<$BlogRSDUrl$>

23.5.07

Με αφορμή το νέο εκδοτικό εγχείρημα.
Του οποίου η ιντερνετική παρουσία
μου φαίνεται καλύτερη από την έντυπη εκδοχή του.
Αν και είναι νωρίς ακόμα.
H πρόσληψη του Δερμεντζόγλου [ίσως του καλύτερου,
κατ εμέ, νέου Έλληνα γελοιογράφου,
κι ας είναι ακόμα υπερβολικά
επηρεασμένος από τον Ιωάννου] στα συν.
Για να δούμε.



Κάθε χρόνο έρχεται η ώρα που πετάω τη μισή εφημερίδα (όσες καθημερινές αγοράζω πια εφημερίδα). Ο λόγος είναι οι πολλές σελίδες που αφιερώνει στη δημοσίευση ισολογισμών. Πρόκειται για μια δεύτερη εφημερίδα που, η μεγάλη πλειοψηφία των αναγνωστών, θα πετάξει, σχεδόν αμέσως, στα σκουπίδια.

Άραγε, αν η Βουλή καταργούσε την υποχρέωση να δημοσιεύουν οι επιχειρήσεις τους ισολογισμούς τους, θα ασκούσε λογοκρισία;

Διάβασα και, κυρίως, άκουσα τον Σ. Μάνο (τα είπε ο άνθρωπος πριν 9 μήνες) και “προβληματίστηκα”:

Επισημαίνω λοιπόν [...] ότι είμαστε η μόνη -η μόνη!- ευρωπαϊκή χώρα που υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να δημοσιεύουν τις καταστάσεις αυτές [τους ισολογισμούς] στον ημερήσιο τύπο. Όχι σε μία ή σε δύο εφημερίδες, αλλά σε πολλές εφημερίδες. Είναι μία απόδειξη της στενότατης διαπλοκής κυβέρνησης με τα μέσα ενημέρωσης. Δε θα έλεγα μόνο κυβέρνησης αλλά του πολιτικού κόσμου, διότι δεν άκουσα από αλλού αντίρρηση. Με τις ρυθμίσεις αυτού του νομοσχεδίου γινόμαστε μεν ευρωπαϊκότεροι αλλά χαρίζουμε και μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στα έντυπα μέσα ενημέρωσης. Εγώ θεωρώ τη [...] διατήρηση αυτού του καθεστώτος [...], της δημοσίευσης των οικονομικών αυτών στοιχείων στις ημερήσιες εφημερίδες, τεράστιο σκάνδαλο της σημερινής πλέον κυβέρνησης, διότι, εντάξει, μπορεί να υπήρχε και στην προηγούμενη, αλλά εσείς, που είσαστε τέτοιοι μεγάλοι φορείς της εξυγίανσης του δημόσιου βίου, είναι ακατανόητο ότι συνεχίζετε να πριμοδοτείτε με αυτήν την οιονεί φορολογία υπέρ τρίτων, μερικά μόνο μέσα ενημέρωσης. Δεν νομίζω ότι διαφεύγει της προσοχής σας ότι υπάρχουν πολλές εφημερίδες που ζουν αποκλειστικά -αποκλειστικά!- από αυτές τις δημοσιεύσεις. Θεωρώ λοιπόν τελείως απαράδεκτο αυτό το γεγονός και θλίβομαι για το γεγονός ότι κανένα κόμμα στη βουλή δεν βρέθηκε να το τονίσει αυτό, διότι, ξαναλέω, μια από τις βασικές επιπτώσεις του νομοσχεδίου είναι να αυξήσει δραματικά τα έσοδα των εφημερίδων.[...] Λοιπόν αυτή είναι η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω για το νομοσχέδιο: ότι είναι ένα νομοσχέδιο μεταφοράς επιχειρηματικών πόρων στα χέρια των εφημερίδων.


Υποθέτω ότι και αυτό το θέμα θα έχει συζητηθεί εξαντλητικά από τις στήλες του τύπου και στη μπλογκόσφαιρα. Δεν ξέρω. Κάτι τέτοιες λεπτομέρειες όμως εξασφαλίζουν ή δεν εξασφαλίζουν την ανεξαρτησία από το κράτος, είτε συμπολιτεύεσαι είτε αντιπολιτεύεσαι, λιγότερο ή περισσότερο ριζοσπαστικά. Κάτι τέτοιες λεπτομέρειες βοηθούν επίσης και την ποιότητα του δημόσιου λόγου. Δεν ξέρω μονάχα αν είμαστε όντως η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να δημοσιεύουν τους ισολογισμούς τους στις εφημερίδες.
*
Το απόσπασμα από τη συζήτηση νομοσχεδίου εναρμονισμού της ελληνικής νομοθεσίας με την ευρωπαϊκή, νομοσχεδίου που αφορούσε τους “[...] ετήσιους και τους ενοποιημένους λογαριασμούς εταιρειών ορισμένων μορφών, τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και ασφαλιστικών επιχειρήσεων”. Η συζήτηση έγινε την Τρίτη 29 Αυγούστου 2006.
*
Τα βίντεο μέσω e-roosters. Αν έλλειπε κι αυτός ο Παναγιωτης Κανελλοπουλος όλα θα ήταν πολύ καλύτερα. Oh well...

