5.11.07
Οικοδομή.
Μπορεί και να έγιναν έτσι τα πράγματα. Να τι μου είπε:
Όταν πέθανε η μάνα του, αποφάσισε να δώσει το οικόπεδο, όπου ήταν χτισμένο το σπίτι της, αντιπαροχή. Πήγε στη Μ., φίλη από παλιά. Αρχιτεκτόνισσα. Την παρακάλεσε να του φτιάξει ένα σκαρίφημα για να έχει κάτι στα χέρια του. Να μπορεί να διαπραγματεύεται ευκολότερα. Άσε που η εργολαβική αρχιτεκτονική τον τρόμαζε από μικρό. Η ιδέα του ήταν ότι όποιος κι αν έπαιρνε την αντιπαροχή, αυτός θα του επέβαλλε, οικοπεδούχος γαρ, τη φίλη του σαν αρχιτέκτονα.
Πέρασαν μήνες, μίλησε με ένα-δυο εργολάβους, απογοητεύτηκε. Η αντίληψή τους για τον χτισμένο χώρο επιβεβαίωνε τους χειρότερους φόβους του. Σκαρίφημα εν τω μεταξύ δεν έβλεπε. Είδε κι απόειδε απευθύνθηκε στη Λ., μια άλλη φίλη του. Αρχιτεκτόνισσα κι αυτή. Σε δυο μέρες του είχε φτιάξει δυο-τρία πρόχειρα αλλά εύγλωττα σχέδια. Ενθουσιασμένος με τις ιδέες και την προθυμία της, της ζήτησε να τον πάει σ’ έναν εργολάβο με τον οποίο η Λ. συνεργαζόταν. Ούτε μ' αυτόν τα βρήκαν, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Μαθαίνοντας η Μ. τις κινήσεις του, τον φώναξε στο γραφείο της. Του έφτιαξε καφέ, της είπε τα καθέκαστα. Ήταν ευχαριστημένος με τον τρόπο που η Λ. είχε συλλάβει το οικοδόμημα. Την επομένη η Μ. είχε φτιάξει δικά της προσχέδια. Του τηλεφώνησε να ρθει να τα δει. Είχε τροποποιήσει ελάχιστα την ιδέα της Λ. Κατά τη συνάντηση, δυο παρατηρήσεις της του έκαναν άσχημη εντύπωση: “Βρε, μήπως η Λ. σου την πέφτει; Λες να θέλει να τα φτιάξετε;” και “Αφού το είπες πρώτα σε μένα, έχεις ηθική υποχρέωση να μου δώσεις τη δουλειά”.
Κακή εντύπωση ή όχι, η συνάντησή τους του δημιούργησε ενοχές. Μήπως δεν είχε επιμείνει αρκετά με τη Μ.; Και τι θα έκανε με τη Λ.; Τον είχε συγκινήσει. Αισθανόταν υποχρεωμένος. Της τα είπε κι αυτή έσπευσε να τον βγάλει απ τη δύσκολη θέση:
“Ξέρεις τη Μ. πιο πολλά χρόνια από μένα. Έχουν βάση αυτά που λέει κι εγώ δεν γουστάρω να μπαίνω ανάμεσα σε φίλους. Να της δώσεις τη δουλειά”.Όπερ και εγένετο. Πρότεινε στη Μ. να αναλάβει αν ήταν δυνατόν και την εργολαβία. Δεν είμαι σε θέση τώρα για εργολαβίες, του απάντησε, αλλά θα πάμε σε κάποιους γνωστούς. Αισθάνθηκε ευτυχής και ανακουφισμένος. Όλα καλά. Λίγες μέρες αργότερα τον σύστησε στους εργολάβους: Ήταν ένα ζευγάρι. Άντρας και γυναίκα. Αρχιτέκτονες.
Και μετά τη γνωριμία άρχισαν τα ανεξήγητα.
