10.7.07
Αναζητώντας τα χαμένα συμφραζόμενα ΙΙ.
visual aids included.
*
Πριν προχωρήσω να χαιρετήσω την εμφάνιση του Manchurian. Ο τρόπος που αρχίζει είναι η καλύτερη αρχή που έχω διαβάσει σε μπλογκ. Συνεχίζω:
*
...ωστόσο...ωστόσο το πόιντ ήταν σαφές. Η όλη κουβέντα δεν γίνεται για την λέξη συνωστισμός και την νοηματική της επάρκεια. Για τα συμφραζόμενα γίνεται όλος ο καυγάς... Για τα συμφραζόμενα:
Κι άλλα οπτικά βοηθήματα.
*
*
Πριν προχωρήσω να χαιρετήσω την εμφάνιση του Manchurian. Ο τρόπος που αρχίζει είναι η καλύτερη αρχή που έχω διαβάσει σε μπλογκ. Συνεχίζω:
*
...ωστόσο...ωστόσο το πόιντ ήταν σαφές. Η όλη κουβέντα δεν γίνεται για την λέξη συνωστισμός και την νοηματική της επάρκεια. Για τα συμφραζόμενα γίνεται όλος ο καυγάς... Για τα συμφραζόμενα:
Κι άλλα οπτικά βοηθήματα.
*
Comments:
Για τα συμφραζόμενα ο καυγάς, συμφωνώ.
Αλλά τότε ποιος ο λόγος να σπαταλά κανείς δυνάμεις σε μια μάχη (για τον συνωστισμό) που είναι αδύνατον να κερδίσει; Ίσως να είναι απλώς δική μου ιδέα, ή αδυναμία αντίληψης του προβλήματος στις πραγματικές του διαστάσεις.
Αφού η συγγραφική ομάδα, στην άσκηση "Περιγράψτε την κατάσταση που επικρατεί στο λιμάνι της Σμύρνης μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή", υποδεικνύει στη δασκάλα πως η απάντηση της μαθήτριας πρέπει να είναι κάτι σαν "Οι Έλληνες που συγκεντρώνονται στη Σμύρνη προσπαθούν με κάθε τρόπο και μέσο να απομακρυνθούν από την πόλη. Τα πλήθη συρρέουν στο λιμάνι, όπου επικρατούν σκηνές πανικού, και ελπίζουν να σωθούν καθώς επιβιβάζονται κατά χιλιάδες στα πλοία", γιατί με την πρώτη περί συνωστισμού αντίδραση δεν τον έστελναν να κάνει παρέα με το παλιάμπελο;
(τεράστια πρόταση αλλά καταλαβαίνεις ελπίζω)
Εύστοχη η παρατήρηση του Κρεμμυδά, όντως είχαμε άλλο αρχιεπίσκοπο τότε. Συγκεκριμένα, αν δεν με απατά η μνήμη μου, είχαμε έναν αρχιεπίσκοπο ισόβιο πρόεδρο της κεντρικής επιτροπής βορειοηπειρωτικού αγώνα. Και έναν αρχιεπίσκοπο που θεωρούσε τον πάπα περσόνα νον γκράτα. Κι επίσης που κέρδισε μια μάχη που αληθινά μετρούσε, για την περιουσία.
Αν ήμουν κακεντρεχής θα παρατηρούσα πως, εκτός από αρχιεπίσκοπο, είχαμε και άλλον συγγραφέα.
Πολυτέλειες ενός επιτήδειου ουδέτερου. Ζούμε "εν καιρώ πολέμου", σωστό. Ολοκληρωτικού θα έλεγα. Praise the lord and pass the ammo.
(έξοχη η καμπάνια, αναρωτιέμαι αν ήταν και αποτελεσματική)
Αλλά τότε ποιος ο λόγος να σπαταλά κανείς δυνάμεις σε μια μάχη (για τον συνωστισμό) που είναι αδύνατον να κερδίσει; Ίσως να είναι απλώς δική μου ιδέα, ή αδυναμία αντίληψης του προβλήματος στις πραγματικές του διαστάσεις.
