30.3.07
Διάβασα μια κραυγή διαμαρτυρίας στο μπλογκ του Μάνου Αντώναρου. Διάβασε την. Είπα να δοκιμάσω να την ξαναγράψω, παραμένοντας όσο μπορούσα πιστός στα γεγονότα, δοκιμάζοντας όμως ένα ύφος λίγο διαφορετικό. Το ύφος είναι ο άνθρωπος ξέρεις. Πρόκειται για αναγνωστικό κι όχι για συγγραφικό σχόλιο. Δεν αναφέρεται στο ίδιο το γεγονός, αλλά στο πώς θα μπορούσε κανείς να το μεταφέρει σε άλλους. Φτιαγμένο πρόχειρα για προσωπική χρήση.
259 λέξεις.
Φίλε μου,
ο κόσμος, κι εσύ μαζί, κάνει το λάθος να θεωρεί πολλά πράγματα δεδομένα χωρίς να είναι. Όχι εγώ. Όχι εγώ πια.
Πριν κάμποσα χρόνια συνέβη κάτι που με ξέπλυνε, ελπίζω οριστικά, από τις αυταπάτες: Ένα βράδυ ο μαλάκας με τον οποίο συνδεόμουν, με βίασε παρέα μ' ένα γομάρι φίλο του. Δεν αντέχω να σου γράψω λεπτομέρειες. Στα γρήγορα σου λέω ότι όταν συνέβη ήταν βράδυ και βρισκόμασταν σπίτι του. Αν και ζαλισμένη αντιστάθηκα γενναία. Όμως με δυο γαϊδούρια απο πάνω μου λίγα μπορούσα να κάνω. Υπέκυψα.
Η εμπειρία αποδείχτηκε πληγή μεγάλη. Το στοιχειωδέστερο δικαίωμα, να διαθέτω το κορμί μου σε όποιον και όποτε θέλω εγώ, αποδείχτηκε φούμαρα. Βρέθηκα σε σύγχυση. Στην αρχή σιχαινόμουν τον εαυτό μου. Δεν μπορούσα να φάω. Όλα μαύρα. Νόμιζα ότι σιχαινόμουν τους άντρες. Φαντάσου, ήμουν τόσο χαμένη που δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή τι με είχε κάνει να ξεχωρίσω, έστω και για λίγο, αυτόν τον βλαμμένο, απ' τους πολλούς που με τριγύριζαν τότε. Για να ξεπεράσω το βαρύ πένθος μέχρι και με γυναίκα πήγα. Τζίφος. Χρειαζόμουν χρόνο κι όχι εμπειρίες.
Τώρα νοιώθω νηφάλια. Εννοώ αυτή τη στιγμή... Ξέρω ότι τo τραύμα δεν θα μ' αφήσει να ξεχάσω την ύπαρξή του. Μπορώ τουλάχιστον να σου γράφω για τα παλιά, κουτσά-στραβά, χωρίς να ταράζομαι. Το κακό είναι πως ό,τι γράφω, ό,τι πώ, αδυνατεί να μεταφέρει όσα πέρασα. Δεν πειράζει, κάτι είναι κι αυτό. Θα σου πω κι άλλα δια ζώσης.
στέλνω φιλιά και να με θυμάσαι μέχρι να ξαναβρεθούμε.
Π..........
ΥΓ πες στους κοινούς μας φίλους αυτό που μου συνέβη. Που ξέρεις; Μπορεί να καταλάβουν.
Comments:
ευστοχο
ενδεχομενως ομως να μην υπαρχει κακη προθεση. να γραφει-ο καθε ενας-καλοπροαιρετα μεν αλλα ισα μ'εκει που του κοβει και οπως του κοβει. οποτε καταληγομεν στο ΄΄..αφες αυτοις..΄΄ του ευαγγελιου και στο ΄΄ο θεος να μας φυλαει απο τους βλακες΄΄ του οσκαρουαλδίνου, αχτυπητος συνδιασμος. και βεβαια ΄΄εμεις΄΄ δεν ειμαστε κατ'ουδενα τροπο εξαιρεση, ολοι στο ιδιο το καζανι βραζουμε, οθεν stomen kalos,stomen metafovou
Μπρρρρρρρρρ!!!!!.....