Στις διαπραγματεύσεις με τους εργολάβους η φίλη του Μ. ήταν πάντα παρούσα. Δίπλα της, πάντα, κι ο συνεταίρος της. Ώρες επί ωρών συζητούσαν –αυτοί, αυτός κι οι εργολάβοι, για να αποφασίσουν αν στην αυλή θα στρώσουν τσιμέντο και πάνω θα ρίξουν ψιλό χαλικάκι που είναι κι ωραίο. Ναι, αλλά και η πλακόστρωση με πλάκες Καρύστου δεν θα ήταν άσχημη. Οπωσδήποτε όμως οι καμινάδες θα είναι εξωτερικές, σε αυτό είμαστε ανυποχώρητοι. Κτλ κτλ.
Αυτός ήξερε ότι οι διαπραγματεύσεις με εργολάβους αφορούν πρωτίστως ποσοστά, τιμές, παροχές. Ας τα βρούμε πρώτα αυτά, τους έλεγε, και μετά συζητάμε τα αρχιτεκτονικά. Όμως κάθε φορά που άνοιγε το στόμα του για να μιλήσει εισέπραττε την αυστηρή επίπληξη της φίλης του. Κάμποσες φορές τον μάλωσε παρουσία των εργολάβων.
Αυτή: Αυτά δεν είναι διαπραγματεύσιμα. Αυτά πάντα, μα πάντα, τα πληρώνει ο οικοπεδούχος. Ρώτα όποιον θες!
Αυτός: Τι να σου πω, νομίζω ότι είναι κάτι που οφείλουμε τουλάχιστον να διαπραγματευτούμε.
Αυτή: Μη λες μαλακίες.
Κάθισαν ένα βράδυ να κάνουν προϋπολογισμό για κάτι που σχεδίαζε να ζητήσει. Δεν ήθελε να είναι παράλογος, να ζητάει λαγούς με πετραχήλια. Τα έβαλε κάτω η Μ.: Αυτό, συν αυτό, συν αυτό θα κοστίσουν τόσα. Του φάνηκαν πολλά τα λεφτά. Με τι μούτρα θα τα διεκδικούσε; Μίλησε όμως και με άλλους που ξέρουν από οικοδομές: “Δεν είναι δυνατόν! Τόσα πολλά; Μα αυτά στοιχίζουν ελάχιστα!”
Είχε αρχίσει να τα χάνει. Μίλησε με μια τρίτη φίλη. Το και το. Διαπραγματεύομαι, ο θεός να το κάνει διαπραγμάτευση, και αισθάνομαι ρε γαμώτο ότι δεν έχω συμμάχους. Και τότε η τρίτη το πέταξε: “Είσαι σίγουρος ότι δεν έχει πάρει ποσοστά από τον εργολάβο; Ότι δεν τα έχουν κάνει πλακάκια;”
Σωστά! Μήπως;
Ό,τι και να είχε συμβεί αποφάσισε ότι δεν θα έδινε σ’ αυτό το γραφείο τη δουλειά. Εξαφανίστηκε. Η Μ. του τηλεφώνησε στο κινητό.
Το σύντομο τηλεφώνημα με δικά του λόγια.
---------------------------------------------------------
“– Τι θα γίνει; Τι αποφάσισες;
– Δεν τους το δίνω.
– [ Αυστηρά ] Δεν είσαι σοβαρός. Το καταλαβαίνεις ότι με εκθέτεις στα παιδιά; Και εν πάση περιπτώσει εμένα θα με πληρώσεις!
[ Παύση. Ελαφρά αναστατωμένος ] Έτσι ακριβώς! Ολιγόλογη και σαφής. Κατάλαβες; Τα παιδιά ήταν οι εργολάβοι. Η συμφωνία είχε ήδη κλείσει πίσω απ’ την πλάτη μου. Σαν γουρούνι στο σακί με πήγε στα παιδιά. Τα λεφτά και τα παιδιά ήταν στο μυαλό της. Κανένα ενδιαφέρον να σχεδιάσει το σπίτι του φίλου της. Της έκλεισα το τηλέφωνο.”
