13.6.08
Μνημεία.
[μέσω buzz]
Η ιστορία: Ένας δημοσιογράφος στη Θράκη (και από ότι κατάλαβα και τοπικός πολιτικός παράγων) θεώρησε ότι θίχτηκε από σχόλια για την πολιτεία του τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας σε ένα μπλογκ. Ακολούθησε τον συνήθη εν Ελλάδι δρόμο και έκανε μήνυση σε εκείνον που κατά τη γνώμη του ήταν “υπεύθυνος” του μπλογκ (παρά το γεγονός ότι ενδέχεται να είναι υπεύθυνος κάποιος άλλος) ζητώντας του αποζημίωση 56.000 ευρώ.
Ας ελπίσουμε ότι το δικαστήριο θα είναι σε θέση να δώσει λύση. Διότι αρκετοί ισχυρίζονται ότι η δικαστική πορεία ανάλογων υποθέσεων, στην Ελλάδα, είναι μάλλον ζήτημα τύχης και ελάχιστα επιστήμης. Ανεξάρτητα όμως από την ουσία της υπόθεσης και την έκβασή της, οι δηλώσεις τόσο του δικηγόρου του ενάγοντος όσο και του δικηγόρου του εναγόμενου στην εφημερίδα "Χρόνος της Κομοτηνής" είναι μνημεία του σύγχρονου ελληνικού στοχασμού και θα ήθελα να υπάρχουν, έστω εν μέρει, καταχωρημένες κι εδώ. Αν οι απόψεις και οι γνώσεις των δύο νομικών αντανακλούν τις απόψεις και τις γνώσεις του θρακιώτικου νομικού κόσμου τότε, δεν υπάρχει αμφιβολία, όλα θα πάνε καλά. Ακολουθεί συγκρατημένο κόπυ-πέηστ:
*
Πολιτική Αγωγή:
Λίγο πιο κάτω ο καλός νομικός εκθέτει τους φόβους του:
*
Και η υπεράσπιση:
την αγόρευση του τη συνέντευξή του ο συνήγορος υπεράσπισης:
Αναρωτιέμαι καμιά φορά, τι θα κάναμε χωρίς την παιδική πορνογραφία;
*
Ας θυμηθούμε εδώ και μία άλλη υπόθεση.
*
"Αυτό το διαδίκτυο σαν χώρος είναι κάτι το ασύλληπτο,
κάτι το αέναο, του οποίου τα όρια μέχρι τώρα
δεν έχουν προκαθοριστεί."
κάτι το αέναο, του οποίου τα όρια μέχρι τώρα
δεν έχουν προκαθοριστεί."
Η ιστορία: Ένας δημοσιογράφος στη Θράκη (και από ότι κατάλαβα και τοπικός πολιτικός παράγων) θεώρησε ότι θίχτηκε από σχόλια για την πολιτεία του τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας σε ένα μπλογκ. Ακολούθησε τον συνήθη εν Ελλάδι δρόμο και έκανε μήνυση σε εκείνον που κατά τη γνώμη του ήταν “υπεύθυνος” του μπλογκ (παρά το γεγονός ότι ενδέχεται να είναι υπεύθυνος κάποιος άλλος) ζητώντας του αποζημίωση 56.000 ευρώ.
Ας ελπίσουμε ότι το δικαστήριο θα είναι σε θέση να δώσει λύση. Διότι αρκετοί ισχυρίζονται ότι η δικαστική πορεία ανάλογων υποθέσεων, στην Ελλάδα, είναι μάλλον ζήτημα τύχης και ελάχιστα επιστήμης. Ανεξάρτητα όμως από την ουσία της υπόθεσης και την έκβασή της, οι δηλώσεις τόσο του δικηγόρου του ενάγοντος όσο και του δικηγόρου του εναγόμενου στην εφημερίδα "Χρόνος της Κομοτηνής" είναι μνημεία του σύγχρονου ελληνικού στοχασμού και θα ήθελα να υπάρχουν, έστω εν μέρει, καταχωρημένες κι εδώ. Αν οι απόψεις και οι γνώσεις των δύο νομικών αντανακλούν τις απόψεις και τις γνώσεις του θρακιώτικου νομικού κόσμου τότε, δεν υπάρχει αμφιβολία, όλα θα πάνε καλά. Ακολουθεί συγκρατημένο κόπυ-πέηστ:
*
Πολιτική Αγωγή:
[...] Όπως κάθε τι καινούριο που μας γεμίζει ενθουσιασμό, έτσι έγινε και με το ίντερνετ. Όπως τώρα αναλογιζόμαστε την χρήση των κινητών, τώρα θα αρχίσουμε να μιλάμε για την υπερβολική έκθεση στην χρήση του ίντερνετ. Εάν λοιπόν δεν μπουν φραγμοί και ένα σαφές νομοθετικό πλαίσιο που θα προστατεύει τον πολίτη που δέχεται κριτική μέσα από τον ίντερνετ, γιατί η διαφορά με το ίντερνετ είναι ποια. Ότι την εφημερίδα την αγοράζεις και έχεις το δικαίωμα της επιλογής και αν θέλεις δεν την διαβάζεις. Στο ίντερνετ δεν υπάρχει αυτό. Όποτε ανοίξεις τον υπολογιστή σου θα δεις τα πάντα
σχολιάζει ο talos στο buzz:
Ο δικηγόρος του ενάγοντος δεν πρέπει να έχει μπει ποτέ στο ίντερνετ και ό,τι ξέρει για αυτό μοιάζει να το έχει μάθει από την Espresso. Προσέξτε δε ότι ζητά φραγμό στην δια του ίντερνετ *κριτική* και όχι στην δια του *ίντερνετ* δυσφήμιση. Πρόκειται για σύγχυση εξαιρετικά διαδεδομένη στην χώρα μας μέσα και έξω από τo διαδίκτυο!.
