<$BlogRSDUrl$>

11.5.07

Σέξυ Χ 2. 

Ταινία Anna του 1951. Το τραγούδι έγραψαν οι Francesco Giordano και Roman Vatro. Η Flo Sandon's δανείζει τη φωνή της στην Silvana Mangano.




Ένα ακόμα κλιπ από την Anna. Και μια ολόκληρη ταινία (Mambo)!

*

Το Scopitone έμοιαζε με τζουκ μποξ, ήταν γαλλική εφεύρεση και δεν έπαιζε δισκάκια αλλά φιλμάκια (scopitones) φτιαγμένα ειδικά για αυτό. Φιλμάκια όπως το από κάτω με την Joi Lansing (1929-1972):


Προσφορά seidrik

Πρόγονος του βίντεο κλιπ, το πρώτο scopitone φτιάχτηκε το 1960. Εντυπωσίασε και πολλοί επένδυσαν προσδοκώντας μεγάλα κέρδη. Λέγεται ότι μεταξύ αυτών ήταν και ο άγνωστος σκηνοθέτης Francis Ford Coppola. Η ελπίδα διατηρήθηκε μια δεκαετία περίπου και μετά ξεθύμανε (το τελευταίο φιλμάκι φτιάχτηκε το 1978).
*

buzz it!

 

Comments:
Είναι ενδιαφέρον, και σημαντικό, να φυλάσσονται κάπου αυτές οι εικόνες και γιατί μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα εποχές πριν τη δική μας, των οποίων οι εικόνες σβήστηκαν πριν καιρό για να εγγραφούν καινούργιες, οι δικές μας: το παλίμψηστο, ή οι μαγνητοταινίες, της κοινωνίας του θεάματος.

Εγώ βλέποντας αυτά τα δύο βιντεάκια κατάλαβα τι είχανε στον νου τους οι διάφοροι (κομμουνιστές) ηθικολόγοι αλλά και οι (ιερο)κήρυκες της αντισέξ ηθικότητας όταν μιλούσαν για τις ακόλαστες εικόνες και τα διεφθαρμένα ακκίσματα του 'κινηματόγραφου', για τις σειρήνες του κόσμου τούτου ή την ηθική κατάπτωση των αστών...

Είναι τέλος πολύ ενδιαφέρον ότι τα σουσούμια, τα τσαλίμια, η όλη κίνηση και το κούνημα της δεύτερης εμένα μου φέρνουν προς drag queen περισσότερο: ίσως τόσο εξώφθαλμα 'προκλητικά' (χάχαχα), που μόνο για παστίς και παρώδηση κάνουν πια.
 
Πω πω πω! Βρίσκω και τις δύο απίθανες. Ειδικά η Lansing με τυλίγει με τη μία στον ιστό της. Η κίνηση του χορού και το κομμάτι με συνεπήραν. Δεν ξέρω. Σε μένα η "πρόκλησή" της λειτούργησε κυριολεκτικά (και καθόλου παρωδιακά).

Γεια σου kuk, ανατόμε.
 
Προσέξτε ότι το πρώτο κλιπ είναι προκλητικό καταγράφοντας προκλητικές κινήσεις. Βασίζεται στις ικανότητες πρόκλησης της υπέροχης Συλβάνας Μανγκάνο. Το βλέπω και αισθάνομαι περίεργα [εδώ όλη η σεκάνς]. Το δεύτερο εκτός από την καταγραφή των προκλητικών κινήσεων της Τζόι, κυριολεκτεί οπτικά: Εικονογραφεί λεκτικές μεταφορές. Ο "ιστός" του έρωτα, το "βέλος" του έρωτα, ο "μάγος" (της φυλής) έρωτας κτλ κτλ. Παίρνει τις μεταφορές κατά λέξη. Πρόκειται για ένα από τα (πολλά) κλινικά συμπτώματα της ψύχωσης... Γι αυτό μ' αρέσει...
 
Ναι, ρε παιδιά, αλλά αυτηνής της δεύτερης κάπως είναι το μούτρο της. Είδα και το άλλο βιντεάκι με τον σιγαστήρα και είχα πάλι την εντύπωση ότι βλέπω βαρβατεμένη drag queen.

Μπα, η Γιουροβίζιον θα φταίει.
 
πω πω, η Μανγκάνο είναι θεά...

they don't make them anymore as they used to! :-)

και τι ωραία μουσική...
 
Sraosha, έχεις δίκιο. Αλλά θυμίζει drag queen γιατί τέτοιου τύπου γυναίκες (γυναίκες με έντονα χαρακτηριστικά και χτυπητά χρώματα) γουστάρουν να μιμούνται οι βασίλισσες.
Xilaren, η Μανγκάνο είναι μάγισσα.
 
Επειδή ο Κουκουζέλης δεν μπορεί να έχει άδικο, ξαναμαναείδα το βίντεο με τον σιγαστήρα. Γκομενάρα η Joi. Συμφωνώ. Ντεμοντέ, μεν, γκομενάρα, δε.

Όσο για τη φωτό της ΣΜ ως μάγισσας... αμάααααν.
 
Αχά! Αμα έχουν έτσι τα πράγματα τότε, Σραόσα, έχεις δυο φορές δίκιο.
*

Θα τολμήσω να παρατηρήσω ότι η Τζόι είναι ντεμοντέ ακριβώς επειδή είναι γκομενάρα. Ποιος θυμάται σήμερα τις παλιές καλές φρεγάδες;

*

:)

*
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?