Να μην πολυλογούμε: Δεν της ξαναμίλησε. Προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του τηλεφωνικώς. Δεν σήκωνε το τηλέφωνο. Αυτή επέμεινε. Του έστειλε, με κούριερ, τα σχέδια που είχε φτιάξει κατά τη διάρκεια των “διαπραγματεύσεων” (τα εισαγωγικά δικά του) και του ζητούσε, γραπτώς, να την πληρώσει. Ρώτησε κι έμαθε: Η αμοιβή που ζητούσε ήταν υπερδιπλάσια της αμοιβής που δικαιολογεί, για ανάλογες εργασίες, το Τεχνικό Επιμελητήριο. Εντυπωσιάστηκε. Ποιές θα ήταν οι μελλοντικές κινήσεις της; Για σιγουριά της έστειλε εξώδικο: “Εργοδότης σας ήταν ο εργολάβος που μου συστήσατε. Να μην ασχολείστε πλέον μαζί μου παρακαλώ”. Τον πήγε στο δικαστήριο. Την εκπροσώπησε το Τεχνικό Επιμελητήριο. Όλα όσα μου αφηγήθηκε και κατέγραψα παραπάνω απουσίασαν από την αίθουσα του δικαστηρίου. Η υπερασπιστική του γραμμή ήταν ότι ποτέ δεν είχε πρόθεση να προσλάβει αρχιτέκτονα ξεχωριστά από εργολάβο. Άρα ο εργοδότης της αντιδίκου ήταν ο εργολάβος κι όχι αυτός. Η Μ. υποστήριξε ότι της είχε αναθέσει εξ αρχής να του φτιάξει τα σχέδια της πολυκατοικίας, μάρτυρας ήταν ο συνεταίρος της. Βρήκε κι αυτός μάρτυρα: Τη Λ.. Πολύ δύσκολο, σχολίασε, να πείσεις κάποιον να σε υπερασπιστεί όταν όλη η παρέα βράζει στο ίδιο καζάνι. Η δικαστίνα δικαίωσε τη Μ., “κάποιον έπρεπε να πιστέψει κι αυτή”. “Κι αν θεωρεί ότι τον αδίκησα, θα σκέφτηκε η δικαστίνα, ας ασκήσει έφεση.” Η δικηγόρος του όμως δεν άσκησε έφεση (“άλλη πονεμένη ιστορία”) και τώρα πρέπει, μαζί με τους τόκους, να πληρώσει τέσσερα χιλιάρικα. Το φυσάει και δεν κρυώνει. Ισχυρίζεται ότι αυτή τη στιγμή δεν του περισσεύουν τα λεφτά.
Αυτά μέσες-άκρες μου είπε. Με άφησε προσθέτοντας ότι ο εργολάβος που βρήκε τελικά ο ίδιος, του έδωσε όλα όσα η φίλη του ισχυριζόταν ότι είναι αδιαπραγμάτευτα. “Και κάνει και καλή δουλειά!”
Πέρα από το γεγονός ότι στην αφήγησή του εκτός απ' τον ίδιο πρωταγωνιστούν μόνο γυναίκες (τρεις και μία η δικηγόρος τέσσερις και μία η δικαστίνα πέντε) δεν έχω άλλα σχόλια να κάνω. Δεν είμαστε κι αγράμματοι, το έχουμε δει δα το Ρασομόν και ξέρουμε ότι μια ιστορία μπορείς να την αφηγηθείς από πολλές πλευρές. Ας τον να το μηρυκάζει, στο τέλος θα χορτάσει.
Του χαρίζω το ότι μπορεί και να έγιναν έτσι τα πράγματα.
*
*
Comments:
κ.Κουκουζέλη πείτε στο γνωστό να μη στεναχωριέται. Πολύ σύντομα θα γίνω δικτάτωρ, θα συλλάβω όλους τους αρχιτέκτονες και θα τους εξορίσω σε νησί, θα κλείσω ό,τι εστιατόριο έχουν ανοίξει και θα κλείσω και τις σχολές τους. Πρόκειται περί χυδαίας φάρας.