Λίγο πιο κάτω ο καλός νομικός εκθέτει τους φόβους του:
Μπορεί να κινδυνεύσει ο ίδιος ο κοινωνικός ιστός που τόσα χρόνια έχουμε δημιουργήσει. Και επειδή είμαστε άνθρωποι που αρεσκόμαστε να λειτουργούμε εκτός ορίων, εκεί λοιπόν χρειάζονται τα όρια πρωτίστως για να μπορέσει να ξεδιαλεχτεί και ο καλός από τον κακό δημοσιογράφο. [...] Αυτά λοιπόν τα όρια μπορεί να τα θέσει μόνο η πολιτεία. Αν μας αφήσει για λίγο καιρό ακόμη απροστάτευτους και αν δεν λειτουργήσουν οι θεσμοί της δικαιοσύνης προστατευτικά γι’ αυτό τον κόσμο, τότε θα έχουμε σοβαρά προβλήματα. Ήδη τα έχουμε. Βλέπουμε ότι ιστοσελίδες όπως η σημερινή ή κάτι ανάλογες με τον τίτλο blogspot όπου ο καθένας μπορεί να καταθέτει την γνώμη του, είναι ευρέως διαδεδομένα. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος πλέον λειτουργεί με αυτές τις σελίδες που έχουν αυτό τον τίτλο. Αν λοιπόν σε αυτές τις σελίδες δεν μπορέσουμε λίγο να εμβαθύνουμε με διακριτικότητα βέβαια, αλλά και με την βοήθεια καθηγητών ίσως και ιδιαίτερων νομικών σε αυτό το ζήτημα, θα έχουμε σοβαρά προβλήματα τα οποία εισπράττουμε ήδη σε μεμονωμένες περιπτώσεις όπως την δική μας.Ρωτάει η δημοσιογράφος: Ήθελα να ρωτήσω, τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμισης, της εξύβρισης, αυτά που προβλέπονται από τον κοινό ποινικό κώδικα, εντάσσονται σε τέτοιου είδους φρασεολογίες των ηλεκτρονικών ιστοτόπων;
Σαφώς και εντάσσονται. Υπάρχει γενικό πλαίσιο. Θέλουμε όμως να το εξειδικεύσουμε τώρα που έχουμε και την ευρυζωνικότητα και την χρήση του ίντερνετ. [...] Ποιος είναι αυτός ο οποίος δίνει την άδεια για να μπορεί κάποιος να κάνει χρήση μιας ιστοσελίδας και να την διαθέτει στο ευρύ κοινό; Γι’ αυτό και λέω ότι θέλει ιδιαίτερη λεπτομερή ρύθμιση το ζήτημα.
*
Και η υπεράσπιση:
Αυτό το διαδίκτυο σαν χώρος είναι κάτι το ασύλληπτο, κάτι το αέναο, του οποίου τα όρια μέχρι τώρα δεν έχουν προκαθοριστεί. Κατά συνέπεια είναι πολύ δύσκολο κανείς να συγκεκριμενοποιήσει ευθύνες, πόσο μάλιστα να τις αποδώσει κιόλας.Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το θέμα της παιδικής πορνογραφίας το οποίο και θίγει ολοκληρώνοντας
Από εκεί και πέρα υπάρχουν διωκτικοί μηχανισμοί, υπάρχουν και όργανα αρμόδια να εξετάσουν και να διαλευκάνουν τέτοιες περιπτώσεις. Όπως για παράδειγμα, με ιδιαίτερη σπουδή στην Ελλάδα αλλά και στον ευρωπαϊκό χώρο γίνεται ένας έλεγχος της παιδικής πορνογραφίας που διακινείται μέσα από το διαδίκτυο
Αναρωτιέμαι καμιά φορά, τι θα κάναμε χωρίς την παιδική πορνογραφία;
*
Ας θυμηθούμε εδώ και μία άλλη υπόθεση.
