13.9.07
Ένα σχόλιο του Σραόσα. Συνέχεια του προηγουμένου.
Το σχόλιο αφορά το τετράστιχο
Without your love,
Its a honky-tonk parade.
Without your love,
Its a melody played in a penny arcade.
Και τη μετάφρασή του από τον Γκάτσο
Δίχως τη δική σου αγάπη
γρήγορα περνά ο καιρός
Δίχως τη δική σου αγάπη
είν' ο κόσμος πιο πικρός.
Το σχόλιο:
Η υπογράμμιση δική μου. Ολόκληρο το σχόλιο.
*
Άσχετο bonus:
Ακολουθούν στίχοι του Άκη Πάνου. Ξεφύλλισα στα γρήγορα ένα βιβλιαράκι (εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΌΣ) με στίχους του, για να δω αν χρησιμοποιεί το "σαν". Το "σαν" της παρομοίωσης: Δεν το χρησιμοποιεί καθόλου. Το υπονοεί όμως σε κάποια σημεία. Πχ "Μοιάζω μ ένα καζάνι που βράζει [...]". Αλλά γι αυτά πρέπει να μιλήσουν άνθρωποι που ξέρουν σε βάθος το ελληνικό τραγούδι. Πάντως το διασημότερο σαν, σε νεώτερο τραγούδι, πρέπει να είναι το
Ξεφυλλίζοντας λοιπόν, θυμήθηκα κι αυτοί τσι στίχοι:
Πέρναγε ο ψαράς ο φουκαράς
κάτω απ το μπαλκόνι της κυράς.
Είχε στο πανέρι πρώτο πράμα
το καλύτερο της αγοράς.
-Αχταπόδια! Αχταπόδια!
-Αστακοί! Αστακοί!
[...]
Έρχονται κυράδες, έρχονται κι οι γάτες
ο ψαράς αλλού βουρλίζεται.
Κάθεται η κυρία στο μπαλκόνι
λιάζεται και δεν σκοτίζεται.
-Αχ τα πόδια! Αχ τα πόδια!
-Ας τα κει! Ας τα κει!
*
Το σχόλιο αφορά το τετράστιχο
Without your love,
Its a honky-tonk parade.
Without your love,
Its a melody played in a penny arcade.
Και τη μετάφρασή του από τον Γκάτσο
Δίχως τη δική σου αγάπη
γρήγορα περνά ο καιρός
Δίχως τη δική σου αγάπη
είν' ο κόσμος πιο πικρός.
Το σχόλιο:
Χμ, κοίτα όμως. Εκεί όπου ο αμερικάνος βάζει (κατά την προσφιλέστατη συνήθειά τους) αναφορές στην ποπ-κουλτούρα της εποχής (penny arcade και honky tonk), ο Γκατς βάζει ολίγη από τη νεοελληνική μελούρα, στην παθιάρικη, δράμα-κλάμα, εκδοχή της ("ειν' ο κόσμος πιο πικρός" -- ε, μην τον καταπίνεις τότε) και στη γαλλίζουσα ημινεκροφανή της ("γρήγορα περνά ο καιρός" -- αχ! θυμηθείτε το 'automne, automne' της Μαντάμ Σουσούς).
Δεν αξιολογώ, επισημαίνω. Προσωπικά με ενοχλούν και το ελληνικό ξινοπαράπονο και δράμα-κλάμα και οι πολυάριθμες αναφορές στην ποπ-κουλτούρα: νομίζεις καμιά φορά ότι οι αμερικάνοι αδυνατούν να μιλήσουν για τον έσω κόσμο τους εάν δε διανθίζεται ο λόγος από υπαινιγμούς στα αθλήματα, τα θεάματα και τα φαγιά τους.
Η υπογράμμιση δική μου. Ολόκληρο το σχόλιο.
*
Άσχετο bonus:
Ακολουθούν στίχοι του Άκη Πάνου. Ξεφύλλισα στα γρήγορα ένα βιβλιαράκι (εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΌΣ) με στίχους του, για να δω αν χρησιμοποιεί το "σαν". Το "σαν" της παρομοίωσης: Δεν το χρησιμοποιεί καθόλου. Το υπονοεί όμως σε κάποια σημεία. Πχ "Μοιάζω μ ένα καζάνι που βράζει [...]". Αλλά γι αυτά πρέπει να μιλήσουν άνθρωποι που ξέρουν σε βάθος το ελληνικό τραγούδι. Πάντως το διασημότερο σαν, σε νεώτερο τραγούδι, πρέπει να είναι το
"τα ματόκλαδα σου λάμπουν σαν τα λούλουδα του κάμπου."
Ξεφυλλίζοντας λοιπόν, θυμήθηκα κι αυτοί τσι στίχοι:
Πέρναγε ο ψαράς ο φουκαράς
κάτω απ το μπαλκόνι της κυράς.