Αλλά και ο φίλος σας, σε φίλη; Ποτέ σε φίλους αρχιτεκτονες, λογιστές και δικηγόρους εκτός αν έχεις βαρεθεί τη φιλία τους.
Αλλά και ο φίλος σας, σε φίλη; Ποτέ σε φίλους αρχιτεκτονες, λογιστές και δικηγόρους εκτός αν έχεις βαρεθεί τη φιλία τους.
Δεν το πιστευω! απλα. Δυσκολευομαι να το πιστεψω! συνθετα.
Μαλλον θα ειμαι εντελως χαζη που μελετησα ενα καρο σπιτια φιλων και γνωστων και των γνωστων τους χωρις αμοιβη.
(εκτος και αν ειμαι... ιδεολογος της φιλιας)
Ισως παλι να αλλαζουν οι εποχες, τι να πω;
Μαλλον θα ειμαι εντελως χαζη που μελετησα ενα καρο σπιτια φιλων και γνωστων και των γνωστων τους χωρις αμοιβη.
(εκτος και αν ειμαι... ιδεολογος της φιλιας)
Ισως παλι να αλλαζουν οι εποχες, τι να πω;
Αυτός ο χώρος είναι τελείως "αντίο σας".Το 1990, σε μιά απέλπιδα προσπάθεια να ξαναμπώ στο επάγγελμα,ανέλαβα το σπίτι ενός φίλου,συντήρηση,ξαναφτιάξιμο και τέτοια, χωρίς αμοιβή.Πήγαμε παρέα να διαλέξουμε πλακάκια και ο αφεντικός ,όταν τον ρώτησα γιά τον λογαριασμό (ο φίλος χάζευε τα λαβομάνα) μου είπε ένα ποσό και πρόσθεσε "και δικό σας ένα 15%". Μείωσα την τελική τιμή κατά 15% και ο αφεντικός πήγε να πάθει συγκοπή.Η Ροδιά έχει πολύ δίκιο.Δεν είναι θέμα διαφθοράς, είναι θέμα νοοτροπίας.Εμείς ανήκουμε στην συνομοταξία των βλακών που μπορεί να μη τα "παίρνουν", αλλά συχνά σπαταλούν τα λεφτά του πελάτη σε προχώ αναζητήσεις, ενώ οι άλλοι στην κατηγορία των ηλιθίων που μπαίνουν στο λούκι.Φυσικά, αυτά που συμβαίνουν στους αρχιτέκτονες είναι παιπάλη μπροστά στο ευαγές τάγμα των γραφικών, τυπογραφικών και τυποτεχνικών τεχνών...
Λοιπόν το λάθος ήταν που πήγε να ανταμείψει την αρχιτέκτονα επιβάλλοντάς την στον εργολάβο.
Ο εργολάβος απαιτεί αφοσίωση, οπότε καλύτερα να έχει έκαστος των συμβαλλομένων το δικό του μηχανικό (όχι ότι είναι ανήκουστο να τον πληρώνεις εσύ και να τα παίρνει κι' απ' τον εργολάβο αλλά υπάρχουν και όρια ακόμα και στην οικοδομή).
Όσο για τις δουλειές στο φιλικό -αλλά και εν ονόματι μιας γνωριμίας, μιας μακρυνής συγγένειας κλπ- η εμπειρία δείχνει ότι ή τις κάνεις δωρεάν ή δεν τις κάνεις καθόλου.Μέση λύση δεν υπάρχει αν έχεις αξιοπρέπεια.Αλλιώς το πολύ που θ' ακούσεις είναι το διαδεδομένο:"Και τί έκανες δηλαδή?Ένα σχεδιάκι έκανες"(Πράγμα που είμαι σίγουρος ότι το είπε κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής στην Μ.)
Ο εργολάβος απαιτεί αφοσίωση, οπότε καλύτερα να έχει έκαστος των συμβαλλομένων το δικό του μηχανικό (όχι ότι είναι ανήκουστο να τον πληρώνεις εσύ και να τα παίρνει κι' απ' τον εργολάβο αλλά υπάρχουν και όρια ακόμα και στην οικοδομή).
