4.7.06
είδος μεικτόν αλλά νόμιμον.
ή μια σύντομη ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού ή τίποτα δεν είναι ανάξιο κλεψίματος ή δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη ή living with ADSL and loving it.
Εκδόθηκε πρόσφατα ένα βιβλίο που είναι βέβαιον ότι θα κάνει τον Μακμάνους να συγκινηθεί: Οι αναμνήσεις του Νίκου Οικονομάκου, «Σεβάχ ο Αριστερός», από τις εκδόσεις Εστία. Το ότι δεν είναι αυτό που λέμε καλογραμμένο βιβλίο, στην περίπτωση μας, δεν είναι μειονέκτημα. Μάλλον το καθιστά χρήσιμο γιατί θυμίζει την επιτήδευση με την οποία είναι γραμμένες οι σελίδες των άλλων, των καλογραμμένων, βιβλίων. Ο «συγγραφέας» (εντός εισαγωγικών, γιατί πρόκειται για καταγραφή προφορικών αφηγήσεων) θυμάται, απλά και χωρίς τζιριτζάντζουλες, τις ταλαιπωρίες της ζωής του. Τους αγώνες του. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσεις.
Έκανα την εισαγωγή για να σου μεταφέρω δυο αποσπάσματα (κι ένα το υστερόγραφο: τρία), που δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το όλο κλίμα του βιβλίου. Βρισκόμαστε που λες στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της χούντας:
[Ψάχνουμε λοιπόν να δούμε αν ο βάτραχος αναπαράγεται, χουχουχουχουχου (γελάει ηλίθια)]
Περιέργως η, καθ όλα αξιέπαινη, επιχειρηματική δραστηριότητα του Καζαντζίδη, ταιριάζει, μέσα μου, αρμονικότατα με όσα επακολουθούν. Εννοώ στο ποστ βέβαια:
[Σημείωση: Για τις πιο αργές συνδέσεις, το κόλπο είναι, με το που θ' αρχίσει η ταινία, να πατήσεις pause και να περιμένεις να φορτώσει.]
Το ανωτέρω ήταν από την ταινία Gumnaam (του 1965). Τραγούδι Mohammed Rafi. Θα το θυμάσαι ίσως στην αρχή του Ghost World.
Αν προσέξεις στη γκρανκάσα γράφει και το όνομα του συγκροτήματος: Ted Lyons and his cubs. Perfetto!
Ο μασκοφόρος τραγουδιστής, είναι πολύ πετυχημένο εύρημα: O Μοhammed Rafi (όχι, δεν είναι αυτός που βλέπουμε στην οθόνη) έχει τραγουδήσει, από τα παρασκήνια, για λογαριασμό άπειρων, σχεδόν κυριολεκτώ, Ινδών ηθοποιών.
*
Αναπόφευκτα οδηγούμεθα στη διαπίστωση: They had the sixties in India too!
Καταραμένη παγκοσμοιοποίηση.
Ήταν το 1965. Ταινία Janwar. Είδαμε τον Shammi Kapoor και την ";", αλλά ακούσαμε τον Mohammed Rafi και την Asha Bhosle).
HELEN:
1969,
1971 (Κωμωδία ή δράμα; Η σκηνή αυτή έχει ψωμί.)
TANUJA 1967:
Άλλο ένα με την Tanuja (1971).
Να κι ένα αριστούργημα (πα να πει αρέσει σ' εμένα) που τραγουδά η Geeta Dutt. Ποια παίζει δεν ξέρω.
*
Τέλος η περιβόητη Μαντουβάλα (ηθοποιός, γνωστή και ως Madhu Bala, το τραγούδι πιο κάτω είναι, φαίνεται, της δεκαετίας του 50). Και πάλι τραγουδούν ο Mohamed Rafi και η Asha Bhosle:
Κι άλλη Μαντουβάλα (1960. Μια κόντρα με τραγούδι για την καρδιά ενός άντρα. Η Μαντουβάλα είναι ντυμένη με θερμά χρώματα, ή αντίπαλος με ψυχρά. Επιχρωματισμένη κόπια).
Λίγη ακόμα (1958).
Και τέλος (1960, τραγουδά και πάλι ο πανταχού παρών Mohammed Rafi) .
Καταλαβαίνω γιατί αυτή η γυναίκα άρεσε στον Καζαντζίδη και τη γενιά του.
Έψαξα αλλά δεν βρήκα Ζιγκουάλα.