*

buzz it!

 

Comments:
Το αν είναι μύθος ή γεγονός θα το κρίνει η συγγραφική ομάδα του β.ι.στ.δ. περί το 2150. Αλλά θυμάμαι τον μακαρίτη Τεγόπουλο να κααταθέτει πως οδηγήθηκε στο σκάνδαλο Κοσκωτά από την προσεκτική ανάγνωση των ισολογισμών της Γραμμής Α.Ε.

Νομίζω πως πρέπει κάποιος να το σφυρίξει σ' αυτά τα μπίλμπορντ της ελευθερίας του τύπου. Να μας ρίξουν στα τάρταρα των τσάρτς και να γίνει ο κακός χαμός.

Πάντως η Αθλητική Ηχώ δείχνει μια εναλλακτική οδό.
 
Αξίζει τον κόπο να διαβάσεις ένα άρθρο του Νιουγιόρκερ για το σκάνδαλο Ένρον. Με ανάγνωση ισολογισμών, σχεδόν α λα Τεγόπουλος, ασχολείται.... Είναι μεγάλο. Το διάβασα στο τραίνο, ερχόμενος από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Νύχτα. Βαθύ σκοτάδι γύρω. Το λέω αυτό για να ξέρεις ότι δεν θα σε παρεξηγήσω αν δεν το διαβάσεις... The truth is out there: Κάτω από τη μύτη μας. Και οι εφημερίδες ασχολούνται με αποκαλύψεις...
*
Κάτι πήρε το μάτι μου για την Αθλητική Ηχώ. Για τσόντες μιλάμε, έτσι;
*
 
Παρότι φαντάζομαι οτι ο Μάνος θα ήταν υπέρ της άρσης της υποχρέωσης να δημοσιεύονται οι ισολογισμοί, υπάρχει και μια πιο απλή λύση που θα μπορούσε να προτείνει: να δημοσιεύονατι υποχρεωτικά σε ιστότοπο του υπουργείου οικονομικών με εγγυήσεις στην ελεύθερη πρόσβαση από τον οποιονδήποτε, οποτεδήποτε.
 
Ρε παιδιά, αυτό το εκδοτικό εγχείρημα είναι του γνωστού Ελεύθερου Ρύπου που θυμάμαι με νοσταλγία από τα παιδικά μου χρόνια (η γιαγιά είναι ακόμα φανατική αναγνώστρια); Ή είναι άλλος ελεύθερος τύπος αυτός;
 
lazopolis Ι: Νομίζω ότι είναι η προφανής λύση. Λογική και φτηνή. Χωρίς τη δημοσιοποίηση και την εύκολη πρόσβαση στους ισολογισμούς, από ό,τι καταλαβαίνω, δεν μπορεί να λειτουργήσει η οικονομία. Χρηματιστήριο, δανειοδότες, επενδυτές κ.λ. τους χρειάζονται. Μου φαίνεται ότι ο Μ. θα συμφωνούσε μαζί σου. Ακόμα καλύτερα, θα μπορούσε ο ιστοτόπος να γίνει με ευθύνη του ΣΕΒ και άλλων, ανάλογων, φορέων. Με εγγυήσεις προσβασιμότητας φυσικά.

lazopolis II: Ναι ο ίδιος είναι. Αλλά έχει, αρκετά χρόνια τώρα, βάλει στην άκρη το ρυπαρό μοντέλο που θυμάσαι.(από όσο μπορώ να ξέρω, δεν τον παρακολουθώ ιδιαίτερα)
 
Το αν είναι καλός ο νέος ΕΤ ή όχι, είναι ένα θέμα. Αλλά ο (εξαιρετικός) Δερμετζόγλου, είναι ο βασικός γελοιογράφος της εφημερίδας εδώ και πολλά χρόνια...
 
Νίκο, σε ευχαριστώ πολύ για τη διόρθωση. Είχα πλάσει με τη φαντασία μου το σενάριο ότι ο Ε.Τ. άρπαξε τον Δερμεντζόγλου απ το Ποντίκι. Όχι βέβαια... Αυτά παθαίνει κανείς αν δεν παρακολουθεί επισταμένα τα του τύπου. Να πω και τον άλλο γελοιογράφο που μου αρέσει: Είναι ο νεώτατατος Τάσος Αναστασίου των Νέων. Και οι δύο είναι επηρεασμένοι από τον Ιωάννου. Ο Ιωάννου έφερε έναν αέρα Μάη του 68 (αν και ακριβέστερο θα ήταν να πω το "γαλλικό πνεύμα", ίσως "spleen") στην Ελλάδα....
 
Αν και ο Αναστασίου είναι καλύτερος στο σχέδιο, με τα παρανοϊκά ανθρωπάκια, ο Χατζόπουλος (πάλι των Νέων) είναι κορυφή στις ατάκες.
 
Κορυφαίος και ο Δημήτρης. Και κάθε εικόνα του κρύβει πολύ περισσότερη δουλειά απ όση, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται.
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?