Όσο για τις δουλειές στο φιλικό -αλλά και εν ονόματι μιας γνωριμίας, μιας μακρυνής συγγένειας κλπ- η εμπειρία δείχνει ότι ή τις κάνεις δωρεάν ή δεν τις κάνεις καθόλου.Μέση λύση δεν υπάρχει αν έχεις αξιοπρέπεια.Αλλιώς το πολύ που θ' ακούσεις είναι το διαδεδομένο:"Και τί έκανες δηλαδή?Ένα σχεδιάκι έκανες"(Πράγμα που είμαι σίγουρος ότι το είπε κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής στην Μ.)
Πλην όμως, από το ευαγές τάγμα των γραφικών, τυπογραφικών και τυποτεχνικών τεχνών δε γίνεται να μπεις μέσα, λ.χ., €80.000, άπό φουσκωμένα τιμολόγια.
Ή μήπως γίνεται;
Ή μήπως γίνεται;
Ειχα κι εγω την ιδια αποψη με τον Αθηναιο, ποτε δουλειες με φιλους. Μετα τη τελευταια μου ομως εμπειρια απο οικοδομη, αλλαξα γνωμη γιατι υπηρξαν φιλοι οι οποιοι στις δουλειες που ανελαβαν (παντα επι πληρωμη) επεδειξαν συνεπεια και ευθυνη οπως υπηρξαν κι αγνωστοι που με κρεμασαν στη κυριολεξια.
Πιστευω οτι σε αναλογες δουλειες, το θεμα δεν ειναι να συνεργαζεσαι με φιλους ή οχι, αλλα με σωστους επαγγελματιες ειτε συμβαινει να ειναι γνωστοι, ειτε οχι.
Αλλα αυτο δυστυχως, το μαθαινεις μονο στη πραξη.
Πιστευω οτι σε αναλογες δουλειες, το θεμα δεν ειναι να συνεργαζεσαι με φιλους ή οχι, αλλα με σωστους επαγγελματιες ειτε συμβαινει να ειναι γνωστοι, ειτε οχι.
Αλλα αυτο δυστυχως, το μαθαινεις μονο στη πραξη.
αυτό το πράγμα που φλερτάρεις τόσο απροκάλυπτα με τον σχετικισμό δεν θα στο συγχωρήσω ποτέ.
ποτέ.
που να πιστέψω ο κακομοίρης; τι να πιστέψω;
χμφ χμφ χμφ... ...
ποτέ.
που να πιστέψω ο κακομοίρης; τι να πιστέψω;
χμφ χμφ χμφ... ...
Άτιμη ‘φιλική τιμή’.
Το εξέθεσε το κορίτσι. Του ‘ταξε σπίτι και τ’ άφησε ξεκρέμαστο.
Ήταν λογοδοσμένη η οικοδομή κύριε.
Δεν έχει πισωγύρισμα ο λόγος.
Την εξέθεσε στα ‘παιδιά’, ο άτιμος για φίλος.
Μόνο τέσσερα χιλιάρικα και θέλει και τα ρέστα;
Μολών εργο-λαβέ.
Πε του ‘Αν δεν χτίσεις κόρη και δεν παντρέψεις σπίτι, άντρας δεν γένεσαι’.
‘Ετσι πε του.
Το εξέθεσε το κορίτσι. Του ‘ταξε σπίτι και τ’ άφησε ξεκρέμαστο.
Ήταν λογοδοσμένη η οικοδομή κύριε.
Δεν έχει πισωγύρισμα ο λόγος.
Την εξέθεσε στα ‘παιδιά’, ο άτιμος για φίλος.
Μόνο τέσσερα χιλιάρικα και θέλει και τα ρέστα;
Μολών εργο-λαβέ.
Πε του ‘Αν δεν χτίσεις κόρη και δεν παντρέψεις σπίτι, άντρας δεν γένεσαι’.