ενδεχομενως ομως να μην υπαρχει κακη προθεση. να γραφει-ο καθε ενας-καλοπροαιρετα μεν αλλα ισα μ'εκει που του κοβει και οπως του κοβει. οποτε καταληγομεν στο ΄΄..αφες αυτοις..΄΄ του ευαγγελιου και στο ΄΄ο θεος να μας φυλαει απο τους βλακες΄΄ του οσκαρουαλδίνου, αχτυπητος συνδιασμος. και βεβαια ΄΄εμεις΄΄ δεν ειμαστε κατ'ουδενα τροπο εξαιρεση, ολοι στο ιδιο το καζανι βραζουμε, οθεν stomen kalos,stomen metafovou
Μπρρρρρρρρρ!!!!!.....
# posted by 
: 30/3/07 6:56 μ.μ.
: 30/3/07 6:56 μ.μ.
Αγαπητέ Κουκουζέλη, μου κάνει εντύπωση που επιλέξατε αυτό το κείμενο ως άσκηση ύφους. Αυτό δεν έχει αρνητική ή θετική χροιά. Απλώς μου κάνει εντύπωση. Έχω μείνει πολλή ώρα στη σελίδα σας και κοιτάζω το ποστ σας και σκέφτομαι ότι πάντα κάτι χάνεται στη μεταφορά. Από το βίωμα στην πρώτη αφήγηση, από την πρώτη στη δεύτερη, είναι σαν να ανοίγεις με ένα φςςςςς μια κόκα κόλα και σιγά σιγά ξεθυμαίνει.
Για κάποιο λόγο, είμαι ευχαριστημένος που η επιλογή του κειμένου σας κάνει εντύπωση. Έχει κι αυτή, η επιλογή, την ιστορία της. Δεν είναι σας την λέω: Τελείως ξεθυμασμένη.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΝΑ ΤΟ ΔΙΗΓΕΙΘΗΤΕ ΞΑΝΑ ,ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΤΡΟΠΟ. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ? ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ,ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΣΤΗ ΣΑΥΡΑ ΠΗΡΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΠΙΑΣΕ,ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ. ΕΓΩ ΔΕ ΜΠΟΡΩ. ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΕΤΕ ΣΤΡΑΒΑ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΘΙΞΩ ΚΑΝΕΝΑΝ.ΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΓΕΝΙΚΑ ΕΝΑ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ,ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ.
ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ,ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΕΙ ΞΑΝΑ.
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ,
ΚΙΡΑ
ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ,ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΕΙ ΞΑΝΑ.
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ,
ΚΙΡΑ
# posted by : 31/3/07 3:22 μ.μ.
: 31/3/07 3:22 μ.μ.
Αθήνα, 31 Μαρτίου 2007
Αξιότιμε κύριε Κουκουζέλη,
δεν τα πιάνω εύκολα. Αυτό ήταν πάντα ένα πρόβλημα στη ζωή μου. Εγώ τα θέλω νιανιά τα πράγματα. Από μικρή κι έχω πολύ βασανιστεί. Κάτι δεν έπιασα πάλι. Κι εκεί που πάω να καταλάβω, τσουπ, μια άγνωστη σύνταξη: "Δεν είναι σας την λέω". Αχ δεν καταλαβαίνω. Αυτά αν θέλετε μπορείτε να τα μεταφέρετε με πιο πολύ ανθρακικό, γιατί πολύ με βασανίζουν.
Η φίλη σας,
Ου
Αξιότιμε κύριε Κουκουζέλη,
δεν τα πιάνω εύκολα. Αυτό ήταν πάντα ένα πρόβλημα στη ζωή μου. Εγώ τα θέλω νιανιά τα πράγματα. Από μικρή κι έχω πολύ βασανιστεί. Κάτι δεν έπιασα πάλι. Κι εκεί που πάω να καταλάβω, τσουπ, μια άγνωστη σύνταξη: "Δεν είναι σας την λέω". Αχ δεν καταλαβαίνω. Αυτά αν θέλετε μπορείτε να τα μεταφέρετε με πιο πολύ ανθρακικό, γιατί πολύ με βασανίζουν.
Η φίλη σας,
Ου
ou ming, είδατε τι κάνει η βιασνη;.Ξχσα να βάλω το να. "Δεν είναι να σας λέω".
ο ακόμα πιο φίλος σας kukyzelis
*
Κίρα, δεν έχει καμιά σημασία η ιστορία. Ο σκοπός μου ήταν, σε τελευταία ανάλυση, να περάσω ευχάριστα όσο την έγραφα (παρά το ζοφερό του θέματος).
