<$BlogRSDUrl$>

28.10.06




Άκουσα κάποτε μια ιστορία για τον Τσάρλς Άιβς : Ήταν σε μια συναυλία και ο από πίσω του, ένας νεαρός -νεαρότερος του Άιβς δηλαδή- μιλούσε συνέχεια. Όταν σηκώνεται ο Άιβς, γυρίζει και του λέει: "Νεαρέ μου, πάψε επιτέλους να μιλάς και άκου σαν άντρας".

Με την προτροπή του Άιβς, σε παραπέμπω σε δύο μουσικές προσφορές του Μπερεκέτη. Πριν όμως διάβασε ένα ωραίο κείμενο. Μου άνοιξε τα μάτια για το πώς θα γίνω ο άντρας-πόθος.

Μουσική προσφορά ένα και δύο.

*

Το σκίτσο είναι του Jean-Jacques Sempé.

*

buzz it!

 

Comments:
Άσχετο, αλλά ταιριάζει.

Silence. Ever see a for-real honest-to-God shit-eatin' grin? Tim had sat down at his own table, a very nice guy, with one of the world's great musicians as his very nice guest. Wouldn't you smile? But that silence got to stretching, and that natural little smile froze on his face until someone got up in pity and said something to end that singular scene. Heraclitus said "expect the unexpected" and, by chance, there I was, sitting across from one of the worldliest people on the planet, and one of the stupidest.


(περιέχει και μια ρώσικη ορθόδοξη εκκλησία)
 
Να λοιπόν ένας Mingus στο ξεκίνημα του. Δεν φαίνεται αλλά είναι εκεί.[Τα λόγια, το τραγούδι]
 
O "Μαρσελέν που κοκκινίζει" και πώς να γίνετε, άνδρας.

Μου τόχε χαρίσει μια κοπέλλα απο την Σχολή Καλών Τεχνών.Εγώ τον καιρό εκείνο ήθελα να γίνω μουσικός και πίστευα ότι άκουγα σαν αντρας. Είμουν παιδί!Ασε που δεν έγινα και μουσικός

Βρέ ο Σεμπέ( το μπέ προφέρεται μαλακά και κλειστά!
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?