‘Ετσι πε του.
sraosha γίνεται και παραγίνεται.Απλώς δεν φουσκώνει ΕΝΑ σχέδιο, μήτε οι διανεμητές είναι λίγοι.Ενας κοστολόγος θα σου έβγαζε το φαινομενικώς παράδοξο ότι εντέλει συμφέρει πολύ να λαδώνεις οτιδήποτε κινείται-είναι πολύ φτηνότερο από την εσκεμμένη καθυστέρηση. Νομίζω ότι το μυστικό είναι στην διόγκωση. Διόγκωση αναγκών, διόγκωση προσωπικού οργανισμών, ένας μύλος.Έμαθα τις προάλλες ότι στην αδιάβατη Κέρκυρα, προβλέπεται ένας περιφερειακός με σήραγγα(!!) επειδή άργησαν να εφαρμόσουν ένα πολεοδομικό και μέσα σε δέκα χρόνια γέμισε ο τόπος κτίσματα.Ιστορικώς, αυτά ξεκινάνε από τον αποκλεισμό του Στάλινγκραντ.Ζήτησε ο Χίτλερ αναφορές από Λουφτβάφε και φον Πάουλους πόσα εφόδια μπορούν και πρέπει να μεταφερθούν.Η Λουφτβάφε είπε ότι μπορούσε Α, ο φον Πάουλους ζητούσε 10Α.Ο Γκέριγκ είπε απλως "η αλήθεια βρίσκεται στη μέση.Η αεροπορία έκανε μιά συνετή υποτίμηση των δυνατοτήτων της, η στρατιά μιά δικαιολογημένη υπερτίμηση των αναγκών της".
Ουφ.
Ουφ.
H αλήθεια είναι
ότι
Είναι σικ να έχεις φίλη αρχιτεκτόνισσα, αρκεί να μπορείς να το πληρώνεις ενίοτε
Είναι όμορφα ωραίο να δουλεύεις με ή για φίλους με ή χωρίς λεφτά
Η κάστα των αρχιτεκτόνων έχει καλλιτεχνική φλέβα
Όλοι οι επαγγελματικοί χώροι είναι λίγο ή πολύ « άντε γειά»
Κλείνουν οι πύλες.
Για φανταστείτε να περνούσαν σε συμφωνία και τι ευτράπελες συμπτύξεις θα γινόντουσαν κατά τη διαδικασία υλοποίησης του σχεδίου! Οεαααααααααα
ότι
Είναι σικ να έχεις φίλη αρχιτεκτόνισσα, αρκεί να μπορείς να το πληρώνεις ενίοτε
Είναι όμορφα ωραίο να δουλεύεις με ή για φίλους με ή χωρίς λεφτά
Η κάστα των αρχιτεκτόνων έχει καλλιτεχνική φλέβα
Όλοι οι επαγγελματικοί χώροι είναι λίγο ή πολύ « άντε γειά»
Κλείνουν οι πύλες.
Για φανταστείτε να περνούσαν σε συμφωνία και τι ευτράπελες συμπτύξεις θα γινόντουσαν κατά τη διαδικασία υλοποίησης του σχεδίου! Οεαααααααααα
Η φίλη που σε οδηγεί στα δικαστήρια, είναι βέβαιο ότι επένδυε και επένδυσε οικονομικά στη φιλία σας.
Ερώτημα είναι το γιατί πήγε κι έμπλεξε, αυτός ο φίλος σου. Μην τυχόν και κατηγορηθεί ότι είναι άστοργος, λέω. Η στοργή θέλει δεσμούς αίματος, και πάλι δύσκολη είναι, ή θέλει μακρόχρονες επιστήθιες σχέσεις που έχουν δοκιμαστεί σε πολλά μικρά, μεσαία και μεγάλα. Γιατί φοβήθηκε ότι θα κατηγορηθεί ως άστοργος; Δεν ξέρει ότι οι "φίλοι" αρχιτέκτονες κοστολογούν την παροχή ψυχαναλυτικών εμπειριών και υπηρεσιών κάπως πιο τσουχτερά από τους ψυχαναλυτές; Το έμαθε φαντάζομαι.
