12.7.08
Italian Spiderman
1.996.425 θεατές μέχρι στιγμής. Έχουν δει το τρέηλερ τόσοι πολλοί που καταντάει σχεδόν κοινοτοπία. Καλοκαίρι του 1964 (1968;). Περ τούτι λα φαμίλια.
Και έπεται πλούσια συνέχεια.
Το όλο εγχείρημα έχει και δικό του μπλογκ.
*
Η δεκαετία του 60 μου αρέσει για τα συγκροτήματα που δεν τα ήξερε
[Συμπλήρωμα 13/7/2008: Τον Γκάρι Λιούις τον ήξερε σίγουρα ο πατέρας του (άρα και ο Πετρίδης). Ευχαριστώ τον Αθεόφοβο (δες σχόλια).]
Μέσω The Lazy World of Arthur Ignatowski.
ή o Τζέρυ Γουίλιαμς.
Μέσω PCL LinkDump και mrdantefontana.
*
Και ξαφνικά, η δεκαετία του 70:
Μέσω Undead Film Critic. Κλικ στην εικόνα.
Το φωτορομάντζο είναι από το περιοδικό Νάσιοναλ Λαμπούν.
*
Comments:
Μόλις μπήκα σπίτι...κατά το είδα φως και μπήκα.
Ο Χρίστος (η ή ι?) του μπαρ έπαιζε σήμερα 80ς.Κατέφθασε κι ένας τύπος με καουμπόικο καπελο ασορτί με τη μουσική.Ηταν σκοτεινά δεν προσεξα τα παπουτσια αν είχαν εκείνη την ιδανική μύτη της γωνίας. Εμαθα ότι ήταν αλβανός.Πόσο παράξενα παίζπυν οι εποχές στις εθνότητες ! Θυμήθηκα δύο ταυτόσημες εικόνες. Εικόνες μιας επαρχίας της Πορτογαλίας στο 96 έμοιαζε με ανάλογη ελληνική του 78 και εικόνες της γεωργικής επαρχίας των Σκοπίων στο 2000 θύμιζαν Ελλάδα του 60(από παλιές φωτό και μνήμες παιδιού).
Μετά από όλα αυτά που φυσικά συσχετίζονται μεταξύ τους αναρωτιέμαι ποιος θα ήταν ο ιδανικός έλληνας σπάιντερμαν στην εποχή του και μέχρι σήμερα.
Έκαμα άραγε λάθη? Χωρις γυαλιά γράφω στο ημίφως
Ο Χρίστος (η ή ι?) του μπαρ έπαιζε σήμερα 80ς.Κατέφθασε κι ένας τύπος με καουμπόικο καπελο ασορτί με τη μουσική.Ηταν σκοτεινά δεν προσεξα τα παπουτσια αν είχαν εκείνη την ιδανική μύτη της γωνίας. Εμαθα ότι ήταν αλβανός.Πόσο παράξενα παίζπυν οι εποχές στις εθνότητες ! Θυμήθηκα δύο ταυτόσημες εικόνες. Εικόνες μιας επαρχίας της Πορτογαλίας στο 96 έμοιαζε με ανάλογη ελληνική του 78 και εικόνες της γεωργικής επαρχίας των Σκοπίων στο 2000 θύμιζαν Ελλάδα του 60(από παλιές φωτό και μνήμες παιδιού).
Μετά από όλα αυτά που φυσικά συσχετίζονται μεταξύ τους αναρωτιέμαι ποιος θα ήταν ο ιδανικός έλληνας σπάιντερμαν στην εποχή του και μέχρι σήμερα.
Έκαμα άραγε λάθη? Χωρις γυαλιά γράφω στο ημίφως
Για ακόμα μια φορά εντυπωσιάζομαι με τα γραψοποστ σας, κουκουζέλη.
(αφαίρεσα το κλεψο-, γιατί δεν είναι κλοπή, αλλά δάνειο)
Είναι τόσο μεταμοντέρνο που γίνεται μοντέρνο...
(αφαίρεσα το κλεψο-, γιατί δεν είναι κλοπή, αλλά δάνειο)
Είναι τόσο μεταμοντέρνο που γίνεται μοντέρνο...
Ο italian spiderman μου θυμίζει κάτι το αντίστοιχο μεταξύ Σεφερλή και ΑΜΑΝ.
Ο Gary Lewis όμως δεν ήταν τόσο άγνωστος γιατί ήταν ό γιός του Jerry Lewis που τότε ήταν στις δόξες του.
Ο Gary Lewis όμως δεν ήταν τόσο άγνωστος γιατί ήταν ό γιός του Jerry Lewis που τότε ήταν στις δόξες του.
@λα, στο ημίφως δεν γίνονται ποτέ λάθη! :)
@Αντώνιε, συνειρμοί και πάλι συνειρμοί είναι τα βιντεοκλεψγραψκαστ.
@ αθεόφοβε,
“Ο italian spiderman μου θυμίζει κάτι το αντίστοιχο μεταξύ Σεφερλή και ΑΜΑΝ.”
