<$BlogRSDUrl$>

11.5.06

Ο εκδημοκρατισμός του cool. 

Pop-11, προφέρεται ποπηλέβεν· στη Σκουφά, κοντά στην πλατεία Κολωνακίου· είχε γράψει παλιότερα για την επιχείρηση και τους επιχειρηματίες ο Μακ. Θυμάμαι τον πωλητή. Ήταν ψηλός, ψηλότερος από εμένα, αδύνατος, μακρόστενος, με πανταλόνια σωλήνα (πάντα σωλήνα). Μια υποψία μουστακιού. Μαλλιά ίσια, μετρίου μήκους. Όσο μου μιλούσε δε γελούσε, δε χαμογελούσε. Ήξερε καλά όλα όσα αγνοούσα. Είχα δανειστεί τη φάτσα του για να ντύσω μια λέξη: cool.

Cool: marked by calm self-control και first-rate, satisfactory πληροφορίες. Ήξερε...

Ζόρικο πράγμα να βρεις τον σωστό δίσκο εισαγωγής κάποτε. Άλλαξαν όμως οι καιροί. Το εμπόριο κι η επικοινωνία πήραν τ' απάνω τους. Ή, τέλος πάντων, άλλαξε αυτό που λέμε ξέρω. Ό,τι και να έγινε γουστάρω.

Ο τελευταίος cool, εκτός από ΟΚ, τύπος που γνώρισα δια ζώσης ήταν ο thas. Και πρόσφατα, χάρη στον Σπύρο (που όσες τρίχες χάνω από την κεφαλή μου, ο θεός να του τις κάνει χρόνια), μπήκα στον κόσμο των μουσικών μπλογκ και οδεύω επιτέλους κι εγώ, μαζί με χιλιάδες άλλους ανά τον κόσμο, προς μία σχεδόν cool κατάσταση.
*
Κλικάρεις τις εικόνες, έτσι; Είμαι λίγο χαζούλης...Νομισα ότι δεν θα χρειαζόταν να στο πω. Προειδοποιήσεις: Διάβαζε προσεκτικά τις καταχωρήσεις. Μερικές φορές η διεύθυνση βρίσκεται στα comments, μερικές φορές τα αρχεία χρειάζονται password, μερικές φορές θα χρειαστεί να συμπληρώσεις την διεύθυνση που σου δίνουν (πχ h**p --> http). Σχεδόν όλα τα αρχεία είναι ζιπαρισμένα. Εύκολα βρίσκεις το κατάλληλο πρόγραμμα (ευχαριστώ Alberich) για ξεζιπάρισμα, αν δεν είναι ήδη εγκαταστημένο στον υπολογιστή σου. Τα περισσότερα άλμπουμ είναι αποθηκευμένα στο rapidshare, το οποίο σου επιτρέπει (δωρεάν) να κατεβάσεις μόνο ένα μεγάλο αρχείο ανά ώρα. Θυμήσου ότι αυτού του είδους τα μπλογκ, σήμερα είναι εδώ κι αύριο δεν είναι. Τυχόν απορίες στα σχόλια.

Αρχίζουμε με τούτο δω:



Και πάμε παρακάτω, ενδεικτικά:


buzz it!

 

Comments:
Για τον Μακ αποκλειστικά.
 
Δεν κατάλαβα αδερφέ ΠΟΙΟΝ πωλητή εννοείς! Υπήρχαν πολλοί άλλωστε! Ο πιό διάσημος, ο Αντρέας ο WHO, μετέπειτα πωλητής στην Δισκογραφική Virgin του Πετρίδη ΔΕΝ ήτο τέτοιος τύπος...αλλά από την άλλη, έχουν περάσει και τόσα χρόνια διάολε....

Θα πεταχτώ μιά μέρα στον Σπύρο να τ'αντιγράψω! Δεν αντέχω άλλους μπελάδες στο μυαλό μου....δεν έχω και φοβεςρή σύνδεση άλλωστε! Ευχαριστώ!Χοχοχοχοχο
 
χαίρεται και,
καλή συνέχεια.
 
Δεν θυμάμαι ονόματα Μακ. Λογικό. Πώς να θυμηθείς κάτι που δεν έμαθες ποτέ;
 
ιονκ επίσης.
 