ΥΓ. Ένα κουτσομπολίστικο απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Οικονομάκου (Τι μπλογκ δηλαδή θα ήμασταν χωρίς κουτσομπολιά;):
Ο Ελεφάντης έφτιαξε το σπίτι του Ζουράρι! Χουχουχουχου (γελάει ηλίθια).
Τα βίντεο χάρη στούς drtchock, Raymondo1960, studpup, ZeLLuZZ και fathema79.
-του Vrypan.
μαζί με τα συλλυπητήριά μου
Εκδόθηκε πρόσφατα ένα βιβλίο που είναι βέβαιον ότι θα κάνει τον Μακμάνους να συγκινηθεί: Οι αναμνήσεις του Νίκου Οικονομάκου, «Σεβάχ ο Αριστερός», από τις εκδόσεις Εστία. Το ότι δεν είναι αυτό που λέμε καλογραμμένο βιβλίο, στην περίπτωση μας, δεν είναι μειονέκτημα. Μάλλον το καθιστά χρήσιμο γιατί θυμίζει την επιτήδευση με την οποία είναι γραμμένες οι σελίδες των άλλων, των καλογραμμένων, βιβλίων. Ο «συγγραφέας» (εντός εισαγωγικών, γιατί πρόκειται για καταγραφή προφορικών αφηγήσεων) θυμάται, απλά και χωρίς τζιριτζάντζουλες, τις ταλαιπωρίες της ζωής του. Τους αγώνες του. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσεις.
Έκανα την εισαγωγή για να σου μεταφέρω δυο αποσπάσματα (κι ένα το υστερόγραφο: τρία), που δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το όλο κλίμα του βιβλίου. Βρισκόμαστε που λες στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της χούντας:
Αυτό το καλοκαίρι του 68 θα μου μείνει αξέχαστο για πάρα πολλά πράγματα, γιατί ήταν και το τελευταίο καλοκαίρι που πέρναγα με την κοπέλα μου. Εκείνο τον καιρό έρχεται στο Παρίσι ο Στέλιος Καζαντζίδης μαζί με το φίλο μου τον Τάσο τον Τσερόλα για να στήσουν εμπορικές επιχειρήσεις. Ο Καζαντζίδης έχει αγοράσει ένα κτήμα στον Αλφειό και θέλει να κάνει παραγωγή βατράχων. Ψάχνουμε λοιπόν να δούμε αν ο βάτραχος αναπαράγεται, γυρίζουμε όλα τα βιολογικά εργαστήρια που έχουν σχέση με βατράχια και ρωτάμε για να βρούμε άκρη. Τελικά διαπιστώνεται ότι δεν είναι δυνατό να κάνουμε τεχνητή αναπαραγωγή των βατράχων. [Κι έμεινε ο Στέλιος με το κτήμα στον Αλφειό. Γυρνάμε δυο σελίδες:] Ύστερα από κάμποσο καιρό που είχε αποτύχει η ιστορία με τα βατράχια, ο Καζαντζίδης με ειδοποιεί ότι φέρνει δείγματα από στρείδια απ' τη Θεσσαλονίκη, να τα πάω σ' έναν ιχθυέμπορο Έλληνα που γνωρίζαμε στην κεντρική ψαραγορά του Παρισιού, να δει μήπως μπορεί να κάνει εισαγωγές. Μου ΄χε στείλει τρία κασάκια με στρείδια. Πήρα το ένα κασάκι, πήγα πραγματικά μαύρη νύχτα στην ψαραγορά του Παρισιού, βρήκα τον Έλληνα, του 'δειξα τα στρείδια και του λέω: «όταν τα στείλεις για εξέταση και σου πούνε ότι εγκρίνονται, τότε θ΄ αναλάβεις, αν θέλεις, εσύ την εισαγωγή τους απ' την Ελλάδα.» Συμφωνήσαμε με τον ιχθυέμπορο, εγώ πήρα τα υπόλοιπα στρείδια στο σπίτι κάλεσα σε κάνα-δυο μέρες φίλους και γνωστούς και κάναμε ένα τσιμπούσι με στρείδια και κρασί γαλλικό. Εξαφανίστηκαν τα στρείδια του Στέλιου! Η απάντηση βέβαια του ιχθυέμπορα ήταν ότι οι γαλλικές υπηρεσίες δεν τα έκριναν κατάλληλα, και θα ήταν απίθανο να τα βγάλουν κατάλληλα αφού έχουν δικά τους στρείδια. Κι έτσι τέλειωσε η ιστορία του Καζαντζίδη με τις εξαγωγές. Ύστερα από κάμποσο καιρό έφτιαξε το ούζο "Υπάρχω", απ το οποίο μια φορά αγόρασα μερικά κιβώτια και τα πήγα στο Βέλγιο. Εκεί είχε ελληνικά μαγαζιά που κάνανε μερικές παραγγελίες, αλλά το "Υπάρχω" δεν μπορούσε να συναγωνιστεί τα μυτιληνιά ούζα τα οποία υπερείχαν, υπερέχουν και θα υπερέχουν πάντα και σε ποιότητα και σε τιμή.
