δεν ξέρω αν υπάρχει ελληνικός τίτλος της πραγματείας - στην σελίδα που παραπέμπω θα βρεις τη λέξη αν χρησιμοποιήσεις το search ή το find in/on this page του browser σου). Η Διοκλεία που μας ενδιαφέρει πρέπει να υπήρξε επαρχία της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, στις ακτές της Δαλματίας, μέχρι τον 11ο αιώνα οπότε και κέρδισε την ανεξαρτησία της. Πράγμα που εξηγεί γιατί ο Κάλλιστος δεν ποιμαίνει στην Ελλάδα.
*
 
Αστραδενή, προσπαθώ.
 
*
Κουκουζέλιε (κι άγνωστέ μου) αγαπητέ,
βρήκα τις σημειώσεις σου και τις παραπομπές. Τί σού είναι αυτή η wikipaideia! Ομιλούμε λοιπόν, για το Θέμα του Ιλλυρικού.

(Δες, τί άφησα και στο πρώτο σου σχόλιο, στού Γεωργίου τα βάθρα. Δέξου το. Δεν ζητά επιτίμιο).

Ο Πορφυρογέννητος ήταν ένας σοφός δεσπότης της ρωμηοσύνης. Φρόντισε ν' αφήσει έργα για την σοφή διοίκηση του κράτους. (π.χ. το προαναφερθέν, ή το "περί της βασιλείου τάξεως" κλπ.) Είχε μεγάλο πανεπιστήμιο η Βασιλεύουσα ήδη κατ' εκείνον τον καιρό. (Ο Μακιαβέλι άργησε πολύ να μάς δώσει τον "Ηγεμόνα"). Το ενδιαφέρον αυτό, των ρωμαίων αυτοκρατόρων, πήγαζε από την πνευματική τους καλλιέργεια και το μπόλιασμα στην γνωστή τους πίστη.

(Βλέπεις Αστραδενή(-σε) όλοι προσπαθούμε να αυλακώσουμε στην ψυχή μας τον σπόρο που θα μάς αλλοιώσει για τα καλά).

Τι κι άν ο εξωτικός Κάλλιστος δεν ποιμαίνει την αθλία Ελλάδα. (Παρεπιπτόντως: ούτε και την μυθική Διοκλεία ποιμαίνει: μόν' τίτλος ψιλός του οικουμενικού θρόνου θά 'ναι. 'Εχουμε μείς ευσεβήν τον Ιερόθεον τον του Lepanto, να ξορκίζει την ντόπια αφασική παθοελλαδογένεια.

Kuk, μήν λέγεις με "τράγο". Τραγί εμορφώθην κούκ συνεμορφώθην.

Υ.Γ. Θά' ναι καμμιά δεκαπενταριά χρόνια (παραπάνω) που ταξείδευα με το μικρό εγκόλπιο του όντως Καλλίστου για την δύναμη της πνοής...
*
 
*
Συγνώμη για την αλλαγή του ονόματος σου, ω θείο τραγί! Εδιάβασα το σχόλιο στην καταχώρηση του Γεωργίου. Επίσης βρήκα ότι De Administrando Imperium="Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν" και, για να διευκολύνω πιθανές αναζητήσεις στο google ή αλλού, προσθέτω ότι: Περί της Βασιλείου τάξεως= "De ceremoniis aulae byzantinae". Θα διεξέλθω προσεκτικά τον ιστοτόπο που προτείνεις. Οι πρώτες εντυπώσεις καλές.
*
 
*
Ναι, αγαπητέ. "Προς τον ίδιον υιόν...", είναι ο υπότιτλος. Δίκην αιωνίων συμβουλών σε καθένα που θα κληθεί να λάβει τα σκήπτρα της διοίκησης, τα σκήπτρα κάθε εξουσιάς. Εξουσίας των εδώ, φυσικά.

Καληνύχτα, το λοιπόν.

* Αλήθεια, με βρήκες άωρον να ψελλίζω καγώ;
*
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?