Αφού η συγγραφική ομάδα, στην άσκηση "Περιγράψτε την κατάσταση που επικρατεί στο λιμάνι της Σμύρνης μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή", υποδεικνύει στη δασκάλα πως η απάντηση της μαθήτριας πρέπει να είναι κάτι σαν "Οι Έλληνες που συγκεντρώνονται στη Σμύρνη προσπαθούν με κάθε τρόπο και μέσο να απομακρυνθούν από την πόλη. Τα πλήθη συρρέουν στο λιμάνι, όπου επικρατούν σκηνές πανικού, και ελπίζουν να σωθούν καθώς επιβιβάζονται κατά χιλιάδες στα πλοία", γιατί με την πρώτη περί συνωστισμού αντίδραση δεν τον έστελναν να κάνει παρέα με το παλιάμπελο;
(τεράστια πρόταση αλλά καταλαβαίνεις ελπίζω)
Εύστοχη η παρατήρηση του Κρεμμυδά, όντως είχαμε άλλο αρχιεπίσκοπο τότε. Συγκεκριμένα, αν δεν με απατά η μνήμη μου, είχαμε έναν αρχιεπίσκοπο ισόβιο πρόεδρο της κεντρικής επιτροπής βορειοηπειρωτικού αγώνα. Και έναν αρχιεπίσκοπο που θεωρούσε τον πάπα περσόνα νον γκράτα. Κι επίσης που κέρδισε μια μάχη που αληθινά μετρούσε, για την περιουσία.
Αν ήμουν κακεντρεχής θα παρατηρούσα πως, εκτός από αρχιεπίσκοπο, είχαμε και άλλον συγγραφέα.
Πολυτέλειες ενός επιτήδειου ουδέτερου. Ζούμε "εν καιρώ πολέμου", σωστό. Ολοκληρωτικού θα έλεγα. Praise the lord and pass the ammo.
(έξοχη η καμπάνια, αναρωτιέμαι αν ήταν και αποτελεσματική)
*
Ο "Βορειοηπειρωτικός αγώνας", μέχρι το 89 τουλάχιστον, ήταν σύμφωνος, κατά βάση, με την εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους. Ήταν σύμφωνος με τον προσανατολισμό της χώρας στον διεθνή χώρο, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις. Και κυρίως, απ όσο θυμάμαι, δεν "ξεσηκώθηκαν" ποτέ, με πρωτοβουλία του κλήρου, τα Γιάννενα, η Ήπειρος ή η Αθήνα για να ζητήσουν την όποια αλλαγή εξωτερικής πολιτικής. Στην ουσία αφέθηκαν τα του Κάισαρος τω Καίσαρι... Νομίζω (δεν είμαι σίγουρος) ότι ο πάπας δεν επεδίωξε να έρθει τότε στην Ελλάδα, τουλάχιστον όχι με την ζέση και την σοβαρότητα που το επεδίωξε ετοιμοθάνατος... Πώς μπορούμε να αποκλείσουμε ότι οι τότε ιεράρχες, αντιμέτωποι μ' ένα πραγματικό πρόβλημα, δεν θα ακολουθούσαν την ίδια πολιτική με τον παρόντα; Για τη μάχη που μετρούσε έχεις δίκιο. Ήταν πράγματι μια μάχη που μετρούσε. Αλλά... κτλ κτλ...
Ένα δωράκι εδώ για τις ανάγκες του αγώνα. Εγώ πάντως μαζί σου δεν τα βάζω.
