13.11.05
εσύ ό,τι πεις.
Comments:
Με τρελαίνει αυτό Μακ. Η (έξυπνη) χρήση μιας έκφρασης από ένα μεζεδοπωλείο, καταστρέφει την προσωπική χρήση της ίδιας έκφρασης. Το ίδιο με τα τραγούδια, τις μουσικές και τις εικόνες στη διαφήμιση. Όσο πιο πετυχημένες δε οι διαφημίσεις, τόσο μεγαλύτερη η καταστροφή. Γράφεις "εσύ ό,τι πεις" και νοιώθεις σαν να ιδιοποιείσαι τα πνευματικά δικαιώματα κάποιου. Είπα να μην υποκύψω στην ψυχολογική τρομοκρατία.
Περί μεζεδοπωλείου. Αν κάνεις εκεί τραπέζι στους φίλους σου, δεν θα γίνεις ρεζίλι.
*
Να πω και δυο κουβέντες παραπάνω. Το μαγαζί είχε ταπεινό ξεκίνημα. Ένα μπαρ 2 επί 3 στην πλατεία. Πήγε καλά. Τόσο, ώστε να προστεθεί στην επιχείρηση ένα ουζερί με το ίδιο όνομα. Μετά, το μπαρ μεγάλωσε και το ουζερί έγινε μεζεδοπωλείο. Μετά, αφού έγιναν οι απαραίτητες εξαγορές μεριδίων, η επιχείρηση κατάκτησε αποφασιστικά την προτίμηση ικανού μέρους της τοπικής κοινωνίας και άρχισαν να μαζεύονται πολλά λεφτά. Η ποιότητα έμενε σχετικά σταθερή, οι τιμές ακολούθησαν το δικό τους δρόμο. Βρέθηκαν και οι κατάλληλοι χώροι. Τότε ήταν που ακούστηκε ότι ο ιδιοκτήτης αγόρασε, μισοτιμής, φυτεία στην Νικαράγουα. Κάτι που εξηγεί γιατί στο μπαρ βρίσκεις πάντα φρεσκότατα, γλυκόπιοτα Νικαραγουνι...Νικαραγουνανι.... πούρα Νικαράγουας. Εξηγεί επίσης τις παρατεταμένες απουσίες του ιδιοκτήτη. Έχω σταματήσει να πηγαίνω. Αρκετοί φίλοι όμως συνεχίζουν. Αυτά τα λίγα και άλλα πολλά.
*
Απ όλη την ιστορία, άλλοτε μεγάλη κι άλλοτε μικρή, ανάλογα με τη διάθεση, κρατάω τη γνώση ότι τα πούρα από τη Νικαράγουα είναι τα πούρα που προτιμώ.
*
Αν αρχίσουν τις ενοχλητικές (αυτές τις τσουτσού) διαφημίσεις, δεν θα μου κοστίσει τίποτα να το κλείσω το μαγαζί. Θα πω χαρούμενα ευχαριστώ για όσα μου πρόσφεραν και θα την κάνω γι άλλες πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.
*
*
Να πω και δυο κουβέντες παραπάνω. Το μαγαζί είχε ταπεινό ξεκίνημα. Ένα μπαρ 2 επί 3 στην πλατεία. Πήγε καλά. Τόσο, ώστε να προστεθεί στην επιχείρηση ένα ουζερί με το ίδιο όνομα. Μετά, το μπαρ μεγάλωσε και το ουζερί έγινε μεζεδοπωλείο. Μετά, αφού έγιναν οι απαραίτητες εξαγορές μεριδίων, η επιχείρηση κατάκτησε αποφασιστικά την προτίμηση ικανού μέρους της τοπικής κοινωνίας και άρχισαν να μαζεύονται πολλά λεφτά. Η ποιότητα έμενε σχετικά σταθερή, οι τιμές ακολούθησαν το δικό τους δρόμο. Βρέθηκαν και οι κατάλληλοι χώροι. Τότε ήταν που ακούστηκε ότι ο ιδιοκτήτης αγόρασε, μισοτιμής, φυτεία στην Νικαράγουα. Κάτι που εξηγεί γιατί στο μπαρ βρίσκεις πάντα φρεσκότατα, γλυκόπιοτα Νικαραγουνι...Νικαραγουνανι.... πούρα Νικαράγουας. Εξηγεί επίσης τις παρατεταμένες απουσίες του ιδιοκτήτη. Έχω σταματήσει να πηγαίνω. Αρκετοί φίλοι όμως συνεχίζουν. Αυτά τα λίγα και άλλα πολλά.
*
Απ όλη την ιστορία, άλλοτε μεγάλη κι άλλοτε μικρή, ανάλογα με τη διάθεση, κρατάω τη γνώση ότι τα πούρα από τη Νικαράγουα είναι τα πούρα που προτιμώ.
*
Αν αρχίσουν τις ενοχλητικές (αυτές τις τσουτσού) διαφημίσεις, δεν θα μου κοστίσει τίποτα να το κλείσω το μαγαζί. Θα πω χαρούμενα ευχαριστώ για όσα μου πρόσφεραν και θα την κάνω γι άλλες πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.
*
Από τότε που μπήκαν τα πούρα στη ζωή των ελληνικών χώρων εστίασης, την εποχή που στις παραλίες δεν έβλεπες τον κόσμο να κολυμπά αλλά να μιλά στο κινητό με τον χρηματιστή του, η ποιότητα και η ποσότητα του φαγητού βγήκαν από το παράθυρο, μαζί με τον καπνό των πούρων...
Δημοσίευση σχολίου