ο ακόμα πιο φίλος σας kukyzelis
*
Κίρα, δεν έχει καμιά σημασία η ιστορία. Ο σκοπός μου ήταν, σε τελευταία ανάλυση, να περάσω ευχάριστα όσο την έγραφα (παρά το ζοφερό του θέματος).
ΓΙΑΤΙ ΤΗ ΓΡΑΞΑΤΕ ΟΜΩΣ?
ΔΕ ΣΑΣ ΕΧΩ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΥΦΟΥΣ. ΤΟ ΟΤΙ ΤΗΝ ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ,ΜΕ ΤΟ ΥΦΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ,ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ? ΕΛΠΙΖΩ Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ.
ΔΕ ΣΑΣ ΕΧΩ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΥΦΟΥΣ. ΤΟ ΟΤΙ ΤΗΝ ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ,ΜΕ ΤΟ ΥΦΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ,ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ? ΕΛΠΙΖΩ Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ.
# posted by : 31/3/07 3:59 μ.μ.
: 31/3/07 3:59 μ.μ.
Δεν με κουράζετε Κίρα. Όταν διάβασα την ιστορία της κοπέλας το πρώτο που σκέφτηκα ήταν αν η ιστορία της μπορούσε να δοθεί και μ' άλλο τρόπο. Ιδού η Ρόδος...
*
ou ming, κάτι μου λέει το όνομα σας. Όσα ξεχνάω πρέπει να μου τα λέτε με τρόπο.
*
*
ou ming, κάτι μου λέει το όνομα σας. Όσα ξεχνάω πρέπει να μου τα λέτε με τρόπο.
*
Εμένα μ άρεσε πολύ αυτό που κάνατε (η "αλλιώτικου τρόπου γραφή"), το βρήκα χρειαζούμενο για μένα, που ρίχνω κλάμα και κλάμα μ αυτά και μ αυτά που διαβάζω απο δω κι απο κει, εδω μέσα...
Τόχω πια καταλάβει πως ο τρόπος γραφής είναι που συγκλονίζει πιο πολύ, παρά το θέμα καθεαυτό...
Όχι και πως κάνει μεγάλη διαφορά αυτό (το που το κατάλαβα), πάλι κλαίω, μα παρόλαυτά είναι καλό να το θυμάμαι (να προσγειώνομαι) που και που.
Τόχω πια καταλάβει πως ο τρόπος γραφής είναι που συγκλονίζει πιο πολύ, παρά το θέμα καθεαυτό...
Όχι και πως κάνει μεγάλη διαφορά αυτό (το που το κατάλαβα), πάλι κλαίω, μα παρόλαυτά είναι καλό να το θυμάμαι (να προσγειώνομαι) που και που.
Λέμον, χαίρομαι πάρα πολύ.
"ο τρόπος γραφής είναι που συγκλονίζει πιο πολύ, παρά το θέμα καθεαυτό." Έχετε δίκιο, όταν μιλάμε για συγκίνηση. Κι εγώ αυτό έχω καταλάβει. Είναι μια διαπίστωση με σημαντικές συνέπειες. Τόσο για εκείνον που γράφει όσο και για εκείνον που διαβάζει. Καλή Ανάσταση.
"ο τρόπος γραφής είναι που συγκλονίζει πιο πολύ, παρά το θέμα καθεαυτό." Έχετε δίκιο, όταν μιλάμε για συγκίνηση. Κι εγώ αυτό έχω καταλάβει. Είναι μια διαπίστωση με σημαντικές συνέπειες. Τόσο για εκείνον που γράφει όσο και για εκείνον που διαβάζει. Καλή Ανάσταση.
Εγώ πάλι αλλιώς το πήρα το όλο.
Αλλά δεν θα χει νόημα άμα το ρίξουμε στην ανάλυση.
Θέμα ύφους όπως είπατε πολυαγαπημένε :)
Καλή ανάσταση
ξ.
Δημοσίευση σχολίου
Αλλά δεν θα χει νόημα άμα το ρίξουμε στην ανάλυση.
Θέμα ύφους όπως είπατε πολυαγαπημένε :)
Καλή ανάσταση
ξ.
# posted by : 2/4/07 4:35 μ.μ.
: 2/4/07 4:35 μ.μ.