Πριχού λαλήσουν τα πουλιά
ξυπνώ κι αναστενάζω
κι ώσπου να πέσει σκοτεινιά
ακόμα...κατεβάζω!

Κακός μπελάς μας βρήκε, όι όι μάνα μου. Καθότι ο άπληστος άνθρωπος θέλει ει δυνατόν, να κατεβάσει όλα τα άλμπουμ του πλανήτη σε μια μέρα.

Ευχαριστούμε ώ φίλε.
 
Και τελικά εγώ μένω να κοιτάζω τα εξώφυλλα με τις χρωματιστές αυτές εικονίτσες και δεν κατεβάζω κανένα.
 
Μήπως λέει τον Μανίκα?Το κοντά στην πλατεία ήταν της δεύτερης περιόδου.
 
Δεν ξέρω ονόματα. Αλλά η εικόνα που έχω στο μυαλό μου, φέρνει λίγο του Μανίκα. Τι έγινε αυτός; Για τα γούστα μου υποσχόταν (ό,τι κι αν σημαίνει ο παρατατικός) πολλά. Ποια ήταν η πρώτη περίοδος;
 
A περίοδος Σκουφά 73 (στο ύψος της Δελφών περίπου).
Β περίοδος Σκουφά 15 (κοντά στην πλατεία).
Η Β περίοδος συμπίπτει και με την στροφή των Αφων Φαληρέα από το ροκ στο λαικό (περιοδικό Ντέφι, παραγωγές λαικών δίσκων, εγκώμια για Μανώλη Αγγελόπουλο κλπ.).
Ο Μανίκας ότι έβγαλε ήταν αξιοπρεπές, αλλά μάλλον δεν είναι πολύ παραγωγικός.
 
Κάπως αλλιώς τα θυμάμαι. Αρχή στη Σκουφά, κοντά σχετικά στην πλατεία. Με κατάστημα ρούχων (free shop το έλεγαν) στο ημιυπόγειο. Κάπως αργότερα, όπως έμπαινες στο δισκάδικο αριστερά, προστέθηκε το βιβλιοπωλείο της Denise Harvey (εκδότριας του Road to Rebetika της Gail Holst και μετέπειτα -νομίζω- κυρίας Philip Sherrard). Περνάνε τα χρόνια κλείνουν το κατάστημα και ανοίγουν καινούργιο, με τις ανεξάρτητες παραγωγές τους κυρίως αλλά όχι μόνο, σε πάροδο της Σκουφά (δε θυμάμαι όνομα δρόμου, θυμάμαι ότι και πάλι ανέβαινες σκαλοπάτια). Βρε μπας και οι περίοδοι ήταν τρεις; Ίσως έχω χάσει επεισόδια...Ίσως ολόκληρη την πρώτη σαιζόν.
 
Όντως έχεις χάσει την πρώτη σεζόν, δεκαετία 70 μέχρι το 77-78 νομίζω.
Κι' ο Ζήλος εκτελούσε χρέη πωλητή εκεί.
Είχε και ένα πάνελ που έβαζε όποιος ήθελε αγγελίες για μεταχειρισμένα όργανα, δίσκους κλπ, και από μια τέτοια είχα αγοράσει έναν παραμορφωτή -δυο κατοστάρικα- τη μέρα του θανάτου του Παναγούλη.O πωλητής ήτανε ροκάς με τα όλα του κι' εγώ πιτσιρικάς και κουρεμένος. Ντράπηκα να πώ ότι το αγοράζω εγώ, και είπα ότι με έστειλε ο μεγ;aλος μου αδελφός-που δεν έχω :-)
Η Χάρβευ είχε και στο Σκουφά 73 βιβλιοπωλείο.Και βέβαια πρωτοεξέδωσε το "Εν αγκαλιά ντε Κρισγιαούρτι".
 
Μετά το 76 λογικά (λογικά γιατί η μνήμη μου παίζει παιχνίδια) πρέπει να άρχισα να συχνάζω σε καταστήματα ροκ τύπου. Το ενδιαφέρον το είχα από παλιότερα, αλλά δεν ήξερα τα κατατόπια. Θα με κάνεις να πάω Σκουφά 73 μήπως ξυπνήσουν τίποτα απωθημένες μνήμες.
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?