Πιθανές διαφορές: Οι Αυστραλοί δημιουργοί του Ιτάλιαν ασχολούνται νομίζω κυρίως με έναν τρόπο να αφηγείσαι τα πράγματα. Μου φάνηκε αστεία η αγάπη (και η γνώση που αυτή συνεπάγεται) με την οποία αναδεικνύουν όλα τα άσχετα με την πλοκή στοιχεία της κινηματογραφικής μαγειρικής: Οι γωνίες λήψης, η μουσική, το μοντάζ, οι υποκριτικές μανιέρες μιας χαμένης εποχής. Στο ταινιάκι οι “χαρακτήρες” περνάνε, κατά κάποιο τρόπο, σε δεύτερο πλάνο, χωρίς να χάνουν τη σημασία τους, υψώνοντας όμως, προστιθέμενοι, το όλο θέαμα σε ένα ψηλότερο επίπεδο πλάκας. Έχω την εντύπωση ότι στην Ελλάδα θα δινόταν πρωτίστως έμφαση στους “χαρακτήρες” (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα παραμελούσαν την αφήγηση) καταλήγοντας έτσι σε διαφορετικό αποτέλεσμα. Δεν διέκρινα επίσης ιδιαίτερο άγχος εκ μέρους των δημιουργών να εξηγήσουν, για χάρη του κοινού, τα αστεία τους κι αυτό, εκτός από το ότι δίνει στη δουλειά τους έναν αέρα παραλόγου, τους διαφοροποιεί από πολλούς που έχουν κάνει ανάλογες προσπάθειες, είτε εδώ είτε διεθνώς. Δύο ευρήματα του έργου μου φάνηκαν κορυφαία: Το ένα, στο σημείο όπου ο Ιτάλιαν (και όχι μόνο) Σπάιντερμαν συμβουλεύει τους νέους “ρεσπέτε λε ντόνε” για να συνεχίσει αμέσως μετά με τη μπουνιά και το “σατ γιορ μάουθ πούσυκατ” και το άλλο, το έξυπνο (κατ εμέ) οπτικό “λογοπαίγνιο” με την λέξη suspenso... Δυσκολεύομαι να φανταστώ τον Σεφερλή ή τους ΑΜΑΝ να παρουσιάζουν κάτι ανάλογο, αλλά ομολογώ ότι δεν τους ξέρω και πολύ καλά.
Πολύ χρήσιμη η πληροφορία για την οικογένεια του Γκάρι Λιούις. Ίσως εξηγεί γιατί αντέγραψε τόσο πιστά (και με επιτυχία) τους Μπιτς Μπόυς.
@Αντώνιε, συνειρμοί και πάλι συνειρμοί είναι τα βιντεοκλεψγραψκαστ.
@ αθεόφοβε,
“Ο italian spiderman μου θυμίζει κάτι το αντίστοιχο μεταξύ Σεφερλή και ΑΜΑΝ.”
Πιθανές διαφορές: Οι Αυστραλοί δημιουργοί του Ιτάλιαν ασχολούνται νομίζω κυρίως με έναν τρόπο να αφηγείσαι τα πράγματα. Μου φάνηκε αστεία η αγάπη (και η γνώση που αυτή συνεπάγεται) με την οποία αναδεικνύουν όλα τα άσχετα με την πλοκή στοιχεία της κινηματογραφικής μαγειρικής: Οι γωνίες λήψης, η μουσική, το μοντάζ, οι υποκριτικές μανιέρες μιας χαμένης εποχής. Στο ταινιάκι οι “χαρακτήρες” περνάνε, κατά κάποιο τρόπο, σε δεύτερο πλάνο, χωρίς να χάνουν τη σημασία τους, υψώνοντας όμως, προστιθέμενοι, το όλο θέαμα σε ένα ψηλότερο επίπεδο πλάκας. Έχω την εντύπωση ότι στην Ελλάδα θα δινόταν πρωτίστως έμφαση στους “χαρακτήρες” (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα παραμελούσαν την αφήγηση) καταλήγοντας έτσι σε διαφορετικό αποτέλεσμα. Δεν διέκρινα επίσης ιδιαίτερο άγχος εκ μέρους των δημιουργών να εξηγήσουν, για χάρη του κοινού, τα αστεία τους κι αυτό, εκτός από το ότι δίνει στη δουλειά τους έναν αέρα παραλόγου, τους διαφοροποιεί από πολλούς που έχουν κάνει ανάλογες προσπάθειες, είτε εδώ είτε διεθνώς. Δύο ευρήματα του έργου μου φάνηκαν κορυφαία: Το ένα, στο σημείο όπου ο Ιτάλιαν (και όχι μόνο) Σπάιντερμαν συμβουλεύει τους νέους “ρεσπέτε λε ντόνε” για να συνεχίσει αμέσως μετά με τη μπουνιά και το “σατ γιορ μάουθ πούσυκατ” και το άλλο, το έξυπνο (κατ εμέ) οπτικό “λογοπαίγνιο” με την λέξη suspenso... Δυσκολεύομαι να φανταστώ τον Σεφερλή ή τους ΑΜΑΝ να παρουσιάζουν κάτι ανάλογο, αλλά ομολογώ ότι δεν τους ξέρω και πολύ καλά.
