5.11.05
I love paris when it sizzles
Για αγγλομαθείς.
Ενώ η Ελλάς κατακτά, αργά αλλά σταθερά, το διεθνές στάτους καλοκάγαθου ΚΔΟΑ (Κτηνώδης Δύναμη, Ογκώδης Άγνοια), στο Παρίσι
Κάθε φορά που διαβάζω για νεκρούς, είναι αδύνατον να λειτουργήσει η φαντασία μου. Χοντρό μπλοκάρισμα. Κάθε φορά όμως που διαβάζω για καμένα αυτοκίνητα, φαντάζομαι καμένο το δικό μου. Φαντάζομαι επίσης μια διμοιρία καθηγητών κοινωνιολογίας, κραδαίνοντας τα βιογραφικά τους, να αναλαμβάνει την άμεση πρόληψη του εμπρησμού... Όχι, αυτό δεν θα ήθελα να συμβεί...
Όταν όμως διαβάζω αυτούς τους στίχους:
τότε ζοχαδιάζομαι. Και μου φαίνεται ότι δεν είναι μόνο η φτώχεια και η αθλιότητα και η κυβέρνηση υπεύθυνες για όσα συμβαίνουν στο Παρίσι. Αλλά κι ο ρατσισμός κι ο σεξισμός (απαίσιος νεολογισμός) των απόκληρων, που καταγράφει, σαν ντοκυμανταίρ, το τραγούδι. Και που οι περισσότεροι κάνουν σα να μην υπάρχει. Ζοχαδιάζομαι όπως ο Theodore Dalrymple (ψευδώνυμο του γιατρού Anthony Daniels). Όχι όμως με τόσο στυλ. Ο Dalrymple είναι, απ ό,τι διάβασα, γνωστός συντηρητικός. Γράφει καλά. Διάβασε:
Ένα και δύο (το δεύτερο άρθρο γράφτηκε το 2002).
*
Το ξέρω, είναι χαζό, αλλά με κέρδισε αυτή η ατάκα κι ας μην την πολυπιστεύω: "it was not many years ago that people with tattoos were infrequently to be seen, but now they are everywhere. The small bourgeois town near my house boasts not one but two tattoo and piercing studios, inscribing indelible kitsch on the skins of the dim and tasteless young. The latter hope thereby to achieve an individuality of which a total immersion in popular culture deprives them"
*
ΚΔΟΑ: ® © Πάνος Κουτρουμπούσης.
*
Ενώ η Ελλάς κατακτά, αργά αλλά σταθερά, το διεθνές στάτους καλοκάγαθου ΚΔΟΑ (Κτηνώδης Δύναμη, Ογκώδης Άγνοια), στο Παρίσι
πυρπολήθηκαν 400 αυτοκίνητα, 25 λεωφορεία, 50 αποθήκες. Τραυματίστηκαν 5 αστυνομικοί και έγιναν 30 συλλήψεις. Διακόπηκε, επίσης, η διακίνηση υπεραστικού μετρό λόγω βανδαλισμού στις σιδηροδρομικές γραμμές.
Κάθε φορά που διαβάζω για νεκρούς, είναι αδύνατον να λειτουργήσει η φαντασία μου. Χοντρό μπλοκάρισμα. Κάθε φορά όμως που διαβάζω για καμένα αυτοκίνητα, φαντάζομαι καμένο το δικό μου. Φαντάζομαι επίσης μια διμοιρία καθηγητών κοινωνιολογίας, κραδαίνοντας τα βιογραφικά τους, να αναλαμβάνει την άμεση πρόληψη του εμπρησμού... Όχι, αυτό δεν θα ήθελα να συμβεί...
Όταν όμως διαβάζω αυτούς τους στίχους:
“Another woman takes her beating.
This time she’s called Brigitte.
She’s the wife of a cop.
The novices of vice piss on the police.
It’s not just a firework, scratch the clitoris.
Brigitte the cop’s wife likes niggers.
She’s hot, hot in her pants.”-Une autre femme prend sa raclée, cette fois-ci elle s'appelle Brigitte,
C'est la femme d'un flic, d'un policier [...] Les novices du vice pissent sur la police c'est pas 1e feu
D'artifice, scratch sur 1e clitoris [...]
[...] Brigitte femme de flic aime les négros. Chaud,
Chaud dans sa culotte [...]
Ministère A.M.E.R.., γκρουπ ραπ, Γάλλοι.
τότε ζοχαδιάζομαι. Και μου φαίνεται ότι δεν είναι μόνο η φτώχεια και η αθλιότητα και η κυβέρνηση υπεύθυνες για όσα συμβαίνουν στο Παρίσι. Αλλά κι ο ρατσισμός κι ο σεξισμός (απαίσιος νεολογισμός) των απόκληρων, που καταγράφει, σαν ντοκυμανταίρ, το τραγούδι. Και που οι περισσότεροι κάνουν σα να μην υπάρχει. Ζοχαδιάζομαι όπως ο Theodore Dalrymple (ψευδώνυμο του γιατρού Anthony Daniels). Όχι όμως με τόσο στυλ. Ο Dalrymple είναι, απ ό,τι διάβασα, γνωστός συντηρητικός. Γράφει καλά. Διάβασε:
Ένα και δύο (το δεύτερο άρθρο γράφτηκε το 2002).
*
Το ξέρω, είναι χαζό, αλλά με κέρδισε αυτή η ατάκα κι ας μην την πολυπιστεύω: "it was not many years ago that people with tattoos were infrequently to be seen, but now they are everywhere. The small bourgeois town near my house boasts not one but two tattoo and piercing studios, inscribing indelible kitsch on the skins of the dim and tasteless young. The latter hope thereby to achieve an individuality of which a total immersion in popular culture deprives them"
*
ΚΔΟΑ: ® © Πάνος Κουτρουμπούσης.