*
Ο "Βορειοηπειρωτικός αγώνας", μέχρι το 89 τουλάχιστον, ήταν σύμφωνος, κατά βάση, με την εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους. Ήταν σύμφωνος με τον προσανατολισμό της χώρας στον διεθνή χώρο, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις. Και κυρίως, απ όσο θυμάμαι, δεν "ξεσηκώθηκαν" ποτέ, με πρωτοβουλία του κλήρου, τα Γιάννενα, η Ήπειρος ή η Αθήνα για να ζητήσουν την όποια αλλαγή εξωτερικής πολιτικής. Στην ουσία αφέθηκαν τα του Κάισαρος τω Καίσαρι... Νομίζω (δεν είμαι σίγουρος) ότι ο πάπας δεν επεδίωξε να έρθει τότε στην Ελλάδα, τουλάχιστον όχι με την ζέση και την σοβαρότητα που το επεδίωξε ετοιμοθάνατος... Πώς μπορούμε να αποκλείσουμε ότι οι τότε ιεράρχες, αντιμέτωποι μ' ένα πραγματικό πρόβλημα, δεν θα ακολουθούσαν την ίδια πολιτική με τον παρόντα; Για τη μάχη που μετρούσε έχεις δίκιο. Ήταν πράγματι μια μάχη που μετρούσε. Αλλά... κτλ κτλ...
Ένα δωράκι εδώ για τις ανάγκες του αγώνα. Εγώ πάντως μαζί σου δεν τα βάζω.
*
μια τόση δα "διευκρίνιση":
ο προηγούμενος αρχιεπίσκοπος, από μιαν άποψη αυθεντικός μάγκας θα 'λεγα [σε σχέση με τον νυν, που από αυτή την άποψη είναι σκέτο, αξιοδάκρυτο πολλές φορές νούμερο, αλλά αυτό δε μας ενδιαφέρει εδώ], ήταν λοιπόν μεγάλη λέρα, στην εκκλησία του μέσα όμως -τόση λέρα μάλλον, όση του χρειαζόταν για να διοικήσει την εκκλησία του [και να τα βολέψει και με την περιουσία της κτλ.].
λέρα λοιπόν αλλά όχι αγύρτης: ειδοποιός διαφορά! και μάλιστα αγύρτης με εθναρχικές πολιτικές φιλοδοξίες...
και μια επισήμανση:
τίποτα δεν είναι η μάχη που κέρδισε ο Σεραφείμ μπροστά στις μάχες που κέρδισε ο νυν, μάχες με κέρδη θεσμικά και πλείστα άλλα, πέρα βεβαίως και από τα φράγκα [κι αυτά, περισσότερα απ' όσα είχε κερδίσει, για την ακρίβεια: είχε απλώς καταφέρει να κρατήσει ο Σ.]
ο προηγούμενος αρχιεπίσκοπος, από μιαν άποψη αυθεντικός μάγκας θα 'λεγα [σε σχέση με τον νυν, που από αυτή την άποψη είναι σκέτο, αξιοδάκρυτο πολλές φορές νούμερο, αλλά αυτό δε μας ενδιαφέρει εδώ], ήταν λοιπόν μεγάλη λέρα, στην εκκλησία του μέσα όμως -τόση λέρα μάλλον, όση του χρειαζόταν για να διοικήσει την εκκλησία του [και να τα βολέψει και με την περιουσία της κτλ.].
λέρα λοιπόν αλλά όχι αγύρτης: ειδοποιός διαφορά! και μάλιστα αγύρτης με εθναρχικές πολιτικές φιλοδοξίες...
και μια επισήμανση:
τίποτα δεν είναι η μάχη που κέρδισε ο Σεραφείμ μπροστά στις μάχες που κέρδισε ο νυν, μάχες με κέρδη θεσμικά και πλείστα άλλα, πέρα βεβαίως και από τα φράγκα [κι αυτά, περισσότερα απ' όσα είχε κερδίσει, για την ακρίβεια: είχε απλώς καταφέρει να κρατήσει ο Σ.]
@kuk, δεν θα ήταν δυνατό το αντίδωρό μου να είναι οτιδήποτε λιγότερο από αρχετυπικά ελληνοπρεπές
@γ.χ, η μόνη νικηφόρα μάχη του χριστόδουλου, που μου έρχεται αμέσως στο μυαλό, είναι ο αυτοεξευτελισμός του τζανετάκου. Σετάκι με την πρόθυμη άρνηση της γεννηματά να πάρει θέση.