[Ψάχνουμε λοιπόν να δούμε αν ο βάτραχος αναπαράγεται, χουχουχουχουχου (γελάει ηλίθια)]
Περιέργως η, καθ όλα αξιέπαινη, επιχειρηματική δραστηριότητα του Καζαντζίδη, ταιριάζει, μέσα μου, αρμονικότατα με όσα επακολουθούν. Εννοώ στο ποστ βέβαια:
[Σημείωση: Για τις πιο αργές συνδέσεις, το κόλπο είναι, με το που θ' αρχίσει η ταινία, να πατήσεις pause και να περιμένεις να φορτώσει.]
Το ανωτέρω ήταν από την ταινία Gumnaam (του 1965). Τραγούδι Mohammed Rafi. Θα το θυμάσαι ίσως στην αρχή του Ghost World.
Αν προσέξεις στη γκρανκάσα γράφει και το όνομα του συγκροτήματος: Ted Lyons and his cubs. Perfetto!
Ο μασκοφόρος τραγουδιστής, είναι πολύ πετυχημένο εύρημα: O Μοhammed Rafi (όχι, δεν είναι αυτός που βλέπουμε στην οθόνη) έχει τραγουδήσει, από τα παρασκήνια, για λογαριασμό άπειρων, σχεδόν κυριολεκτώ, Ινδών ηθοποιών.
*
Αναπόφευκτα οδηγούμεθα στη διαπίστωση: They had the sixties in India too!
Καταραμένη παγκοσμοιοποίηση.
Ήταν το 1965. Ταινία Janwar. Είδαμε τον Shammi Kapoor και την ";", αλλά ακούσαμε τον Mohammed Rafi και την Asha Bhosle).
*
HELEN:
1969,
1971 (Κωμωδία ή δράμα; Η σκηνή αυτή έχει ψωμί.)
*
TANUJA 1967:
Άλλο ένα με την Tanuja (1971).
*
Να κι ένα αριστούργημα (πα να πει αρέσει σ' εμένα) που τραγουδά η Geeta Dutt. Ποια παίζει δεν ξέρω.
*
Τέλος η περιβόητη Μαντουβάλα (ηθοποιός, γνωστή και ως Madhu Bala, το τραγούδι πιο κάτω είναι, φαίνεται, της δεκαετίας του 50). Και πάλι τραγουδούν ο Mohamed Rafi και η Asha Bhosle:
Κι άλλη Μαντουβάλα (1960. Μια κόντρα με τραγούδι για την καρδιά ενός άντρα. Η Μαντουβάλα είναι ντυμένη με θερμά χρώματα, ή αντίπαλος με ψυχρά. Επιχρωματισμένη κόπια).
Λίγη ακόμα (1958).
Και τέλος (1960, τραγουδά και πάλι ο πανταχού παρών Mohammed Rafi) .
Καταλαβαίνω γιατί αυτή η γυναίκα άρεσε στον Καζαντζίδη και τη γενιά του.
Έψαξα αλλά δεν βρήκα Ζιγκουάλα.
*
ΥΓ. Ένα κουτσομπολίστικο απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Οικονομάκου (Τι μπλογκ δηλαδή θα ήμασταν χωρίς κουτσομπολιά;):
«Εν τω μεταξύ μετά τη διάσπαση [διάσπαση ΚΚΕ: 1968] δουλεύω μαζί με τον Άγγελο Ελεφάντη, βάφουμε σπίτια. Μαζί με τον Νίκο Πολίτη και τον Νίκο Κούνδουρο αναλαμβάνουμε την ανακαίνιση ολόκληρων σπιτιών. Φτιάξαμε, ας πούμε, το σπίτι του Κώστα Ζουράρι.»
Ο Ελεφάντης έφτιαξε το σπίτι του Ζουράρι! Χουχουχουχου (γελάει ηλίθια).
Τα βίντεο χάρη στούς drtchock, Raymondo1960, studpup, ZeLLuZZ και fathema79.