*
Comments:
Πολύ σωστά τα λέει ο κύριος δικηγόρος - πού διαφωνείς; Είμαστε, όλη η κοινωνία εκτεθημένη. Και ο κυρίως κίνδυνος βρίσκεται στο ότι οι μπλόγκερς πέραν όλων των άλλων έχουν υποστεί και γενετική μετάλλαξη. Οι περισσότεροι έχουν βγάλει μακριές ουρές που τους επιτρέπουν να γραπώνονται με ευκολία από τις κληματσίδες και να διαφεύγουν στη ζούγκλα πηδώντας από δέντρο σε δέντρο με μια ζωηράδα απρόβλεπτη. Κάποιοι έχουν βγάλει και χαυλιόδοντες μήκους 7 μέτρων λίαν επικίνδυνους. Μαθαίνουμε επίσης ότι κάπου στα βάθη της Ασίας έχει γεννηθεί ένα παιδάκι μπλόγκερ το οποίο σύμφωνα με τις γραφές, σε 30 χρόνια από τώρα θα είναι 33 χρονών και την 23η Μαρτίου 2038 θα ξεκινήσει ο Αρμαγεδδών. Τότε θα ξεκινήσει και όχι το 2012 που λέει αυτός ο πάτερ με τις μεγάλες φαβορίτες και τα πυκνά γένια - αυτός είναι απατεώνας...
Βλέπουμε ότι ιστοσελίδες όπως η σημερινή ή κάτι ανάλογες με τον τίτλο blogspot όπου ο καθένας μπορεί να καταθέτει την γνώμη του, είναι ευρέως διαδεδομένα
Γι' αυτό πάμε κατά διαόλου. Επειδή ο πασαένας μπορεί να καταθέτει τη γνώμη του.
Γι' αυτό πάμε κατά διαόλου. Επειδή ο πασαένας μπορεί να καταθέτει τη γνώμη του.
Σκέφτομαι την τετράς των νομικών (τετράς είναι υποθέτω) στην αίθουσα του δικαστηρίου και παγώνει το αίμα μου. Παγώνει.
Αναρωτιέμαι, το ένστικτο μου δεν έχει καμία αμφιβολία, αν κάποιος καλός άνθρωπος έχει κάτσει να γράψει για το survival of the fittest στο δικηγορικό επάγγελμα.
Το αποτέλεσμα κάθε δίκης κρίνει την επιβίωση του "καταλληλότερου" δικηγότου. Καταλληλότερου βέβαια όχι για την επόμενη αλλά για την προηγούμενη δίκη. Όπως η βιολογική ξαδερφή της, η δικηγορική φυσική επιλογή είναι κοντόφθαλμη. Δεν έχει σκοπό την προαγωγή του είδους, απλά συμβαίνει.
Και όπως τα πλουμιστά φτερά είναι σπουδαία εργαλεία για την αναπαραγωγή, αλλά και πυξίδες για τα αρπακτικά, έτσι και τα περίτεχνα επιχειρήματα μπορεί να είναι εκ των ουκ άνευ για την αναπαραγωγή στη νομική επιθεώρηση, αλλά οσμή θανάτου στο ακροατήριο.
Περιττό να πω ότι με ενέπνευσε το σχόλιο του μπερεκέτη, το οποίο να σημειωθεί πως εμφανίστηκε απρόσκλητο στην οθόνη μου.
Το αποτέλεσμα κάθε δίκης κρίνει την επιβίωση του "καταλληλότερου" δικηγότου. Καταλληλότερου βέβαια όχι για την επόμενη αλλά για την προηγούμενη δίκη. Όπως η βιολογική ξαδερφή της, η δικηγορική φυσική επιλογή είναι κοντόφθαλμη. Δεν έχει σκοπό την προαγωγή του είδους, απλά συμβαίνει.
Και όπως τα πλουμιστά φτερά είναι σπουδαία εργαλεία για την αναπαραγωγή, αλλά και πυξίδες για τα αρπακτικά, έτσι και τα περίτεχνα επιχειρήματα μπορεί να είναι εκ των ουκ άνευ για την αναπαραγωγή στη νομική επιθεώρηση, αλλά οσμή θανάτου στο ακροατήριο.
Περιττό να πω ότι με ενέπνευσε το σχόλιο του μπερεκέτη, το οποίο να σημειωθεί πως εμφανίστηκε απρόσκλητο στην οθόνη μου.
Αν το να είσαι κόπανος ήταν, έστω, πλημμέλημα, το ορκίζομαι πως θα ήμουν δικομανής!
# posted by 
: 14/6/08 7:24 μ.μ.
: 14/6/08 7:24 μ.μ.
βάζω στοίχημα πως μας τα μεταφέρεις λάθος και οι δικηγόροι αναφερόμενοι σ'αυτό το κάτι, το αέναο, έλεγαν ιντερνέτ. ιντερνΕτ, ιντερνΕτ, ιντερνΕτ
:)
:)
Δυστυχώς, όχι σπάνια μνημεία βλακείας. Είναι η βλακεία που φοβάμαι περισσότερο από κάθε τι άλλο σήμερα.
χμμμ, ζούμε σε περίεργους καιρούς, αν θες μπορείς να διαγράψεις το πιο πάνω σχόλιό μου αν πιστεύεις ότι η χρήση της λέξης βλακεία σε εκθέτει σε νομικό κίνδυνο. Για την προστασία της ελευθερίας του λόγου ενδιαφέρεται κανείς;
Δημοσίευση σχολίου