Και 'γώ έχω φιλοδοξίες. Αλλά πρέπει να καταφύγω, γονατιστός και αλυσοδεμένος, στις τράπεζες αν θελήσω να τις πραγματοποιήσω.
@γ.χ, η μόνη νικηφόρα μάχη του χριστόδουλου, που μου έρχεται αμέσως στο μυαλό, είναι ο αυτοεξευτελισμός του τζανετάκου. Σετάκι με την πρόθυμη άρνηση της γεννηματά να πάρει θέση.
Και 'γώ έχω φιλοδοξίες. Αλλά πρέπει να καταφύγω, γονατιστός και αλυσοδεμένος, στις τράπεζες αν θελήσω να τις πραγματοποιήσω.
αγαπητέ ακίνδυνε [που μια χαρά επικίνδυνο σε βρίσκω -κι αυτό το λέω οπωσδήποτε για καλό!], ακόμα κι η ιστορία με τον γελοιωδέστατο σίγουρα τζαννετάκο δεν είναι μικρή υπόθεση, έστω σε συμβολικό επίπεδο.
Αλλά και οι πολύ σημαντικότερες επιτυχίες του χρ., οι εκκλησιαστικές ακαδημίες-πανεπιστήμιά του, που όχι απλώς πέρασαν ετσιθελικά αλλά και καταξεφτιλίζοντας την ακαδημαϊκή κοινότητα, το νομοσχέδιο που του δίνει το ελεύθερο [μόνο το ελεύθερο; και παχυλότατη προίκα αποπάνω] να ανασκάψει όλη την Ελλάδα άμα θέλει και να χτίζει, σαν να μην έφταναν τα ήδη λυτά χέρια της ναοδομίας, ακόμα κι αυτές οι μείζονες οπωσδήποτε νίκες δεν είναι τίποτα μπροστά στη μέγιστη, στο ρόλο που διεκδίκησε και τελικά τον πέτυχε και τον πήρε όχι μόνο για τον εαυτό του -και σαν φυσικό πρόσωπο και σαν θεσμικό-, αλλά για ολόκληρη την εκκλησία, που μας την κάθισε πρώτο τραπέζι πίστα στην πολιτική και κοινωνική ζωή, για να μην πω πως μας την κάθισε κανονικά στο σβέρκο
χαιρετώ, φιλικότατα, κι όχι μόνο επειδή μου είπε ο κουκουζέλης να σε προσέχω, να σε φροντίζω παναπεί, παρά γιατί κι εγώ γονατιστός και αλυσοδεμένος τραβάω, και μάλιστα σε ηλικία που δύσκολα πια μπορώ να μπουσουλάω :-)
Αλλά και οι πολύ σημαντικότερες επιτυχίες του χρ., οι εκκλησιαστικές ακαδημίες-πανεπιστήμιά του, που όχι απλώς πέρασαν ετσιθελικά αλλά και καταξεφτιλίζοντας την ακαδημαϊκή κοινότητα, το νομοσχέδιο που του δίνει το ελεύθερο [μόνο το ελεύθερο; και παχυλότατη προίκα αποπάνω] να ανασκάψει όλη την Ελλάδα άμα θέλει και να χτίζει, σαν να μην έφταναν τα ήδη λυτά χέρια της ναοδομίας, ακόμα κι αυτές οι μείζονες οπωσδήποτε νίκες δεν είναι τίποτα μπροστά στη μέγιστη, στο ρόλο που διεκδίκησε και τελικά τον πέτυχε και τον πήρε όχι μόνο για τον εαυτό του -και σαν φυσικό πρόσωπο και σαν θεσμικό-, αλλά για ολόκληρη την εκκλησία, που μας την κάθισε πρώτο τραπέζι πίστα στην πολιτική και κοινωνική ζωή, για να μην πω πως μας την κάθισε κανονικά στο σβέρκο
χαιρετώ, φιλικότατα, κι όχι μόνο επειδή μου είπε ο κουκουζέλης να σε προσέχω, να σε φροντίζω παναπεί, παρά γιατί κι εγώ γονατιστός και αλυσοδεμένος τραβάω, και μάλιστα σε ηλικία που δύσκολα πια μπορώ να μπουσουλάω :-)
Εγώ πάλι "γνωρίζω" τον Γιάννη Χάρη απο ένα κειμενό του για τον Σίμωνα Καρά... δυστυχώς δεν τόχω πρόχειρο (τόχω κάπου στο σπίτι).
