2.8.06
Παλιά, την εποχή του βινυλίου, τους δίσκους τους έλεγαν και πλάκες. Ένας φίλος μου είχε πει ότι στο γυμνάσιο, ο καθηγητής των θρησκευτικών έκανε την εξής παρατήρηση σε όποιον παρεκτρεπόταν:
"Άκου να σου πω παιδάκι μου, την πλάκα σου στην Κολούμπια όχι στην τάξη."
*
Μην τα ξαναλέμε. Η επιχείρηση διαθέτει πλάκα για κατέβασμα.
*
Comments:
Ξεκίνησα να κατεβάζω αλλά στα τρία μεγαβυτία τα στύλωσε ο ταχυμοιραστής και δε στέλνει μπιτ παραπέρα. Θα ξαναπροσπαθήσω.
Η ατάκα του θεολόγου του φίλου σου μου φάνηκε οικεία και γκούγκλισα για πλάκα και κολούμπια μήπως κάποια παρόμοια έχει πει ο Κωνσταντάρας στον Βουτσά ή τον Τζανετάκο.
Δεν βρήκα τίποτα αλλά ανακάλυψα ένα ωραίο στο Βήμα
Τον Βάιο Μαλλιάρα ελάχιστοι ίσως θα τον θυμούνται. Ηταν όμως ένα από τα πρώτα κλαρίνα την περίοδο 1950 μέχρι και 1970. Θεσσαλός, πονηρός, όπως όλοι(;) οι Θεσσαλοί, είχε παίξει με το κλαρίνο σε όλα τα πανηγύρια της Ρούμελης και της Θεσσαλίας.
Οταν λοιπόν κατέβαινε στην Αθήνα για το «χτύπημα της πλάκας» ερχόταν και στο λογιστήριο της Κολούμπια για να εισπράξει τίποτε δικαιώματα (σ.σ.: από τους δίσκους όπου είχε συμμετάσχει).
Η Τέτα Κεράνη, υπεύθυνη του Τμήματος Δικαιωμάτων, ήξερε το χούι του μπαρμπα-Βάιου. Αρχιζε λοιπόν να αθροίζει τα ποσά που έπρεπε να πάρει ο μπαρμπα-Βάιος. Οι αθροιστικές μηχανές τότε ήταν κάτι τεράστια μεταλλικά «κουτιά» με ταινία χαρτιού που για κάθε «πράξη» έκαναν μισό λεπτό και βάλε, πέρα από τον θόρυβο του «χαλασμένου λεωφορείου». Ακόμη έπρεπε να χτυπάς με δύναμη τα πλήκτρα της και πολλές φορές ολόκληρο το κουτί.
Ο μπαρμπα-Βάιος λοιπόν νόμιζε πως όταν χτυπάς αυτό το κουτί αυξάνονται τα χρήματα. Ετσι λοιπόν κάθε φορά που η Τέτα έστρεφε αλλού το κεφάλι της (σκόπιμα βέβαια) έβλεπες τον πονηρό Θεσσαλό να χτυπάει τη μηχανή από όλες τις πάντες για να αβγατίσουν τα λεφτά που θα έπαιρνε.
Αργά κατάλαβε ότι κάτι τέτοιο δεν γινόταν και ακόμη ότι οι πονηροί Αθηναίοι «έτσι τον πειράζανε». Κάτι έλεγε στη θεσσαλική διάλεκτο και έφευγε να «χτυπήσει καινούργια πλάκα».
Καλές Διακοπές
Η ατάκα του θεολόγου του φίλου σου μου φάνηκε οικεία και γκούγκλισα για πλάκα και κολούμπια μήπως κάποια παρόμοια έχει πει ο Κωνσταντάρας στον Βουτσά ή τον Τζανετάκο.
Δεν βρήκα τίποτα αλλά ανακάλυψα ένα ωραίο στο Βήμα
Τον Βάιο Μαλλιάρα ελάχιστοι ίσως θα τον θυμούνται. Ηταν όμως ένα από τα πρώτα κλαρίνα την περίοδο 1950 μέχρι και 1970. Θεσσαλός, πονηρός, όπως όλοι(;) οι Θεσσαλοί, είχε παίξει με το κλαρίνο σε όλα τα πανηγύρια της Ρούμελης και της Θεσσαλίας.
