<$BlogRSDUrl$>

26.2.08

Best Girl from USSR 

ή πλίνθοι και κέραμοι πάλι.

Καλώς να ρθουν και οι φριχτοί μικρομεσαίοι να ξεσαλώσουν
χωρίς αυτούς τα μαγαζιά ούτε το φως δεν θα πληρώσουν.
-Δ. Σαββόπουλος.


Το πρεσ τζιάρ με ζαλίζει. Πόσες φορές να διαβάσει κανείς την ίδια βρισιά; Η μεγάλη απήχηση στρέφει, μέσα μου, τους προβολείς αλλού. Με κάνει να σέβομαι τους πολιτικούς, τους βουλευτές και τους πολιτευόμενους... Όσοι πολίτες το διαβάζουν, όσοι σχολιάζουν εκεί, έχουν δικαίωμα ψήφου. Υποθέτω ότι οι περισσότεροι συχνάζουν στο πρεσ τζιάρ για να επιβεβαιώσουν, ή να κατευνάσουν, ό,τι κουβαλάνε ήδη μέσα στην κούτρα τους. Μπλογκ όπως αυτό δεν τα παρακολουθείς για να διαμορφώσεις άποψη. Σκέφτομαι: Άραγε τι θυσίες πρέπει να κάνει ένας ικανός πολιτικός, καλός άνθρωπος, καλών προθέσεων, του όποιου κόμματος, για να τσιμπήσει έστω κι ένα μικρό ποσοστό από δαύτους; Δραματική η κατάστασή του... Καλές οι αρχές, αλλά σε μια δημοκρατία, ένας πολιτικός που δεν διεκδικεί σοβαρά την εκλογή του, που δεν λαμβάνει δηλαδή σοβαρά υπ όψη του το ποιόν των πιθανών ψηφοφόρων του, είναι, για εμένα, αναξιόπιστος... άρα... Χμμ, διεστραμμένος σεβασμός...

Τέλος πάντων. Αυτό που θα ήθελα για τον δικό μου (έστω, "δικό μου") χώρο είναι μια ελευθερία τα όρια της οποίας δεν γνωρίζω. (Τα όρια υπάρχουν και είναι πολλά! Με πρώτο και καλύτερο τις προσωπικές μου δυνατότητες, το τι μπορώ να κάνω και το τι μπορώ να φανταστώ ότι μπορώ να κάνω...) Αφού λοιπόν ονειρεύομαι να μη γνωρίζω τα όρια, αποκλείεται να με συγκινήσουν οι προσπάθειες "αυτορρύθμισης", τα μανιφέστα κι οι δεκάλογοι (3:07 μμ -εξαιρούνται οι χρησμοί του Πετεφρή). Να μη μιλήσω για νόμους (: Aυτοί που θα ψηφίσουν τους νόμους, ξέρουν τουλάχιστον πόσο "ανόητοι" είναι οι ψηφοφόροι τους... μέρος μάλλον των ψηφοφόρων τους... με τι κριτήρια θα ψηφίσουν τον ανταγωνιστή υποψήφιο του ίδιου κόμματος... ίδιου, με τη στενή ή την ευρεία ή την ευρύτατη έννοια).

Άλλο πράγμα η συμμετοχή κι άλλο η συγκίνηση...

*

Lounge από την Αγία Πετρούπολη. Best Girl from USSR. Αρχές 21ου αιώνα.



Μέσω PCL linkdump. Οι Messer fur Frau Muller δεν είναι αυτό που ίσως νομίζεις. Ούτε και οι
Messer chups.

*

buzz it!

 

Comments:
75 αντιπροσωπείες.
Aπό τα Βαλκάνια και οι:
Bloggarian People's Front,
People's Front of Bloggaria και το
Popular Front.

Εμείς εδώ μαχόμαστε για ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία λόγου, ανεξαρτησία και ανωνυμία κ. Κουκουζέλη μου και εσείς ως ‘μαύρη αντίδραση’ προς τη μεγάλη απήχηση (Όλε!), στρέφετε αλλού τα φαναράκια σας;

Splitter!
(backvocals: He wrote Jehovah!)

Πάντως, μια απορία την έχω. Εάν χαρακτηρίσω ως ‘ενημερωτικό’ το blog μου, υπάρχει περίπτωση κατόπιν να αποκτήσω και δημοσιογραφικό απόρρητο;
Δεν είναι ότι θέλω να εκβιάσω νόμιμα κανέναν, απλώς πρέπει να βρω τρόπο μέχρι το καλοκαίρι να αποκτήσω δημοσιογραφικά προνόμια.
Ξεφραγκιάζομαι κάθε Ιούλιο στις συναυλίες και περνάω χίπικες αυγουστιάτικες διακοπές. Όλοι οι γνωστοί μου δημοσιογράφοι καβατζώνονται από τις φυλλάδες τους. Εγώ δε δικαιούμαι να δω ένα λάιβ τζάμπα;
Δεν έχω άποψη εγώ;

Don’t I have a very stylish blog?
 
>>Άραγε τι θυσίες πρέπει να κάνει ένας ικανός πολιτικός, καλός άνθρωπος, καλών προθέσεων, του όποιου κόμματος, για να τσιμπήσει έστω κι ένα μικρό ποσοστό από δαύτους;

Μάλλον να αποσυρθεί εγκαίρως.Ουδείς αναντικατάστατος.Το να δίδεται σε κάποιον εξουσία πάνω στους άλλους είναι μια οδυνηρή παραχώρηση, και αυτό προκαλεί από μόνο του μια υποσυνείδητη αποστροφή από την πλευρά τους.

Πάντως οι σύγχρονοι πολιτικοί δεν πρέπει να έχουν παράπονο.Στην αρχαία Αθήνα υπήρχε εξοστρακισμός, χωρίς άλλες εξηγήσεις.

P.S.

Η όλη υπόθεση με την πρόθεση ελέγχου των blogs, θυμίζει τον Μαρούδα που θα κατέρριπτε όποιον δορυφόρο εξέπεμπε ραδιοφωνικό πρόγραμμα σε ελληνικό έδαφος.
 
qarcq, μια συνταξούλα θέλω.

alberich, "μια υποσυνείδητη αποστροφή από την πλευρά τους": Αυτό είναι πολύ πιθανό. Και με τους δημοσιογράφους πρέπει να συμβαίνει κάτι ανάλογο. Ανθρώπινη φύση...
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?