Οπου αναφέρεται στην προσφορά του!
Βέβαια, όποιος γνώριζε τον Δάσκαλο γνώριζε και τις "πολιτικές του πεποιθήσεις" και ίσως ν' απορούσε με τα λόγια του Γιάννη Χάρη, γνώριζε το λοιπόν έναν άνθρωπο με μονομανίες και αντιλήψεις για το πάρσιμο της Πόλης ή περί βασιλέως αλλά και "ανάργυρο" πράμα σπάνιο στην εποχή μας!
Είναι πολύ ωραίες οι ανθρώπινες αντιφάσεις (αυτές για τις οποίες συμφώνησε και ο Θάς μαζί μου)
Ο "λέρας" ο Σεραφείμ, αφού έκανε "επισκόπους" όλους αυτούς μετά χιμήξανε -συνωστισμένοι ή συνασπισμένοι δεν ενθυμούμαι καλώς- να τονε φάνε. Ετσι είναι η ζωή... ουδείς αχαριστώτερος του ευεργετηθέντος!
Βρέ Γιάννη, γιατί τόσο πολύ σ' έχει πληγώσει η "Εκκλησία" τους;
@κουκουζέλην,ακίνδυνο...
Διαθέτω φίλην καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο υπογράψασα υπέρ της Κας Ρέπουσας πρός την φιλανθρωπίαν και συνάμα μέλος πιστόν της Ορθοδόξου εκκλησίας.
Προκρίνετε να την κάψωμε λόγω διχασμού προσωπικότητος;-)))
Οπου αναφέρεται στην προσφορά του!
Βέβαια, όποιος γνώριζε τον Δάσκαλο γνώριζε και τις "πολιτικές του πεποιθήσεις" και ίσως ν' απορούσε με τα λόγια του Γιάννη Χάρη, γνώριζε το λοιπόν έναν άνθρωπο με μονομανίες και αντιλήψεις για το πάρσιμο της Πόλης ή περί βασιλέως αλλά και "ανάργυρο" πράμα σπάνιο στην εποχή μας!
Είναι πολύ ωραίες οι ανθρώπινες αντιφάσεις (αυτές για τις οποίες συμφώνησε και ο Θάς μαζί μου)
Ο "λέρας" ο Σεραφείμ, αφού έκανε "επισκόπους" όλους αυτούς μετά χιμήξανε -συνωστισμένοι ή συνασπισμένοι δεν ενθυμούμαι καλώς- να τονε φάνε. Ετσι είναι η ζωή... ουδείς αχαριστώτερος του ευεργετηθέντος!
Βρέ Γιάννη, γιατί τόσο πολύ σ' έχει πληγώσει η "Εκκλησία" τους;
@κουκουζέλην,ακίνδυνο...
Διαθέτω φίλην καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο υπογράψασα υπέρ της Κας Ρέπουσας πρός την φιλανθρωπίαν και συνάμα μέλος πιστόν της Ορθοδόξου εκκλησίας.
Προκρίνετε να την κάψωμε λόγω διχασμού προσωπικότητος;-)))
@γ.χ. Μέχρι πρόσφατα ήμουν περίπου βέβαιος πως ο κουκουζέλης είναι κάποιος σπουδαίος φυσιογνωμιστής, ινδός μάλλον. Αλλά πλέον έχει δώσει δικαιώματα να αμφιβάλλω, τουλάχιστον κατά πόσο σέβεται την επαγγελματική δεοντολογία.