Comments:
Να που είναι χρήσιμο το linkblog!
Θα κοιτάξω με προσοχή το άρθρο σου μόλις επιστρέψω στη γρήγορη σύνδεσή μου.
Ανυπομονώ να... εντρυφήσω!:-)
..τρόμαξα να στείλω το σχόλιο..
Θα κοιτάξω με προσοχή το άρθρο σου μόλις επιστρέψω στη γρήγορη σύνδεσή μου.
Ανυπομονώ να... εντρυφήσω!:-)
..τρόμαξα να στείλω το σχόλιο..
Πριν από λίγο καιρό, ήμουν σε μια παρέα με μια πρώην φίλη μου, μεγαλύτερη εκείνη από μένα σε ηλικία, φίλοι της οι περισσότεροι, τους γνώριζα από την περίοδο που βγαίναμε.
Το θέμα ήταν οι αναταραχές στην Ευρώπη υπο το φάσμα της μετανάστευσης κ ως αριστερίζουσα η παρέα έλεγαν τα τσιτάτα τους εκεί ( θα τα έλεγαν κ αν ήταν Δεξιοί αν κ το πιθανότερο είναι να συζητούσαν για τις τιμές των ενοικιαζομένων κ του φρέντο οι Δεξιοί).
Κάποια στιγμή, δεν ξέρω πως, εξάλλου ποτέ δεν ξέρεις τί είναι αυτό που "πατάει το κουμπί" άρχισα να φλασάρω ανάποδα με τις κοινοτυπίες που άκουγα κ τους έριξα ένα μπινελίκι κομψό μεν, μπινελίκιον δε.
Δαγκώθηκαν λίγο αλλά επειδή με ξέρουν κούνησαν το κεφάλι. " Νεοτάξ νέα γενιά" θα σκέφτηκαν, " Άντε να το διαλύουμε παιδιά γιατί αύριο είναι Κυριακή κ έχετε να πάτε κ στην Εκκλησία τώρα που γίνατε θρήσκοι" σκέφτηκα εγώ.
Μετά από 10 μέρες, έλαβα το βιβλίο του Οικονομάκου από τη φίλη μου με τη σημείωση." Θα το διαβάσεις ΟΛΟ κ προσεκτικά κ μετά θα περάσεις απο εξετάσεις κ αυτό ως ελάχιστη αποζημίωση στο χουνέρι που μου έκανες, αλλιώς δεν ξαναβγαίνουμε μαζί". Χαχα!
Το διάβασα κ σας πληροφορώ ότι μου άρεσε πολύ κ το συστήνω ειδικά στους νεότερους ( μόνο να ξέρετε 2 πράγματα παιδιά, μην πάτε κ τα πιστέψετε όλα αυτά...) αφού ανυπομονώ να ξαναβρεθώ με την παρέα να ενδυθώ κ εγώ την νοσταλγία κ να συμμετέχω ενεργά κ με φωνή που κομπιάζει ή πάλλεται από τη συγκίνηση... ;-)
Το θέμα ήταν οι αναταραχές στην Ευρώπη υπο το φάσμα της μετανάστευσης κ ως αριστερίζουσα η παρέα έλεγαν τα τσιτάτα τους εκεί ( θα τα έλεγαν κ αν ήταν Δεξιοί αν κ το πιθανότερο είναι να συζητούσαν για τις τιμές των ενοικιαζομένων κ του φρέντο οι Δεξιοί).
Κάποια στιγμή, δεν ξέρω πως, εξάλλου ποτέ δεν ξέρεις τί είναι αυτό που "πατάει το κουμπί" άρχισα να φλασάρω ανάποδα με τις κοινοτυπίες που άκουγα κ τους έριξα ένα μπινελίκι κομψό μεν, μπινελίκιον δε.
Δαγκώθηκαν λίγο αλλά επειδή με ξέρουν κούνησαν το κεφάλι. " Νεοτάξ νέα γενιά" θα σκέφτηκαν, " Άντε να το διαλύουμε παιδιά γιατί αύριο είναι Κυριακή κ έχετε να πάτε κ στην Εκκλησία τώρα που γίνατε θρήσκοι" σκέφτηκα εγώ.
Μετά από 10 μέρες, έλαβα το βιβλίο του Οικονομάκου από τη φίλη μου με τη σημείωση." Θα το διαβάσεις ΟΛΟ κ προσεκτικά κ μετά θα περάσεις απο εξετάσεις κ αυτό ως ελάχιστη αποζημίωση στο χουνέρι που μου έκανες, αλλιώς δεν ξαναβγαίνουμε μαζί". Χαχα!