Οταν λοιπόν κατέβαινε στην Αθήνα για το «χτύπημα της πλάκας» ερχόταν και στο λογιστήριο της Κολούμπια για να εισπράξει τίποτε δικαιώματα (σ.σ.: από τους δίσκους όπου είχε συμμετάσχει).
Η Τέτα Κεράνη, υπεύθυνη του Τμήματος Δικαιωμάτων, ήξερε το χούι του μπαρμπα-Βάιου. Αρχιζε λοιπόν να αθροίζει τα ποσά που έπρεπε να πάρει ο μπαρμπα-Βάιος. Οι αθροιστικές μηχανές τότε ήταν κάτι τεράστια μεταλλικά «κουτιά» με ταινία χαρτιού που για κάθε «πράξη» έκαναν μισό λεπτό και βάλε, πέρα από τον θόρυβο του «χαλασμένου λεωφορείου». Ακόμη έπρεπε να χτυπάς με δύναμη τα πλήκτρα της και πολλές φορές ολόκληρο το κουτί.
Ο μπαρμπα-Βάιος λοιπόν νόμιζε πως όταν χτυπάς αυτό το κουτί αυξάνονται τα χρήματα. Ετσι λοιπόν κάθε φορά που η Τέτα έστρεφε αλλού το κεφάλι της (σκόπιμα βέβαια) έβλεπες τον πονηρό Θεσσαλό να χτυπάει τη μηχανή από όλες τις πάντες για να αβγατίσουν τα λεφτά που θα έπαιρνε.
Αργά κατάλαβε ότι κάτι τέτοιο δεν γινόταν και ακόμη ότι οι πονηροί Αθηναίοι «έτσι τον πειράζανε». Κάτι έλεγε στη θεσσαλική διάλεκτο και έφευγε να «χτυπήσει καινούργια πλάκα».
Καλές Διακοπές
Η πλάκα έχει και το συνοδευτικό (τι συνοδευτικό δηλαδή, η πλάκα είναι συνοδευτική) φυλλάδιο;
Εντυπωσιάστηκα!
Μας γλίτωσες από ριπάρισμα, ευχαριστούμε πολύ.
Και το πιο σημαντικό:
Καλό δρόμο να έχεις!
Εντυπωσιάστηκα!
Μας γλίτωσες από ριπάρισμα, ευχαριστούμε πολύ.
Και το πιο σημαντικό:
Καλό δρόμο να έχεις!
# posted by 
: 3/8/06 11:41 π.μ.
: 3/8/06 11:41 π.μ.
Ζητώ συγνώμη, είχα καιρό να επισκευτώ το blog σας και διάβαζα από πάνω προς τα κάτω τα νέα post. Ούτως ή άλλως, ευχαριστούμε για την προσεγμένη δουλειά.
Εσάς και τους λοιπούς... Καπαδόκες.
Επειδή μία ίσον καμία:
Καλό δρόμο.
Εσάς και τους λοιπούς... Καπαδόκες.
Επειδή μία ίσον καμία:
Καλό δρόμο.
# posted by : 3/8/06 12:02 μ.μ.
: 3/8/06 12:02 μ.μ.
Πάλι καλά που βράδιασε στο νησί και η γραμμή ξεβράχνιασε για να δω ότι διακοπίζεστε, φίλτατε.
Ανεμέλες απλωτές και απρόσμενες πατητές σας εύχομαι (α, ναι, και -πάντα- καλό καλοκαίρι!)
Ανεμέλες απλωτές και απρόσμενες πατητές σας εύχομαι (α, ναι, και -πάντα- καλό καλοκαίρι!)
Ετεροχρονισμένα έστω, ας συμβάλλω κι εγώ στην κουβέντα αυτήν τη παράξενη τομή δισκογραφικών και ακτινογραφικών πλακών.
Δημοσίευση σχολίου
