14.4.06
Ακίνδυνοι ( ® © ) συνειρμοί.
Otto Soglow, 1935:
κλικ στην εικόνα.
bonus: a philosophical lied. Κι άλλο ένα philosophical lied. Το δεύτερο lied, το άκουσα για πρώτη φορά από τον Robert Wyatt. Εύκολα βρίσκεις τους στίχους, αν ψάξεις. [από τη σειρά εσωτερικού διαλόγου, ακίνδυνα ® © 40s, μέρος II].
(lied, πληθ. lieder, Γερμν. = λυρικό τραγούδι)
*
double bonus: Η αναπόφευκτη μοίρα ενός ιππότη του δυτικού κόσμου.
*
memo to self: θυμήσου ότι οι "βαρβαρικές" φυλές, έλαμψαν για πρώτη φορά στο χριστιανικό στερέωμα ως Αρειανοί. Ο ανατολίτικος μανιχαϊσμός (μια παραφυάδα του -παράγων εκπολιτισμού, κοινωνικής ανόδου στην εποχή τους) ήταν ήδη παρών εντός τους, όταν επέτρεψαν στους εαυτούς τους, να υποταχθούν, εν τέλει, στη γλύκα της ζωής και τη γοητεία των αντιλήψεων της ρωμαϊκής (δηλαδή μεσογειακής) αριστοκρατίας των χωρών που κατάκτησαν. Και μάλλον δεν είναι τυχαίο, ότι η επόμενη φορά που ο μανιχαϊσμός άνθισε σε μεσογειακό έδαφος (Καθαροί), ήταν στις περιοχές που γειτόνευαν με την αραβοκρατούμενη και ακτινοβολούσα Ισπανία... Ούτε η εμφάνιση των Βογομίλων στα Βαλκάνια είναι τυχαία... Ίσως η σχέση αυτή με την ανατολή, να έμεινε θανατερά ζωντανή στους αιώνες που ακολούθησαν. Υπερβολές; Μάλλον. Θεμιτή υπόθεση εργασίας; Γιατί όχι; Όρεξη νάχεις να φτιάχνεις θεωρίες... Όρεξη νάχεις για διάβασμα...
*
(Ο κάτοχος του © ουδεμία σχέση σχέση έχει με την παρούσα καταχώρηση, η οποία διεκδικεί την ακίνδυνη ® © αυτονομία της.)
*
κλικ στην εικόνα.
bonus: a philosophical lied. Κι άλλο ένα philosophical lied. Το δεύτερο lied, το άκουσα για πρώτη φορά από τον Robert Wyatt. Εύκολα βρίσκεις τους στίχους, αν ψάξεις. [από τη σειρά εσωτερικού διαλόγου, ακίνδυνα ® © 40s, μέρος II].
(lied, πληθ. lieder, Γερμν. = λυρικό τραγούδι)
*
double bonus: Η αναπόφευκτη μοίρα ενός ιππότη του δυτικού κόσμου.
*
memo to self: θυμήσου ότι οι "βαρβαρικές" φυλές, έλαμψαν για πρώτη φορά στο χριστιανικό στερέωμα ως Αρειανοί. Ο ανατολίτικος μανιχαϊσμός (μια παραφυάδα του -παράγων εκπολιτισμού, κοινωνικής ανόδου στην εποχή τους) ήταν ήδη παρών εντός τους, όταν επέτρεψαν στους εαυτούς τους, να υποταχθούν, εν τέλει, στη γλύκα της ζωής και τη γοητεία των αντιλήψεων της ρωμαϊκής (δηλαδή μεσογειακής) αριστοκρατίας των χωρών που κατάκτησαν. Και μάλλον δεν είναι τυχαίο, ότι η επόμενη φορά που ο μανιχαϊσμός άνθισε σε μεσογειακό έδαφος (Καθαροί), ήταν στις περιοχές που γειτόνευαν με την αραβοκρατούμενη και ακτινοβολούσα Ισπανία... Ούτε η εμφάνιση των Βογομίλων στα Βαλκάνια είναι τυχαία... Ίσως η σχέση αυτή με την ανατολή, να έμεινε θανατερά ζωντανή στους αιώνες που ακολούθησαν. Υπερβολές; Μάλλον. Θεμιτή υπόθεση εργασίας; Γιατί όχι; Όρεξη νάχεις να φτιάχνεις θεωρίες... Όρεξη νάχεις για διάβασμα...
*
(Ο κάτοχος του © ουδεμία σχέση σχέση έχει με την παρούσα καταχώρηση, η οποία διεκδικεί την ακίνδυνη ® © αυτονομία της.)
*
Comments:
Να τι είχε γράψει κάποιος κάπου κάποτε
<=== lawfully intercepted material
transmission start ===>
Τώρα που το θυμήθηκα. Στήν αίρεσι των Καθαρών - που ναι η Δυτική εκδοχή της Βογομιλικής αιρέσεως - ανήκε o Χέρμαν Μέλβιλλ. Ο Μόμπυ Ντίκ είναι μία βίβλος Καθαρή - έτσι όπως έφτασαν οι δοξασίες των Καθαρών στίς μέρες του δηλαδή - καθώς τίποτα δεν χάνεται, όλα μεταμφιεσμένα από τήν αρχή του ανθρώπου εξακολουθούν.
Θυμάστε τήν σκοτεινή μορφή του Αχάμπ, του καπετάνιου που κυνηγάει, τρελλός, την άσπρη φάλαινα ; Αυτή είναι η πρότυπη μορφή του Καθαρού.