Είχε στο πανέρι πρώτο πράμα
το καλύτερο της αγοράς.
-Αχταπόδια! Αχταπόδια!
-Αστακοί! Αστακοί!
[...]
Έρχονται κυράδες, έρχονται κι οι γάτες
ο ψαράς αλλού βουρλίζεται.
Κάθεται η κυρία στο μπαλκόνι
λιάζεται και δεν σκοτίζεται.
-Αχ τα πόδια! Αχ τα πόδια!
-Ας τα κει! Ας τα κει!
*
Comments:
Καλημέρα!
Ετοιμάζουμε μια πλάκα - χουνέρι στις εταιρίες δημοσκοπήσεων και στα exit poll. Δες την στο μπλογκ: http://screwexitpoll.blogspot.com/
και αν σ' αρέσει διάδωσέ την
Φιλιά!
Ετοιμάζουμε μια πλάκα - χουνέρι στις εταιρίες δημοσκοπήσεων και στα exit poll. Δες την στο μπλογκ: http://screwexitpoll.blogspot.com/
και αν σ' αρέσει διάδωσέ την
Φιλιά!
Για χρόνια θεωρούσα το 'Τα ματόκλαδά σου λάμπουν' ένα από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια.
Μετά πήγα στον ψυχαναλυτή κι έκανα αναδρομές πολλές. Εκεί αναδύθηκε το εξής: όταν ήμουν μπόμπιρ, στο ρολόι της ΕΡΤ πριν τις ειδήσεις έβαζαν μια επική-ξαρχακέικη ορχηστρική εκτέλεση του τραγουδιού για χαλί. Γι' αυτό μού κόλλησε.
Ωστόσο, εξακολουθεί να μου αρέσει πάρα πολύ. Άλλωστε, η ψυχανάλυση σου λέει πώς έγινες έτσι όπως είσαι, δεν μπορεί να σε ξεκάνει.
Μετά πήγα στον ψυχαναλυτή κι έκανα αναδρομές πολλές. Εκεί αναδύθηκε το εξής: όταν ήμουν μπόμπιρ, στο ρολόι της ΕΡΤ πριν τις ειδήσεις έβαζαν μια επική-ξαρχακέικη ορχηστρική εκτέλεση του τραγουδιού για χαλί. Γι' αυτό μού κόλλησε.
Ωστόσο, εξακολουθεί να μου αρέσει πάρα πολύ. Άλλωστε, η ψυχανάλυση σου λέει πώς έγινες έτσι όπως είσαι, δεν μπορεί να σε ξεκάνει.
(η ψυχανάλυση μπορεί να σε ξεκάνει)
μπράβο κουκ, και εγώ σκεφτόμουν πως κάτι έπρεπε να γίνει με αυτό του του σχόλιο.
μπράβο κουκ, και εγώ σκεφτόμουν πως κάτι έπρεπε να γίνει με αυτό του του σχόλιο.
Χτιζω βεβαια με μυστρια αλλων αλλα ας το πω. Προσεξτε και τον τροπο εκφορας των δυο εκδοχων: το αμερικανικο ειναι γρηγορο, τραλαρι τραλαρο τραγουδι. Το ελληνικο ειναι (ζητω προκαταβολικα συγγνωμη απο το πολυπληθες γυναικειο κοινο του οικοδεσποτη) κλαψομουνικο.
Κ΄καλος κ' ο Γκατσος αλλα απο εκεινο το στιχο
"αρμεγες με τα ματια σου το φως της οικουμενης"
δεν εχει βγει κατι καλυτερο - εννοω σας εικονα.
Εκτος απο το "Κ'εγω σ'αγαπω" ισως.
Κ΄καλος κ' ο Γκατσος αλλα απο εκεινο το στιχο
"αρμεγες με τα ματια σου το φως της οικουμενης"
δεν εχει βγει κατι καλυτερο - εννοω σας εικονα.
Εκτος απο το "Κ'εγω σ'αγαπω" ισως.
# posted by 
: 14/9/07 2:24 μ.μ.
: 14/9/07 2:24 μ.μ.
Wraio sxolio, Sraosa.
Moyr8e sto myalo to
...e che il tempo ci passa
e ci passa sopra
toy Roberto Vecchioni.
Ka8ws kai kapoios palioteros, pio romavtikos:
...ce Temps qui les donna/
ce Temps qui les efface/
ne nous les rendra plus?
Etsi eivai. Il coule, et nous passons.
[Eimai o ambrosiac... apo allo login]
Δημοσίευση σχολίου
Moyr8e sto myalo to
...e che il tempo ci passa
e ci passa sopra
toy Roberto Vecchioni.
Ka8ws kai kapoios palioteros, pio romavtikos:
...ce Temps qui les donna/
ce Temps qui les efface/
ne nous les rendra plus?
Etsi eivai. Il coule, et nous passons.
[Eimai o ambrosiac... apo allo login]
