27.4.07
Οι Αποσιωπημένοι.
-του Hotel Memory.
Σίμων Καρράς. Φωτό πειραγμένη.
Ο Σίμων Καρράς αισθανόταν μια χαρά στον στενό του κύκλο. Άγνωστος από τη δεκαετία του τριάντα, όταν ίδρυσε το Σύλλογον Προς Διάδοσιν Της Εθνικής Μουσικής, μέχρι τη δεκαετία του εβδομήντα, όταν τον έκαναν ευρύτερα γνωστό οι μαθητές του. Και πόσοι τον ξέρουν δηλαδή σήμερα;
Για τον Samuel Baud-Bovy ήταν αρκετό να γνωρίσει και να γνωριστεί με όσους ηχογραφούσε. Του έφτανε ότι τον εκτιμούσαν εκείνοι που μοιράζονταν τα ενδιαφέροντά του.
Και για τους δυο, η διεύρυνση του κύκλου των γνωστών θα αποκτούσε νόημα μόνο αν επρόκειτο να αποφέρει καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Με ό,τι επώδυνο και χρονοβόρο συνεπάγεται αυτό.
Τη σιωπή των άλλων για το άτομο σου την επιβάλλεις.
Πώς επιλέγεις να ζήσεις -δηλαδή να πεθάνεις- εδώ ήταν πάντα ο κόμπος! Οι επιλογές σου (να τις φανταστείς σαν ρούχο που αγόρασες) δεν χωράνε, μαζί με σένα, και τους ψιθύρους ή τις σκέψεις ή τις συζητήσεις άγνωστών σου συνανθρώπων.
Κάθεται ο άλλος σήμερα και επινοεί συνομωσίες, φαντάζεται σινάφια δολοπλόκων για να δικαιολογήσει το δικό του, ολοδικό του, πάθος να μάθω ότι υπάρχει· να γίνει αν είναι δυνατόν διάσημος.
Αν κατάλαβες, δεν έχω κάτι να προσάψω στους γνωστούς και τους διάσημους. Μου κάθονται στο λαιμό οι άλλοι, όσοι καταστρέφουν τη ζωή τους κουβαλώντας στους ώμους, κι όχι μόνο τους δικούς τους, το ασήκωτο βάρος του άγνωστου, του αποσιωπημένου.
Κατάλαβέ το, αποσιωπημένοι έχουν πάψει να υπάρχουν προ πολλού: Από τότε που μάθαμε την ύπαρξη του Ηρόστρατου. Τους υπόλοιπους, αργά η γρήγορα, θα τους μάθουμε... Αν όχι αμέσως, εμμέσως... Το μόνο που μετράει είναι πώς έζησαν.
Comments:
Γιατρέ μου, δηλώνω παρούσα και συμφωνώ απολύτως. Άλλωστε η διασημότητα δεν συμβαδίζει πάντα με την επιτυχία (αυτά να τα ακούνε μερικοί, εκατέροθεν...)
Δημοσίευση σχολίου
# posted by 
: 27/4/07 8:56 μ.μ.
: 27/4/07 8:56 μ.μ.