[ Ο Ελληνας μεταφραστής Χριστοδούλου στην έκδοσι Γουτεμβέργιος - πήρε μεν χαμπάρι ότι ο Μόμπυ Ντίκ βίβλος είναι - και το αναλύει εξαντλητικά - αλλά δεν ήξερε τίποτα περί Καθαρών και τό πέρασε για καλβινική συμβολική. ]
Θυμάστε και την συζήτησι με τόν censored περί εφευρέσεως του Θανάτου ; Οι Βογόμιλοι Καθαροί, ονόμαζαν τόν θάνατο
« το φιλί του Θεού.» Μία τόσο σκοτεινή χθόνια αίρεσι, αίρεσι του απολύτου, μαύρο ή άσπρο - ανήκει στόν μανιχαϊσμό - όπου οι πιστοί σαν έφταναν στην φώτησι, αυτοκτονούσαν - καίγονταν εθελοντικά - πώς να πιάση σ αυτά τα χώματα ; Δεν είμαστε καλά ! Αυτά είναι γι άλλα κλίματα, δεν ισχύουν τέτοιες δοξασίες σαν σκάει δίπλα στό πόδι σου τό κύμα
του πελάγου και ψιθυρίζει γαλήνη.
Οι Καθαροί ήσαν κληρονόμοι καί Φύλακες του Αγίου Δισκοποτήρου - Χάλυ Γκράαλ - που τό ζητά η Δύσι ακόμα. Τέλος, με την αίρεσι, φλέρταρε σοβαρά ο Χίτλερ. Τους ταίριαζε η σκέψι.
Είπαμε, τίποτα δεν χάνεται.
Εχουν και σελίδα στο διανέτι αλλά εγώ δεν στέλνω σε σκοτεινές αιρέσεις.
<=== lawfully intercepted material
transmission stop ===>
<=== lawfully intercepted material
transmission start ===>
Τώρα που το θυμήθηκα. Στήν αίρεσι των Καθαρών - που ναι η Δυτική εκδοχή της Βογομιλικής αιρέσεως - ανήκε o Χέρμαν Μέλβιλλ. Ο Μόμπυ Ντίκ είναι μία βίβλος Καθαρή - έτσι όπως έφτασαν οι δοξασίες των Καθαρών στίς μέρες του δηλαδή - καθώς τίποτα δεν χάνεται, όλα μεταμφιεσμένα από τήν αρχή του ανθρώπου εξακολουθούν.
Θυμάστε τήν σκοτεινή μορφή του Αχάμπ, του καπετάνιου που κυνηγάει, τρελλός, την άσπρη φάλαινα ; Αυτή είναι η πρότυπη μορφή του Καθαρού.
[ Ο Ελληνας μεταφραστής Χριστοδούλου στην έκδοσι Γουτεμβέργιος - πήρε μεν χαμπάρι ότι ο Μόμπυ Ντίκ βίβλος είναι - και το αναλύει εξαντλητικά - αλλά δεν ήξερε τίποτα περί Καθαρών και τό πέρασε για καλβινική συμβολική. ]
Θυμάστε και την συζήτησι με τόν censored περί εφευρέσεως του Θανάτου ; Οι Βογόμιλοι Καθαροί, ονόμαζαν τόν θάνατο
« το φιλί του Θεού.» Μία τόσο σκοτεινή χθόνια αίρεσι, αίρεσι του απολύτου, μαύρο ή άσπρο - ανήκει στόν μανιχαϊσμό - όπου οι πιστοί σαν έφταναν στην φώτησι, αυτοκτονούσαν - καίγονταν εθελοντικά - πώς να πιάση σ αυτά τα χώματα ; Δεν είμαστε καλά ! Αυτά είναι γι άλλα κλίματα, δεν ισχύουν τέτοιες δοξασίες σαν σκάει δίπλα στό πόδι σου τό κύμα
του πελάγου και ψιθυρίζει γαλήνη.
Οι Καθαροί ήσαν κληρονόμοι καί Φύλακες του Αγίου Δισκοποτήρου - Χάλυ Γκράαλ - που τό ζητά η Δύσι ακόμα. Τέλος, με την αίρεσι, φλέρταρε σοβαρά ο Χίτλερ. Τους ταίριαζε η σκέψι.
Είπαμε, τίποτα δεν χάνεται.
Εχουν και σελίδα στο διανέτι αλλά εγώ δεν στέλνω σε σκοτεινές αιρέσεις.
<=== lawfully intercepted material
transmission stop ===>
Αγαπητέ Κουκουζέλη,
Δε βλέπω τίποτα κριτικές στο καθ' όλα θεολογικό κειμενό σας και ανησυχώ!
Βέβαια θα μου πείτε γράφετε και με πλάγια γραφή...
Πιστεύω να αλλάξουμε ευχές του Πάσχα
και άλλες.
Ο Ψευδογεώργιος
Δε βλέπω τίποτα κριτικές στο καθ' όλα θεολογικό κειμενό σας και ανησυχώ!
Βέβαια θα μου πείτε γράφετε και με πλάγια γραφή...
Πιστεύω να αλλάξουμε ευχές του Πάσχα
και άλλες.
Ο Ψευδογεώργιος
Εγώ εδώ ποραπέρα είμαι - σκάλιζα κάτι λουλουδάκια στο περβόλι ακούγοντας το βασιληά Δαυίδ.
Θεολογείτε μετα φιλοκαλίας και ο ακίνδυνος κρατάει το πρέπον ίσο. Τι ωραία που είναι εδώ!
Δημοσίευση σχολίου
Θεολογείτε μετα φιλοκαλίας και ο ακίνδυνος κρατάει το πρέπον ίσο. Τι ωραία που είναι εδώ!