Πολύ χρήσιμη η πληροφορία για την οικογένεια του Γκάρι Λιούις. Ίσως εξηγεί γιατί αντέγραψε τόσο πιστά (και με επιτυχία) τους Μπιτς Μπόυς.
Στην Ελλάδα δεν θα χρειαζόταν να εξηγήσουν τους χαρακτήρες, καθότι και οι ΑΜΑΝ και ο Σεφερλής (και για κάποιο λόγο, περισσότερο οι πρώτοι) στηρίζονται σε κοινά αποδεκτά πρόσωπα, που υπερβάλλουν λίγα στοιχεία τους.
Τυχαίο παράδειγμα: ο κύριος Κακομοίρογλου έχει (από το όνομα και μόνο) αυξημένες πιθανότητες να ταλαιπωρηθεί από δημόσιο υπάλληλο, μειωμένες προσδοκίες και προσόδους κλπ. Επομένως, δεν εξηγούν και πολύ, βασιζόμενοι σε στερεότυπα (και αυτός είναι ο λόγος για το χλιαρό χιούμορ τους - αν δεν ήταν μπουφόνος ο Καλ., θα ήταν παγωμένο).
Και για την κλασική ένσταση για τον τηλεοπτικό χρόνο και τη στενότητά του: στον Ιταλό Αραχνάνθρωπο, μέσα σε 3,5 λεπτά (και θα μπορούσε να μειωθούν σε 2,5!) έχουν κατασκευαστεί 2 χαρακτήρες (καλύτερα ο Σπάιντ, λιγότερο ο Κάπταιν), υπάρχουν γκαγκ, σουρρεαλιστικές σκηνές, ψυχεδελικές, και θέλεις να δεις και άλλο.
Οι άνθρωποι μπορούν να κινηματογραφήσουν.
Τυχαίο παράδειγμα: ο κύριος Κακομοίρογλου έχει (από το όνομα και μόνο) αυξημένες πιθανότητες να ταλαιπωρηθεί από δημόσιο υπάλληλο, μειωμένες προσδοκίες και προσόδους κλπ. Επομένως, δεν εξηγούν και πολύ, βασιζόμενοι σε στερεότυπα (και αυτός είναι ο λόγος για το χλιαρό χιούμορ τους - αν δεν ήταν μπουφόνος ο Καλ., θα ήταν παγωμένο).
Και για την κλασική ένσταση για τον τηλεοπτικό χρόνο και τη στενότητά του: στον Ιταλό Αραχνάνθρωπο, μέσα σε 3,5 λεπτά (και θα μπορούσε να μειωθούν σε 2,5!) έχουν κατασκευαστεί 2 χαρακτήρες (καλύτερα ο Σπάιντ, λιγότερο ο Κάπταιν), υπάρχουν γκαγκ, σουρρεαλιστικές σκηνές, ψυχεδελικές, και θέλεις να δεις και άλλο.
Οι άνθρωποι μπορούν να κινηματογραφήσουν.
Σχολιασμοί (με σειρά εμφάνισης!):
1. Τι όμορφη γυναίκα αυτή στο 0:45 του Spiderman...
2. Η θεωρία πως υπάρχει συγκρότημα που δεν γνωρίζει ο Πετρίδης είναι ιεροσυλία ανάλογη του να λέμε πως ο Chuck Norris φοβάται τον θάνατο.
3. Με το που διάβασα Little miss Google, αυτό ήταν το μόνο που άκουγα. Μου κάψατε τον εγκέφαλο, αγαπητέ.
4. Καταγγέλω τον ακορντεονίστα του Γκάρυ ως ακαμάτη ολκής. Δεν σταυρώνει νότα ο αθεόφοβος, μόνο τα κορίτσια χαζεύει.
5. Το τραγούδι του Τζέρυ Γουίλιαμς είναι εκρηκτικό!
[Καλημέρα]
Δημοσίευση σχολίου
1. Τι όμορφη γυναίκα αυτή στο 0:45 του Spiderman...
2. Η θεωρία πως υπάρχει συγκρότημα που δεν γνωρίζει ο Πετρίδης είναι ιεροσυλία ανάλογη του να λέμε πως ο Chuck Norris φοβάται τον θάνατο.
3. Με το που διάβασα Little miss Google, αυτό ήταν το μόνο που άκουγα. Μου κάψατε τον εγκέφαλο, αγαπητέ.
4. Καταγγέλω τον ακορντεονίστα του Γκάρυ ως ακαμάτη ολκής. Δεν σταυρώνει νότα ο αθεόφοβος, μόνο τα κορίτσια χαζεύει.
5. Το τραγούδι του Τζέρυ Γουίλιαμς είναι εκρηκτικό!
[Καλημέρα]
# posted by 
: 14/7/08 2:12 μ.μ.
: 14/7/08 2:12 μ.μ.
