<$BlogRSDUrl$>

20.4.08

in memoriam 



Πάει με thas.

Όταν γνώρισα τον κύριο Χρήστο φιλοξενούσε στα υπόγεια (έτσι μου φαινόταν) του περιοδικού τον Μάνο Χατζιδάκη, ο οποίος έστελνε, σαν στρατηγός, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, τρεις φωτογράφους, Χαλανδραίοι κι οι τρεις: Τον Τάσο Βρεττό, τον Χρήστο τον Βλάχο και τον Λευτέρη Μιαούλη. Ταξίδια επί ταξιδιών, εκδρομές επί εκδρομών... Αποστολή τους να φωτογραφίσουν κάθε έκφανση, αν είναι δυνατόν, της νεοελληνικής κακογουστιάς...

Τότε δεν είχα λεφτά να αγοράσω κασετόφωνο. Ο Τάσος κι ο Χρήστος με έφεραν σε επαφή με τον Παπουτσάκη. Ο Παπουτσάκης ήταν διατεθειμένος να πληρώσει.







τα σκιτσάκια έγιναν πριν είκοσι, περίπου, χρόνια.

buzz it!

 

Comments:
Καλό Πάσχα!
 
Μερσί. Επίσης.
 
Πρόσεξα ότι και στους στους 4 άρρενες οι τρίχες κρανίου και κορμιού είναι "κάγκελο"...πριν 20 χρόνια
 
Τι κρίμα όμως ...
Ωραίο κείμενο.
 
Καλότυχα είναι τα βουνά
ποτέ τους δεν πεθαίνουν
 
Μόλις το πληροφορήθηκα. Με 6 μέρες - αδικαιολόγητη - καθυστέρηση. Κρίμα, πολύ κρίμα...

Πέρασα κι εγώ από το ημιυπόγειο. Καλοκαίρι του 1978 ή '79 ... Έκανα κάποιες βινιέτες και σκίτσα και εξώφυλλα σε μερικά τεύχη. Είχαμε γνωριστεί Γιώργο.. Σε θυμάμαι πολύ καλά...
Μου άρεσε η δουλειά σου.. Μετά χαθήκαμε.
Κρατώ μόνο ευχάριστες αναμνήσεις από το μικρό μου πέρασμα από το περιοδικό.
Συγκινήθηκα και χάρηκα πολύ που -έστω κι έτσι - ξαναβρισκόμαστε..
Νάσαι καλά. Καλές γιορτές
 
Κι εγώ σε θυμάμαι. Βουνό με βουνό δε σμίγει :)
 
Πολύ λυπήθηκα με την είδηση που εδώ, τώρα έμαθα…
Όσο για εσένα, ποτέ δεν σε συγχώρησα που εγκατέλειψες το χώρο του σκίτσου και γελοιογραφίας, αφού σε θεωρούσα –και το ξέρεις- από τους καλύτερους έλληνες σκιτσογράφους.
 
Ευχαριστώ Ηλία. Η γνώμη σου, τιμή μου. Αλλά τι τα θες, είμαι πάνω απ όλα "καλός" αναγνώστης-θεατής.
 
Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?