<$BlogRSDUrl$>

30.1.08

Σημείωση 851η 

Ξεφυλλίζοντας τα "Μελετήματα" του Μ. Ζ. Κοπιδάκη, στο σημείο όπου σημειώνει ότι "ο Σιμωνίδης ο Κείος ισχυριζόταν ότι η ποίηση είναι ζωγραφία φθεγγομένη και η ζωγραφική ποίηση σιγώσα" (σελ. 377), πέφτω πάνω στους στίχους του Σεφέρη:

Ταύροι και άλογα μ' ορθάνοιχτο στόμα
και γλώσσα ξαφνικό πουνιάλο.


Διαπιστώνει ο Κοπιδάκης:
Στους στίχους [...] γίνεται μια συγκεκαλυμμένη αναφορά στην "Γκουέρνικα" του Πικάσο.
και συνεχίζει:
Αξίζει να σταθούμε σε μια λεπτομέρεια. Με τη λέξη "πουνιάλο" παρεισάγεται στην άγρια σκηνή ένα επίσης αιματοβαμμένο χωρίο από τον Ερωτόκριτο [...]

κι αράσσουν κι αγκαλιάζονται κρατώντας τα πουνιάλια
επιάσαν τα κοντ' άρματα κι εφήκαν τα μεγάλα.
[Πουνιάλια: Πουνιάλο είναι το εγχειρίδιο, το μαχαίρι, το στιλέτο.]
*



Τι άλλο χρειάζεται κανείς για να φτιάξει η μέρα του; Μέσα σε τρεις-τέσσερις προτάσεις τρεις άνθρωποι που μ' αρέσουν!

*

buzz it!

 

Comments:
αντίδωρα δεκτά

Καλή χρονιά! κάπως καθυστερημένα...
 
Καλή χρονιά θείο τραγί.
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?