*
Comments:
Μια που αναφερατε τα ® και ©, να σημειωσω οτι ο ακριβης ορισμος ειναι ΚΔΩΑ και οχι ΚΔΟΑ για λογους που εξηγει ο ιδιος ο συγγραφεας κατα την εισαγωγη του ορου.
Τι μου κάνατε τώρα. Λόγω ελλείψεως χώρου, μετέφερα τον κύριο όγκο των βιβλίων μου στο υπόγειο, απεμπολώντας έτσι την δυνατότητα να τα συμβουλεύομαι άμεσα. Κράτησα βεβαίως δίπλα μου τη Βίβλο. Τέλος πάντων· ταλαιπωρήθηκα, γέρος άνθρωπος, και ανέσυρα από τα σκονισμένα ράφια του υπογείου το «Εν αγκαλιά de Κρισγιαούρτι y otros ταχυδράματα y historias περίεργες». Εκεί διαπίστωσα ότι, τρόπον τινά, σωστά, με βάση την αρχαία γραφή, έγραψα το KΔΩΑ. Όπως άλλωστε σημειώνει ο ιδιοκτήτης του © : «Η πρώτη γραφή της ΚΔΩΑ ήταν ΚΔΟΑ με όμικρον για τη λέξη Ογκώδης, αλλά ένεκα ακριβώς δυναμώσεως του όγκου της Αγνοίας στην οργάνωση, καθιερώθηκε το 1970 η τελική μορφή γραφής με ωμέγα (ΚΔΩΑ), δηλαδή ανορθόγραφα» . Εν κατακλείδι, ο θεός να σας έχει καλά.
Οι Ministere A.M.E.R έχουν διαλυθεί εδώ και 7-8 χρόνια, και με δεδομένο ότι έκαναν το ντεμπούτο τους στο OST του "La Haine" και ο δεύτερος δίσκος τους είχε τον τίτλο "Γιατί τόσο μίσος;", έχω την υποψία ότι πίσω από τις graphic περιγραφές του Brigitte κρύβεται κάτι λίίίγο πιο βαθύτερο από αυτό που θα διέκρινε ο μέσος συντηρητικός.
Κι ας "γράφει καλά".
Κι ας "γράφει καλά".
αυτό το "πιο" πριν το "βαθύτερο" καταλαβαίνεις ότι μου ξέμεινε από προηγούμενη βερσιόν του σχολίου :)
Πάνε κάποιοι μήνες από τότε που διάβασα το 'Barbarians at the Gates' και μπορεί να κάνω λάθος - αλλά η εντύπωσή μου ήταν ότι η κριτική του Dalrymple είναι καθαρά πολιτική. Οι ερμηνείες και η (έμμεση) συνταγή ταυτίζονται σχεδόν με εκείνες της αμερικανικής δεξιάς μετά το New Deal και ειδικά μετά τα '60s: περιορισμός του κοινωνικού κράτους, welfare reform (και λίγη απελευθέρωση αγοράς εργασίας for good measure). Στο πιο πρόσφατο κείμενο, ο παραλληλισμός του σημερινού Παρισιού με τις φλεγόμενες αμερικανικές μεγαλουπόλεις περασμένων δεκαετιών γίνεται ξεκάθαρος.
Τέλος πάντων. Είναι μια κουβέντα που πρέπει να γίνει, αλλά θα προτιμούσα να είχε γίνει πριν τα τελευταία γεγονότα.
Για το Brigitte μάλλον συμφωνώ με το Δημήτρη.
Τέλος πάντων. Είναι μια κουβέντα που πρέπει να γίνει, αλλά θα προτιμούσα να είχε γίνει πριν τα τελευταία γεγονότα.
Για το Brigitte μάλλον συμφωνώ με το Δημήτρη.
# posted by 
: 6/11/05 11:30 μ.μ.
: 6/11/05 11:30 μ.μ.
Διάβασα προχθές για τις αναταραχές στο Παρίσι και σοκαρίστηκα, αλλά οφείλω να πω πως συμφωνώ με τον ανταποκριτή της Ιndependent ο οποίος υποστηρίζει στο Σαββατιάτικο άρθρο του (http://news.independent.co.uk/europe/article324953.ece)πως δεν πρόκειται για οργανωμένη εξέγερση εξαθλιωμένων μεταναστών, σίγουρα όχι για Ισλαμική Ιντιφάντα (αυτό δεν πέταξε ο Σαρκοζί;), αλλά για κακομαθημένα μεν, στερημένα δε (αυτό πάλι είναι σύγχρονο φαινόμενο έτσι;) χωρίς συγκεκριμένο σκοπό πέραν της διατάραξης. Γενικώς. Ειδικώς. Αορίστως.
Αν δεν κάνω λάθος, ο Σαρκοζύ τους αποκάλεσε racaille (=καθάρματα, η σάρα και η μάρα). Γι αυτό γίνεται ένα μέρος της φασαρίας.
Μμμμ... έξυπνη πολιτική κίνηση :PPP
Ζητώ συγνώμη για το κουτσουρεμένο link στο άρθρο που παρέθεσα:
http://news.independent.co.uk/
europe/article324953.ece
Δημοσίευση σχολίου
Ζητώ συγνώμη για το κουτσουρεμένο link στο άρθρο που παρέθεσα:
http://news.independent.co.uk/
europe/article324953.ece