Ερώτημα είναι το γιατί πήγε κι έμπλεξε, αυτός ο φίλος σου. Μην τυχόν και κατηγορηθεί ότι είναι άστοργος, λέω. Η στοργή θέλει δεσμούς αίματος, και πάλι δύσκολη είναι, ή θέλει μακρόχρονες επιστήθιες σχέσεις που έχουν δοκιμαστεί σε πολλά μικρά, μεσαία και μεγάλα. Γιατί φοβήθηκε ότι θα κατηγορηθεί ως άστοργος; Δεν ξέρει ότι οι "φίλοι" αρχιτέκτονες κοστολογούν την παροχή ψυχαναλυτικών εμπειριών και υπηρεσιών κάπως πιο τσουχτερά από τους ψυχαναλυτές; Το έμαθε φαντάζομαι.
Μαθαίνοντας η Μ. τις κινήσεις του, τον φώναξε στο γραφείο της. Του έφτιαξε καφέ, της είπε τα καθέκαστα.
«Ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων γίνεσθε ουν φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί. προσέχετε δε από των αρχιτεκτόνων παραδώσουσιν γαρ υμάς εις εργολάβους, και εν ταις συναγωγαίς αυτών μαστιγώσουσιν υμάς»
Περαστικά στον φίλο.
«Ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων γίνεσθε ουν φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί. προσέχετε δε από των αρχιτεκτόνων παραδώσουσιν γαρ υμάς εις εργολάβους, και εν ταις συναγωγαίς αυτών μαστιγώσουσιν υμάς»
Περαστικά στον φίλο.
Εγώ τον πιστεύω,Kuk.
Είμαι σίγουρη οτι τα πράγματα έγιναν ακριβώς έτσι.
Ίσως γιατί η δουλειά μου είναι κοντά σ' αυτήν που περιγράφεις, ίσως γιατί πιστεύω όλες του τις ιστορίες.
Είμαι σίγουρη οτι τα πράγματα έγιναν ακριβώς έτσι.
Ίσως γιατί η δουλειά μου είναι κοντά σ' αυτήν που περιγράφεις, ίσως γιατί πιστεύω όλες του τις ιστορίες.
# posted by 
: 6/11/07 3:11 μ.μ.
: 6/11/07 3:11 μ.μ.
Δεν ξέρει ότι οι "φίλοι" αρχιτέκτονες κοστολογούν την παροχή ψυχαναλυτικών εμπειριών και υπηρεσιών κάπως πιο τσουχτερά από τους ψυχαναλυτές;
ΑΥτό ξαναπέσ' το.
ΑΥτό ξαναπέσ' το.
Διαπιστώνω, εκ των υστέρων, ότι δύσκολα μπορείς να βγάλεις γενικότερα συμπεράσματα από την ιστορία. Λειτουργεί και με ζεύγη όπου ο ένας πόλος εξουδετερώνει τον άλλον:
-Η "κακή" αρχιτεκτόνισσα φίλη, ή "καλή" αρχιτεκτόνισσα φίλη.
-Η φίλη που του κρύβει την αλήθεια, η φίλη που του την αποκαλύπτει
-Η "κακή" νομικός (η δικαστίνα), ή "καλή" νομικός (η δικηγόρος του).
-Ο εν θερμώ αφηγητής, ο ψυχρός αφηγητής.
Οι εργολάβοι μου φαίνονται σοβαροί άνθρωποι.
Η αλήθεια είναι ότι ψυχαναλυτικώς μάλλον φτηνά του ήρθε. 5-10 χρόνια ψυχανάλυσης κοστίζουν περί τα 10000 με 20000 ευρώ. Και επιπλέον, ο εν θερμώ αφηγητής θα βρεθεί, όπως φαίνεται, και με μερικά διαμερίσματα στο χέρι.