Το διάβασα κ σας πληροφορώ ότι μου άρεσε πολύ κ το συστήνω ειδικά στους νεότερους ( μόνο να ξέρετε 2 πράγματα παιδιά, μην πάτε κ τα πιστέψετε όλα αυτά...) αφού ανυπομονώ να ξαναβρεθώ με την παρέα να ενδυθώ κ εγώ την νοσταλγία κ να συμμετέχω ενεργά κ με φωνή που κομπιάζει ή πάλλεται από τη συγκίνηση... ;-)
Απίστευτο post! Τόσο σύνθετο που δεν ξέρεις πού να πρωτοεστιάσεις!
Συνέρχομαι από τα περί Ελεφάντη-Ζουράρι (αχαχαχαχα - οκ) για να πω ότι ο μεν Μοχάμεντ Ράφι είναι πια μακαρίτης, η κυρία Άσα Μπόσλε όμως ζει και βασιλεύει. Προσφατα έβγαλε (πολύ καλό) δίσκο με τους Kronos Quartet, με διασκευές κλασικών μουσικών θεμάτων του Bollywood. Τραγουδά ακόμα σαν κοριτσάκι.
Νίκος
Συνέρχομαι από τα περί Ελεφάντη-Ζουράρι (αχαχαχαχα - οκ) για να πω ότι ο μεν Μοχάμεντ Ράφι είναι πια μακαρίτης, η κυρία Άσα Μπόσλε όμως ζει και βασιλεύει. Προσφατα έβγαλε (πολύ καλό) δίσκο με τους Kronos Quartet, με διασκευές κλασικών μουσικών θεμάτων του Bollywood. Τραγουδά ακόμα σαν κοριτσάκι.
Νίκος
# posted by 
: 5/7/06 3:02 μ.μ.
: 5/7/06 3:02 μ.μ.
Kronos Quartet διασκευάζουν Bollywood? Τί είναι αυτά που λέει ο ποιητής κ. Κουκουζέλη κ μας κρατάτε ανενημέρωτους; Όσο για τον Άλμπεριχ θα τον τακτοποιήσω εγώ γιατί κ αυτός υπάρχει περίπτωση να το ήξερε.
Note to self: Στη μελλοντική σύναξη της παρέας να μην ξεχάσω να πω με ύφος όλο νόημα: " Μπουχαχα. Ο Ελεφάντης έφτιαξε το σπίτι του Ζουράρη;;".
Note to self: Στη μελλοντική σύναξη της παρέας να μην ξεχάσω να πω με ύφος όλο νόημα: " Μπουχαχα. Ο Ελεφάντης έφτιαξε το σπίτι του Ζουράρη;;".
Αγαπητή s.i.a.d., μερσί μποκού. Θα ανταποδώσω. Ροδιά, με το καλό στη γρήγορη. Νίκο, μου κάνει κόλπα το μυαλό μου. Τους Κρόνος δεν τους παρακολουθώ πολύ προσεκτικά τελευταία, αν και κάπου είχε πάρει το μάτι μου το δίσκο με την Μπόσλε (έτσι προφέρεται;). Τους αγάπησα πολύ τον καιρό που στο ρεπερτόριο τους είχαν την Γκουμπαϊντουλίνα (short stories). Ένας δίσκους τους που μ' αρέσει πολύ είναι εκείνος με όλα τα κουαρτέτα του Σνίτκε. Όταν τους άκουσα στο μέγαρο, προ ετών, απογοητεύθηκα λίγο. Αθήναιε, θέλει προσοχή: ΝΑ ΜΗΝ ΓΕΛΑΣΕΤΕ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜΑΚΜΑΝΟΥΣ. Θα σας περάσουν για κρυπτοαριστερό. Να γελάσετε σαν τον Έλμερ Φαντ.
Εγώ, πάντως, μια φορά που 'χα πάει στο σπιτι του Άγγελου Ε. στο Μέτς, βρήκα τους τοίχους σε ψιλο-κακή κατάσταση-τουλάχιστον τότε..
Λέτε μετά το βάψιμο της Ζουραρείου οικίας, να αποκήρυξε το βάψιμο ..?
;-)
΄
Δημοσίευση σχολίου
Λέτε μετά το βάψιμο της Ζουραρείου οικίας, να αποκήρυξε το βάψιμο ..?
;-)
΄