@γ.χ. Α χα! Άρα υπάρχει κάποιος σύνδεσμος ανάμεσα στα φαινομενικά άσχετα: α) δεν είμαι καθηγήτρια ιστορίας β) δεν έχω υπογράψει στο αντίβαρο (παρότι η υπογραφή μου θα έκανε παρέα με άλλες καλών φίλων).
Από την άλλη, έχω υπογράψει για το περί ταυτοτήτων δημοψήφισμα (σοβαρά) ενώ, υποψιάζομαι, η φίλη σου όχι.
Θα μπορούσε να το κάνει εκπομπή ο χαρδαβέλας, όπως αυτή με τα παιδιά ντίνγκο ή όπως αλλιώς τα λέγανε.
@γ.χ. Α χα! Άρα υπάρχει κάποιος σύνδεσμος ανάμεσα στα φαινομενικά άσχετα: α) δεν είμαι καθηγήτρια ιστορίας β) δεν έχω υπογράψει στο αντίβαρο (παρότι η υπογραφή μου θα έκανε παρέα με άλλες καλών φίλων).
Από την άλλη, έχω υπογράψει για το περί ταυτοτήτων δημοψήφισμα (σοβαρά) ενώ, υποψιάζομαι, η φίλη σου όχι.
Θα μπορούσε να το κάνει εκπομπή ο χαρδαβέλας, όπως αυτή με τα παιδιά ντίνγκο ή όπως αλλιώς τα λέγανε.
Ακίνδυνε,
Ο Κουκουζέλης, ανάμεσα σ' όλα τ' άλλα, θα μπορούσε να εξασκεί και τον φυσιογνωμισμό ώς μέρος της ερμηνείας των συμφραζομένων;-)
Πάντα υπάρχει σύνδεσμος ανάμεσα στα φαινομενικά άσχετα. Βλέπεις π.χ. κάποιον να ορύεται "Tι ιστορία μαθαίνουν τα παιδιά μας στο σχολείο;" Εκ των υστέρων διαπιστώνεις ότι δεν
έχει παιδιά. Πρός τι το μίσος και η κακία; που έλεγε και ο Ορέστης Μακρής στο "οι Γερμανοί ξανάρχονται".Βάθος πολύ βάθος!
Την φίλη μου για παράδειγμα η οποία
διδάσκει "Ιστορία των λαών δίχως Ιστορία" δεν την έσωσε καμμία Ιστορική γνώση απο τις δικές της προσωπικές Ιστορικές αποτυχίες όπως φυσικά και εμάς.
Η αντίφαση στην προκειμένη περίπτωση είναι πώς ενώ κάποιος αποτυγχάνει στην δική του μικροιστορία επιμένει ότι κάπου στην επόμενη γωνία μας περιμένει η μεγάλη συλλογική επιτυχία άν όλοι π.χ. γίνουμε φυσιογνωμιστές ή άν μελετήσουμε την δική του εκδοχή της ιστορίας;-)
Είναι ωραίο πράγμα οι αντιφάσεις, και υπό το πρίσμα αυτό καταλαβαίνω την αποστροφή του Γιάννη Χάρη για την "σκηνική" παρουσία του Αρχιεπισκόπου/ων.
Φαντάσου λέει, ενώ σούχει βγάλει το λάδι, μεταφορικά και πραγματικά, ναπρέπει να τονε συμπονέσεις και να τον συγχωρήσεις... εκεί πιά η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
Μα πού είναι αυτός ο Κουκουζέλης;
Ο Κουκουζέλης, ανάμεσα σ' όλα τ' άλλα, θα μπορούσε να εξασκεί και τον φυσιογνωμισμό ώς μέρος της ερμηνείας των συμφραζομένων;-)
Πάντα υπάρχει σύνδεσμος ανάμεσα στα φαινομενικά άσχετα. Βλέπεις π.χ. κάποιον να ορύεται "Tι ιστορία μαθαίνουν τα παιδιά μας στο σχολείο;" Εκ των υστέρων διαπιστώνεις ότι δεν
έχει παιδιά. Πρός τι το μίσος και η κακία; που έλεγε και ο Ορέστης Μακρής στο "οι Γερμανοί ξανάρχονται".Βάθος πολύ βάθος!