Προσωπικά νομίζω ότι και "να σου μαθαίνει η ζωή", άλλος δρόμος από την "καλή πίστη" δεν υπάρχει.
*
-Η "κακή" αρχιτεκτόνισσα φίλη, ή "καλή" αρχιτεκτόνισσα φίλη.
-Η φίλη που του κρύβει την αλήθεια, η φίλη που του την αποκαλύπτει
-Η "κακή" νομικός (η δικαστίνα), ή "καλή" νομικός (η δικηγόρος του).
-Ο εν θερμώ αφηγητής, ο ψυχρός αφηγητής.
Οι εργολάβοι μου φαίνονται σοβαροί άνθρωποι.
Η αλήθεια είναι ότι ψυχαναλυτικώς μάλλον φτηνά του ήρθε. 5-10 χρόνια ψυχανάλυσης κοστίζουν περί τα 10000 με 20000 ευρώ. Και επιπλέον, ο εν θερμώ αφηγητής θα βρεθεί, όπως φαίνεται, και με μερικά διαμερίσματα στο χέρι.
Προσωπικά νομίζω ότι και "να σου μαθαίνει η ζωή", άλλος δρόμος από την "καλή πίστη" δεν υπάρχει.
*
Η ιστορια παντα διδασκει εκ των υστερων, επισης, εκ των υστερων γινεται αντιληπτη.
Ποσα χρονια κι ακομα να καταλαβουμε π.χ. τι ακριβως εγινε το '22...
Ποσα χρονια κι ακομα να καταλαβουμε π.χ. τι ακριβως εγινε το '22...
Φίλε μου, καλή πίστη δεν υπάρχει στον χώρο των συμφερόντων. Καλή πίστη υπάρχει στο χώρο της απραξίας. Απραξία είναι να γράφω μουσική και να λες "ας φτιάξω ένα φιλμάκι για τη μουσική του φίλου μου", και να το βλέπω και να λέω "ας φτιάξω άλλη μια μουσική". Κι όταν κάποιος έρχεται όλα αυτά να τα αγοράσει, εμείς να φεύγουμε.
Βασικά οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: α) σε αυτούς που από μικροί έμαθαν, όταν πιάνουν νομίσματα να πλένουν τα χέρια τους και β) σε αυτούς που όταν πιάνουν λεφτά, νομίζουν.
Βασικά οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: α) σε αυτούς που από μικροί έμαθαν, όταν πιάνουν νομίσματα να πλένουν τα χέρια τους και β) σε αυτούς που όταν πιάνουν λεφτά, νομίζουν.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τα συμφέροντα πάντα μεταμφιέζονται. Ποτέ δεν εμφανίζονται γυμνά. Και καλά, όταν παρατηρείς μεγάλα σύνολα ανθρώπων, ας πούμε ότι τότε μπορείς να τα αναγνωρίσεις σχετικά εύκολα. Αλλά σε προσωπικό επίπεδο; Ποιος είναι ο σίγουρος λύκος μεταμφιεσμένος σε αρνί και ποιο το αληθινό αρνί (που θα μπορούσε όμως να είναι λύκος);
Ωραίο το αφήγημα (φιξιόν έτσι; δεν γίνονται αυτά τα πράγματα), αλλά οι φωτογραφίες, κρίνω, και άμα κρίνω εγώ δεν χωρά αμφιβολία, πως είναι ό,τι καλύτερο έχεις παρουσιάσει σ' αυτή τη μομπαϊλοφωτοσόπια τεχνική. Πολύ στοχαστίκ και αρτιστίκ και τρε και μπόν(ε) και ζολί. Εύγε. Αν δεν υπήρχε κι αυτός ο φανταστικός φίλος δεν θα τραβούσες αυτές τις φανταστικές φωτογραφίες.
Ενθουσιωδώς ενθουσιασμένος, thas o εξ αντικειμένου αντικειμενικός.
Δημοσίευση σχολίου
Ενθουσιωδώς ενθουσιασμένος, thas o εξ αντικειμένου αντικειμενικός.
