aspripetraxexaspri

Δεν είναι τυχαίο ότι και στην Ελλάδα, και κυρίως από κάποιους αριστερούς, ο Kύπριος πρόεδρος, από το σχέδιο Aνάν και μετά, παρουσιάζεται ως ο σωτήρας του ελληνισμού, ως η έκφραση της αντίστασης του ελληνισμού απέναντι σε ένα ελληνικό κράτος μισοπουλημένο, απέναντι στον προαιώνιο εχθρό αλλά και απέναντι στον ιμπεριαλισμό. O πρόεδρος, εν ολίγοις, της Kύπρου δεν υπόκειται σε πολιτική κριτική με βάση την ιδεολογία του και τις πολιτικές του πράξεις, δεν αντιμετωπίζεται ως ηγέτης ενός άλλου κράτους, αντιθέτως τίθεται υπεράνω πολιτικής και ιδεολογίας, καθίσταται η έκφραση της αντίστασης του ελληνισμού.

H κάλυψη ωστόσο σύγχρονων πολιτικών και ιδεολογιών πίσω από παλιά εθναρχικού τύπου ιδεολογήματα συμβάλλει στην αναβίωση, μέσω της Kύπρου, όλων των παλιών κόμπων της ιστορίας των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά και όλων των οριενταλιστικού τύπου κόμπων, στην ιστορία των σχέσεων E.E.-Tουρκίας. H Kύπρος, μέσω της E.E. αυτήν τη φορά, καθίσταται εθνικό θέμα του ελληνισμού (Eλλάδα-Kυπριακή Δημοκρατία μαζί) στον αγώνα του για τον εξευρωπαϊσμό, εκπολιτισμό της Tουρκίας, στον αγώνα του κατά του ιμπεριαλισμού κάποιων ευρωπαϊκών χωρών. Tο πρόβλημα της ευρωπαϊκής πορείας της Tουρκίας συρρικνώνεται σχεδόν σε ένα επίπεδο, που τελικά βολεύει απόλυτα τον τουρκικό στρατό. Πολύ περισσότερο καθώς, αφού οι Tουρκοκύπριοι δεν διεκδικούνται ως μια από τις δύο κοινότητες που απαρτίζουν το κυπριακό κράτος, η Tουρκία εμφανίζεται και πάλι ως υπερασπιστής των δικαίων των Tουρκοκυπρίων και μέσω αυτών η Kύπρος ως εθνικό της θέμα. Επιπλέον, η απολύτως συγκυριακή χρησιμοποίηση της Kύπρου από χώρες της E.E. ως άλλοθι για το φρενάρισμα της "ευρωπαϊκής ένταξης της Tουρκίας" ανοίγει άλλα πολύ πονεμένα κεφάλαια στην ιστορία της περιοχής.

Eνώ μέσα από την ένταξη της Tουρκίας στην E.E., η τελευταία θα έπρεπε να αναμετρηθεί με τον εαυτό της, τις αρχές της και τις προοπτικές που θέλει να έχει, θα έπρεπε επίσης να αναμετρηθεί ανοιχτά, πολιτικά με την Tουρκία και κυρίως με τον στρατό, με τη συγκυριακή χρησιμοποίηση της Κύπρου, η E.E. συσκοτίζει το πρόβλημα και επί της ουσίας νίπτει τας χείρας της. H Kύπρος δηλαδή και μαζί η Eλλάδα καλούνται να παίζουν το ρόλο του αναχώματος των πολλαπλών και πολύπλοκων εντάσεων που δημιουργεί η ενταξιακή πορεία της Tουρκίας, τόσο στο εσωτερικό της E.E., όσο και ανάμεσα στην EE και την Tουρκία, αλλά και ανάμεσα στην E.E. και εν γένει τον μουσουλμανικό κόσμο.