Την φίλη μου για παράδειγμα η οποία
διδάσκει "Ιστορία των λαών δίχως Ιστορία" δεν την έσωσε καμμία Ιστορική γνώση απο τις δικές της προσωπικές Ιστορικές αποτυχίες όπως φυσικά και εμάς.
Η αντίφαση στην προκειμένη περίπτωση είναι πώς ενώ κάποιος αποτυγχάνει στην δική του μικροιστορία επιμένει ότι κάπου στην επόμενη γωνία μας περιμένει η μεγάλη συλλογική επιτυχία άν όλοι π.χ. γίνουμε φυσιογνωμιστές ή άν μελετήσουμε την δική του εκδοχή της ιστορίας;-)
Είναι ωραίο πράγμα οι αντιφάσεις, και υπό το πρίσμα αυτό καταλαβαίνω την αποστροφή του Γιάννη Χάρη για την "σκηνική" παρουσία του Αρχιεπισκόπου/ων.
Φαντάσου λέει, ενώ σούχει βγάλει το λάδι, μεταφορικά και πραγματικά, ναπρέπει να τονε συμπονέσεις και να τον συγχωρήσεις... εκεί πιά η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
Μα πού είναι αυτός ο Κουκουζέλης;
*
"Μα πού είναι αυτός ο Κουκουζέλης;"
*
"- [...] Μέσα είσαι;
- Όχι. Έξω.
- Μα αφού ακούω...
- Το κεφάλι μου είναι έξω και μαζεύει στιχάκια κι ο ίδιος μέσα, γράφοντας, με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω."
*
"Μα πού είναι αυτός ο Κουκουζέλης;"
*
"- [...] Μέσα είσαι;
- Όχι. Έξω.
- Μα αφού ακούω...
- Το κεφάλι μου είναι έξω και μαζεύει στιχάκια κι ο ίδιος μέσα, γράφοντας, με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω."
*
Γεώργιε, αν οι αποτυχίες του παρελθόντος είναι αποτέλεσμα ανεπάρκειας αναλυτικής, μαζί σου.
Επίσης μαζί σου αν οι αποτυχίες του παρελθόντος μαρτυρούν ανεπάρκεια οργανωτική, ειδικα αν το εγχείρημα του παρόντος αφορά σε μεγαλύτερη τάξη μεγέθους.
Εκεί που δεν ξέρω αν είμαστε μαζί είναι στην ανακύκλωση των υλικών μιας αποτυχίας. Όχι όλων φυσικά. Αν δηλαδή κρατάμε ο,τι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά. Ή ξεκινάμε από το μηδέν.
Έχω την εντύπωση πως την τελευταία φορά που όλα ξεκίνησαν από το μηδέν, πριν 14 δις χρόνια, το αποτέλεσμα μάλλον δεν δικαίωσε τις προσδοκίες του φιλοθεάμονος κοινού.
Μακροϊστορικά μιλώντας :-)
Δημοσίευση σχολίου
Επίσης μαζί σου αν οι αποτυχίες του παρελθόντος μαρτυρούν ανεπάρκεια οργανωτική, ειδικα αν το εγχείρημα του παρόντος αφορά σε μεγαλύτερη τάξη μεγέθους.
Εκεί που δεν ξέρω αν είμαστε μαζί είναι στην ανακύκλωση των υλικών μιας αποτυχίας. Όχι όλων φυσικά. Αν δηλαδή κρατάμε ο,τι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά. Ή ξεκινάμε από το μηδέν.
Έχω την εντύπωση πως την τελευταία φορά που όλα ξεκίνησαν από το μηδέν, πριν 14 δις χρόνια, το αποτέλεσμα μάλλον δεν δικαίωσε τις προσδοκίες του φιλοθεάμονος κοινού.
Μακροϊστορικά μιλώντας :-)
