30.1.08
Σημείωση 851η
Ξεφυλλίζοντας τα "Μελετήματα" του Μ. Ζ. Κοπιδάκη, στο σημείο όπου σημειώνει ότι "ο Σιμωνίδης ο Κείος ισχυριζόταν ότι η ποίηση είναι ζωγραφία φθεγγομένη και η ζωγραφική ποίηση σιγώσα" (σελ. 377), πέφτω πάνω στους στίχους του Σεφέρη:
Διαπιστώνει ο Κοπιδάκης:
*
Τι άλλο χρειάζεται κανείς για να φτιάξει η μέρα του; Μέσα σε τρεις-τέσσερις προτάσεις τρεις άνθρωποι που μ' αρέσουν!
*
Ταύροι και άλογα μ' ορθάνοιχτο στόμα
και γλώσσα ξαφνικό πουνιάλο.
Διαπιστώνει ο Κοπιδάκης:
Στους στίχους [...] γίνεται μια συγκεκαλυμμένη αναφορά στην "Γκουέρνικα" του Πικάσο.και συνεχίζει:
Αξίζει να σταθούμε σε μια λεπτομέρεια. Με τη λέξη "πουνιάλο" παρεισάγεται στην άγρια σκηνή ένα επίσης αιματοβαμμένο χωρίο από τον Ερωτόκριτο [...][Πουνιάλια: Πουνιάλο είναι το εγχειρίδιο, το μαχαίρι, το στιλέτο.]
κι αράσσουν κι αγκαλιάζονται κρατώντας τα πουνιάλια
επιάσαν τα κοντ' άρματα κι εφήκαν τα μεγάλα.
*
Τι άλλο χρειάζεται κανείς για να φτιάξει η μέρα του; Μέσα σε τρεις-τέσσερις προτάσεις τρεις άνθρωποι που μ' αρέσουν!
*
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
